Istnieje wiele dróg i wiele szkół treningowych, dzięki którym możemy osiągać nasze wymarzone biegowe cele. Postanowiliśmy sprawdzić skuteczność dwóch najpopularniejszych metod treningowych. Do naszego eksperymentu będziemy potrzebowali Waszej pomocy i mamy nadzieję, że już niebawem zdołamy odpowiedzieć, która szkoła treningowa jest skuteczniejsza!
Nasz eksperyment biegowy polegał będzie na podzieleniu biegaczy, którzy wezmą udział w projekcie na dwie grupy, a każda grupa będzie otrzymywała inny plan treningowy. Pierwsza grupa będzie trenowała szkołą tlenową, a druga szkołą interwałową.
Każdy zakwalifikowany uczestnik otrzyma od nas:
Projekt prowadzi Mikołaj Raczyński, który będzie odpowiadał za pisanie planów treningowych zawodnikom. Jak trener widzi szkoły treningowe?
Nazwy te są bardzo upraszczające, bo bez problemów można wyobrazić sobie trening interwałowy, który będzie zarazem tlenowym. Jednak dla tego eksperymentu treningowego przyjęliśmy określenia, które chyba najcelniej i najkrócej scharakteryzują przygotowania.
Biegacze reprezentujący szkołę tlenową będą realizować trening oparty przede wszystkim na biegach ciągłych oraz na biegach z narastającą prędkością. Zdecydowana większość treningu będzie odbywała się na niskiej i średniej intensywności. W przygotowaniach do „dyszki” poza spokojnymi wybieganiami dominować będą biegi w tzw. drugim i trzecim zakresie. Trening będzie stosunkowo spokojny, ale za to bardziej objętościowy. Biegacze będą biegali relatywnie więcej kilometrów. Jedynymi krótszymi odcinkami w tych przygotowaniach będą podbiegi oraz przebieżki.
Cechy charakterystyczne:
W przygotowanej przez nas szkole interwałowej wszystkie akcenty będą polegały na wykonywaniu treningu powtórzeniowego (często interwałowego). Biegacze nie będą wykonywali typowych drugich zakresów, a ich zastępstwem będą krótsze (i przerywane) odcinki progowe. Głównym bodźcem w tych przygotowaniach będą popularne „odcinki”, czyli dwusetki, czterysetki, kilometrówki itd. Oczywiście w pierwszej fazie zastąpione będą one „zabawami biegowymi”. Duża część treningu będzie realizowana na dużej intensywności, ale na krótkich odcinkach. Objętość będzie wyraźnie niższa niż w przypadku szkoły tlenowej. Jedynymi treningami ciągłymi będą spokojne wybiegania.
Cechy charakterystyczne:
Która szkoła jest lepsza? Zapewne będzie trudno uzyskać jednoznaczną odpowiedź. Dla niektórych biegaczek i biegaczy lepsza będzie szkoła tlenowa, dla innych szkoła interwałowa, a jeszcze innym najlepiej posłuży szkoła mieszana. W bieganiu do jednego celu można dotrzeć wieloma drogami, ważne żeby mieć świadomość ich istnienia. Spolaryzowane przez nas podejścia – czyli szkoła interwałowa i tlenowa, to tylko dwie z nich.
Dla biegaczek i biegaczy amatorów różne szkoły treningu mogą być ciekawe nie tylko ze względu na aspekt sportowy, ale także przez zmienność akcentów i większe urozmaicenie treningów. Po wielu sezonach monotonnego biegania warto coś zmienić w swoich przygotowaniach, to może poskutkować nie tylko lepszym wynikiem na mecie, ale także zwiększoną frajdą z biegania.
Do 10 zakwalifikowanych osób odezwiemy się w przyszłym tygodniu.
Partnerami projektu są: Instytut Sportu – Państwowy Instytut Badawczy, New Balance, Półmaraton Warszawski.
Maratończyk z życiówką 2:10.58, olimpijczyk z Rio de Janeiro, zwycięzca ORLEN Warsaw Marathon...tak było kiedyś, a teraz gość który łapie biegowe endorfiny w przerwach między byciem ojcem, prowadzeniem firmy i dzieleniem się biegowym doświadczeniem, współtwórca aplikacji biegowej www.planbieganie.pl
