22 lutego. Patenty na biegową nudę.

Przy okazji miałam zrobić 16km. Plan był następujący: śniadanie potem bieganie z Adamem po okolicznych lasach, obiad i zawody na hali. Po śniadaniu, na którym niepotrzebnie skusiłam się na jajecznicę (w domu nie jadam, a jeżeli już to od wielkiego dzwonu) okazało się, że Adam zapomniał wziąć z domu ubrania do biegania. Podejrzewam, ze mógł to zrobić celowo?!!!

Sama po lesie nie chciałam biegać, bo mam kiepską orientację w terenie. Adam samochodem też nie mógł za mną jechać, bo zakopałby się w śniegu, a okoliczne wąskie uliczki bez chodników sprawiały wrażenie dość niebezpiecznych. Poza tym to miał być długi bieg i nie chciałam go robić po betonie. Nie było, więc wyjścia musiałam biegać po stadionie.

no nie wiem może jako Paula Radcliffe? 🙂

Mus to mus, pobiegłam. Sama. Bez Adama. On poszedł robić zdjęcia i rozmawiać z zawodnikami. Powiem szczerze, łatwo nie było. Gdyby nie moja bujna wyobraźnia to nie dałabym rady. Byłam Paula Radcliffe wygrywającą kolejne zawody, piękną tancerką z You Can Dance i jedno z moich ulubionych marzeń to wymyślanie różnych historyjek olśnienia swoją osobą męża. A to w takiej sukience, a to w takiej. W takiej fryzurze, a może w takiej. Na dyskotece w klubie albo na spotkaniu biznesowym:))) Ech, czego ja nie wymyślę …. Też tak macie?

Ale mimo tego nie zrealizowałam do końca założeń. Miało być 16km, czyli 40kółek. Dałam radę tylko albo aż, 30 czyli zrobiłam 12km. Oczywiście nie chodzi mi o zmęczenie, bo biegłam swoim jakże spokojnym tempem, ale o nudę. Miałam nadzieję, że jeszcze ktoś oprócz mnie będzie biegał, ale nie, wszyscy byli na hali na zawodach. Stadion był cały zaśnieżony. Dało się biegać, ale momentami był lód i ubity nierówny śnieg. Chyba nikt tam zimą nie trenuje. I ta nieszczęsna jajecznica na śniadanie cały czas mi się przypominała. Brrr

a to już Mistrzostwa Halowe Polski