Pompuje kilometraż dla zdrowia. Kim jest Axel Vang Christensen?

---

Ma 17 lat. Dychę robi w 29:43, piątkę w 13:44, a na belkach jest juniorskim rekordzistą kraju. W Dublinie podczas Euro-Crossu zwyciężył z przewagą 25 sekund. Kim jest Axel Vang Christensen? Przybliżamy sylwetkę wielkiej nadziei duńskich biegów.

12 grudnia w Dublinie młody Duńczyk rozstawiał rywali po kątach. Błyskawicznie objął prowadzenie, a później konsekwentnie smagał rywali zabójczym tempem. Na każdej z sześciu kilometrowych pętli dokładał kilka sekund przewagi. Na mecie uzbierało się ich ponad dwadzieścia. Zanim młody Christensen w znakomitym stylu sięgnął po juniorskie złoto przełajowych mistrzostw Europy, kilka miesięcy wcześniej musiał przełknąć gorycz porażki.

Głównym tegorocznym celem młodziana był start w stadionowych Mistrzostwach Europy U-18. Zawody, których gospodarzem miało być włoskie Rieti, ostatecznie odwołano (z wiadomych przyczyn). Nastolatek, nie chcąc tracić możliwości sprawdzenia formy, postanowił zmierzyć się z dwa lata starszymi kolegami podczas ME U20 w Tallinie. Jako pole walki wybrał 3000 metrów z przeszkodami.

Podobnie jak w grudniu w Dublinie, tak samo w lipcu w Tallinie, Christensen zaatakował od początku. Rowy z wodą mijały, a Duńczyk powiększał przewagę nad resztą stawki. Zupełnie nic nie robił sobie z tego, że ściga się z dwa lata starszymi chłopakami, a jego przeszkodowa życiówka odbiega od najlepszych o 20 sekund. Jeszcze 300 metrów przed metą miał 15 metrów przewagi nad goniącym, Hiszpanem, Polem Oriachem. Porażka dosięgnęła Duńczyka dopiero po wylądowaniu z ostatniej przeszkody. Srebro okrasił jednak świetną życiówką 8:42.75, rekordem kraju U20.

Można było przypuszczać, że skoro w Tallinie Duńczyk został skarcony za swój odważny bieg, w przyszłości zmieni taktykę. W Dublinie pokazał jednak, że tylko jedno w głowie ma – atak, atak, atak.

– Nie ścigam się, żeby sprawdzić kto jest szybszy. Ścigam się, żeby sprawdzić kto ma większe jaja – miał powiedzieć Steve Prefontaine. Całkiem możliwe, że Axel Christensen podpisałby się pod stwierdzeniem słynnego „Pre”.

Nie będzie zaskoczeniem, jeśli powiemy, że idolem nastolatka jest Jakob Ingebrigtsen. Norweg jest dla Duńczyka bardzo dobrym punktem odniesienia. Ostatniej zimy Christensen ustanowił halowy rekord kraju na 3000 metrów (7:59.30). Ingebrigtsen będąc w tym samym wieku, biegał trójkę pod dachem o sekundę wolniej.

– Prawdopodobnie jest największym sportowym talentem w historii – komplementuje Norwega, Christensen. – Jeśli też chcę wejść na szczyt, muszę mierzyć wysoko – dodaje.

Podobnie jak wielu młodych chłopców na całym świecie, tak samo Duńczyk, początkowo chciał zostać piłkarzem. Biegać zaczął jedynie po to, żeby poprawić kondycję na boisku. Szybko okazało się jednak, że ma do tego dryg. Już jako 11 latek wygrał zawody krajowe dla swojej kategorii wiekowej. Od tego momentu stało się jasne, że pójdzie w bieganie na 100 procent.

Talent przystopowały nieco kontuzje, które zaczęły pojawiać się regularnie w pierwszych dwóch latach treningów. Dlatego trener Nicolaj Raagaard Sorensen zdecydował, że zrezygnują z intensywności na rzecz objętości. Zadziałało. Problemy zdrowotne przestały doskwierać, a forma wystrzeliła.

– Jako 14-latek biegałem 120 kilometrów tygodniowo. Jako 15-latek na wakacyjnym obozie zdarzył się tydzień, że przekroczyłem 150 kilometrów. Aktualnie mój normalny tydzień to przebiegi na poziomie 160 kilometrów, a kiedy jestem na obozie dobijam do 180 – powiedział Christensen portalowi european-athletics.com.

Trening juniora nie opiera się wyłącznie na pompowaniu kilometrażu. W każdym tygodniu wykonuje 2-3 jednostki jakościowe, takie jak 4-6 kilometrów podbiegów; 3×10 minut biegu progowego czy szybsze interwały na bieżni. Podczas akcentów może liczyć na pomoc, nadającego tempo, trenera na rowerze.

Karierą nastolatka kierują do spółki ojciec i trener. Aktualnym celem teamu są przyszłoroczne mistrzostwa Europy w Monachium. Żeby zakwalifikować się na 3000 m z przeszkodami i powalczyć z seniorami, Duńczyk będzie musiał najpierw uzyskać wskaźnik ustalony na 8:30. Uważa, że jest to wynik w jego zasięgu.

Mało skonkretyzowane są natomiast plany Christensena odnośnie dystansu, który miałby zostać jego koronnym w dorosłej karierze.

– Bieganie przeszkód daje mi dużo radości, zwłaszcza praca nad techniką jest super – przyznaje. – Myślę, że mogę biegać belki naprawdę szybko, podobnie jak piątkę czy dychę. Pewnego dnia zacznę startować w biegach ulicznych, ale nie wydarzy się to prędko. Chcę zostać na bieżni, tak długo, jak to możliwe – podsumowuje 17-latek z Hillerod.

Axel Vang Christensen ma jeszcze dużo czasu, żeby zastanowić się odnośnie wiodącego dystansu. Przez kolejne dwa sezony, nadal będzie startował w kategorii juniora. Mocne 3000 m z przeszkodami powinno być dla niego doskonałą trampoliną do skutecznego wydłużania się w przyszłości. W tym sezonie 5000 metrów potrafił pobiec w 13:44.52. Polski senior ostatni raz pobiegł szybciej w roku 2013. Łukasz Parszczyński uzyskał 8 lat temu 13:39.19.

Źródło: european-athletics.com

Zdjęcia: Marta Gorczyńska