Redakcja Bieganie.pl
Alkohol jest powszechnie spożywany przez dużą część ludności świata, a literatura na ten temat wskazuje, że sięga po niego również znaczna liczba zawodników bez względu na uprawianą dyscyplinę sportu.
W sportach wytrzymałościowych, alkohol jest bardzo częstym elementem świętowania po zawodach, o czym świadczą spotkania biegaczy w lokalnym barze lub restauracji. Wszak dobry start trzeba „oblać”. Wielu biegaczy amatorów relaksuje się przy piwie lub winie po ciężkim wysiłku. To oznacza nagrodę za wszystkie ciężkie treningi, szkolenia i jest również okazją do spotkania się z innymi biegaczami po wyścigu. Picie alkoholu jest powszechne, jednak niewiele jest badań i edukacji na temat, w jaki sposób alkohol może wpłynąć na wydajność i wytrzymałość sportowca. Chociaż istnieją pewne korzyści dla zdrowia, które mogą być związane z umiarkowanym spożyciem alkoholu, to występują też inne czynniki związane z alkoholem i biegacze powinni o nich pamiętać zanim sięgną po następną porcję zimnego orzeźwienia w postaci np. piwa.
Alkohol nie jest niezbędnym składnikiem diety, jednak jego wkład w dostarczenie energii jest istotny, ale nie tak korzystny jak występujące w innych produktach węglowodany, białka i tłuszcze.
Alkohol jest metabolizowany w organizmie w postaci tłuszczu. To oznacza, że przekształca się w kwasy tłuszczowe, które są przechowywane w wątrobie i przesyłane do krwiobiegu. Im więcej alkoholu pijesz, tym bardziej podnosi się w twoim organizmie poziom lipidów we krwi, co jest czynnikiem ryzyka chorób serca. Ważną sprawą jest też kaloryczność. Kufel piwa 0,5 l to 195 kcal, kieliszek wódki – 112 kcal, lampka wina – 134 kcal, kieliszek szampana – 95 kcal, szklanka ginu z tonikiem – 104 kcal. Mieszanie alkoholu z cukrem (np. w sokach), słodzone napoje i inne rodzaje mieszanek znacząco wpływają na kaloryczność napoju.
Alkohol hamuje normalny metabolizm i przyswajanie witamin, minerałów i podstawowych substratów energetycznych. Czyni to poprzez działanie „anty- odżywcze” – hamując przemianę witamin z grupy B jako aktywnych „współpracowników” enzymów biorących udział w wytwarzaniu energii z węglowodanów, białek i tłuszczów. Ponadto alkohol może podrażniać przewód pokarmowy i powodować zaburzenia wchłaniania składników odżywczych. Wreszcie, spożycie alkoholu może upośledzać czynność wątroby, a tym samym zakłócać normalny metabolizm i magazynowanie składników odżywczych. Wyczerpywanie zasobów mineralnych jest również problemem. Alkohol jest diuretykiem czyli ma wpływ na zwiększenie ilości wydalanego moczu, co oznacza że wraz z nim organizm bardziej pozbywa się wapnia i magnezu. Wiadomo już, że wapń jest niezbędny dla utrzymania odpowiedniego stanu zdrowia i zapobiega złamaniom kości i osteoporozie. Magnez natomiast stanowi kofaktor (związek chemiczny potrzebny enzymom do katalizowania konkretnych reakcji chemicznych) dla wielu enzymów uczestniczących w przekazywaniu grup fosforanowych do produkcji ATP (energii). Zwiększenie wydalania magnezu w pocie może skutkować wzrostem skurczów mięśni, osłabienia i zaburzenia rytmu serca.
Korzyści z konsumpcji alkoholu na zdrowie układu sercowo-naczyniowego:
Wielu ekspertów zaleca Amerykanom nie więcej niż jeden drink dziennie dla kobiet i dwa drinki dla mężczyzn, aby czerpać korzyści zdrowotne z alkoholu bez ryzyka negatywnych skutków zdrowotnych związanych z piciem większych ilości. Śmiertelność wzrasta wraz z konsumpcją 3 lub więcej drinków dziennie.
