Pierwszą i najważniejszą sprawą są ludzie. Jest wokół mnie tylu dobrych ludzi, którzy mnie na każdym kroku wspierają i pomagają. Nie spodziewałem się tego w ogóle. W pierwszej kolejności pragnę im podziękować – bez Was nie dałbym rady!

Podziękowania należą się również sponsorowi — marce SALOMON i SUUNTO. Dziękuję, że mogę uczestniczyć w wielkiej rodzinie Teamu Salomona. Rywalizacja z najlepszymi biegaczami na świecie to cenne doświadczenie. Staram się im dorównywać.

Za pomoc w drodze do Mistrzostw Świata dziękuję portalowi bieganie.pl. Ten sukces to również Wasza zasługa!

Chciałbym w tym miejscu podziękować także moim zawodnikom. Również od Was uczę się  i wiele Wam zawdzięczam.

Teraz czas na podsumowanie moich tegorocznych startów

Sezon zaczął się bardzo wcześnie, bo już w marcu. Pierwszym, ważnym startem był Maraton Trans Grand Canaria. Był to mój debiut a zarazem sprawdzian moich umiejętności w międzynarodowej obsadzie. Egzamin zdałem z wyróżnieniem – wygrałem i jeszcze 2 razy na metę musiałem wbiegać, ponieważ nikt nie spodziewał się tak szybko zwycięzcy. Czas poniżej 3h zrobił ogromne wrażenie w tych górach.

Drugim moim biegowym doświadczeniem w tym sezonie był start w 12 Godzinnym Biegu Sztafetowym w Kopalni Soli Bochnia. Byłem członkiem 4 osobowego zespołu razem z: Andrzejem Lachowskim, Tomkiem Szymańskim i Michałem Gąsiorskim. Ten bieg był dla mnie osobiście ogromną lekcją pokory i walki do samego końca. To co się wtedy wówczas działo było niesamowite. Emocje, jakie wywołuje taki start oraz jedność całego zespołu są nie do opisania i nie zdarzają się tak często. Kiedy byliśmy już pogodzeni z tym, że nie uda nam się pobić rekordu trasy nagle  wszyscy na nowo się odrodzili. Wykrzesaliśmy z siebie takie pokłady energii, które zaprowadziły nas na sam szczyt. Zdobyliśmy pierwsze miejsce ustanawiając nowy rekord trasy – 213 km 502 m.

Kolejnym startem był udział w Pucharze Świata w słynnym biegu Transvulcania,  organizowany na wyspie La Palma. Nie mogłem się dobrze do niego przygotować, ponieważ walczyłem z kontuzją. Uważam jednak, że mój występ pokazał, że mogę walczyć ze światową czołówką. To było naprawdę bardzo cenne doświadczenie.

Po tych wojażach przyszły kolejne starty w Polsce. Obrona tytułu Mistrza Polski skyruuning w Wysokogórskim Biegu im. dh F. Marduły w Zakopanym, wygrana w Maratonie Gór Stołowych oraz kolejna wygrana w Złotym Maratonie. Te trzy zwycięstwa dały mi pierwsze miejsce w cyklu biegów trailowych S-LAB Salomon Trail Running.

Wszystkie te stary to było tylko preludium do najważniejszego celu nr 1 tego sezonu — Mistrzostw Świata w Długodystansowym Biegach Górskim, które odbyły się podczas Maratonu Karkonoskiego w Szklarskiej Porębie. Moje przygotowania można było śledzić na największym portalu biegowym bieganie.pl (link). Dzięki współpracy z portalem miałem okazję poznać wielu wspaniałych ludzi oraz pracować jako trener na obozach biegowych. Wiele się od nich nauczyłem.

Zdobyłem 9 miejsce w klasyfikacji światowej oraz zostałem Mistrzem Polski w Biegach Długodystansowych. To drugi złoty medal tego roku.

Do tego najważniejszego dla mnie w tym roku startu starałem się przygotować najlepiej jak mogłem i potrafiłem. Wiele wyrzeczeń mnie to kosztowało. Popełniłem też szereg błędów, jestem tylko człowiekiem.  Walczyłem z wieloma przeciwnościami oraz z kontuzją. Mimo to udało się zdobyć 9 miejsce. Uważam, że to duży sukces i wspaniałe doświadczenie, ponieważ kolejny raz mogłem rywalizować z najlepszymi biegaczami na świecie.

Po takich intensywnych występach powinien przyjść czas na odpoczynek. Zdecydowałem się jednak i wystartowałem 17 sierpnia w biegu Ultra Granią Tatr. Odebrałem surową lekcję pokory. Człowiek uczy się najlepiej na  błędach, szkoda że na swoich. Czasami taka lekcja jest potrzebna, odradzam się po niej i walczę dalej. Silniejszy!

Następnym startem był Gore-Tex Trans Alpine w parze z Piotrem Hercogiem.

Pokonaliśmy w ciągu 8 dni całą trasę, liczącą łącznie 260 km, zajmując 7 miejsce w kategorii MEN. Trasa prowadziła kolejno przez cztery kraje alpejskie: Niemcy, Austrię, Szwajcarię oraz Włochy. Przewyższenia sięgały ponad 15 tys. m w górę i tyle samo w dół. Nogi było czuć, ale przyjemnie… Zaliczyłem udany bieg w niesamowicie pięknym, alpejskim terenie. Myślę, że mogę być bardzo zadowolony.

Jeszcze na zakończenie sezonu krótki bieg w Lądku, przy okazji pracy, zakończony zwycięstwem i… Finisz. Odpoczywam. Zbieram siły…

Pozdrawiam,

Marcin

www.salomonrunning.com/pl