Szkodliwe skutki spożycia alkoholu na funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego:
Spożywanie alkoholu zbyt szybko po ciężkim treningu lub zawodach może utrudnić regenerację, ponieważ istnieje ryzyko odwodnienia i zakłócenia syntezy glikogenu, co osłabia powrót do pełni formy. Jak wspomniano wcześniej, alkohol jest moczopędny, więc powoduje utratę większej ilości płynów z organizmu, niż napoje bezalkoholowe. Powstałe odwodnienie może doprowadzić do tego, że następnego dnia czujesz się zmęczony, chory i obolały.
Wpływ alkoholu na wątrobę dramatycznie hamuje resyntezę glikogenu i może również pogorszyć jakość mięśni przez jego magazynowanie. Dojście do pełnej sprawności, jak wykazały niektóre badania, trwa prawie dwa razy dłużej niż u sportowców, którzy nie spożywali alkoholu. Wbrew powszechnemu przekonaniu, piwo i wino nie są bogatymi źródłami węglowodanów.
Wreszcie alkohol może osłabiać regenerację jeśli masz obolałe lub uszkodzone mięśnie. Dzieje się tak, ponieważ alkohol powoduje rozszerzanie się naczyń krwionośnych. Podczas urazów u sportowca zwykle stosuje się lód na obolałe miejsce, aby uciskać naczynia krwionośne i zmniejszyć obrzęk lub krwawienie. Alkohol jednak działa odwrotnie, co pogarsza gojenie i zwiększa ilość czasu na wyzdrowienie.
SKUTEK | KONSEKWENCJE |
---|---|
Zwiększone ryzyko hipoglikemii (inaczej niedocukrzenia – stan, w którym ilość glukozy we krwi (poza żyłą wrotną) spada poniżej 55 mg. Może być przyczyną śmierci. | Hipoglikemia jest bardziej prawdopodobna przy dłużej trwających ćwiczeniach, ponieważ alkohol hamuje glukoneogenezę (proces przekształcania niecukrowcowych prekursorów, np. aminokwasów, glicerolu czy mleczanu w glukozę) wątroby. |
Zwiększona utrata ciepła. | Wystąpienie objawów hipoglikemii z zaburzeniem regulacji temperatury, zwłaszcza w niskich temperaturach. |
Obniżona wydajność na średnich i długich dystansach. | Szybsze męczenie się i gorsza jakość biegu. |
Obniżona wysokość skoku pionowego i wydajność sprinterska. |
Redukcja 6% wysokości skoku w pionie i zmniejszenie o 10% wydajności w sprincie na 80 m. |
Niekorzystny wpływ na koncentrację. |
Wpływ na centralny układ nerwowy. |
Niekorzystny wpływ na percepcję wzrokową. |
Wpływ na centralny układ nerwowy. |
Niekorzystny wpływ na czas reakcji. |
Wpływ na centralny układ nerwowy. |
Niekorzystny wpływ na koordynację. | Wpływ na centralny układ nerwowy. |
Zwiększone ryzyko odwodnienia. | Alkohol ma działanie moczopędne. |
Słabe odzyskiwanie glikogenu po wysiłku. | Alkohol zaburza stan węglowodanów w wątrobie i może również pogorszyć magazynowanie glikogenu w mięśniach. |
Trudniejsza regeneracja po wysiłku. | Alkohol zaburza naprawę uszkodzonych tkanek. |
Źródła:
S.M. Shirreffs, R.J. Maughan: Wpływ alkoholu na wyniki sportowe. 2006.
L.M. Burke, G.R. Collier, E.M. Broadi inni: Wpływ spożycia alkoholu na mięśnie po długotrwałym wysiłku. 2003.
P.M. Clarkson, F. Reichsman: Wpływ etanolu na uszkodzenia mięśni wywołane wysiłkiem. 1990.
Dan Benardot: Zaawansowane odżywianie sportowców. 2012.
Zobacz również: