Ostatnie dni treningowe Adama Kszczota przed maratonem nowojorskim

30 kilometrów rozbiegania było dla mnie nie lada wyzwaniem, a tempo poniżej 4:00 na kilometr dało mi nieźle w kość. Sam trening to duża przyjemność, ale pozostaje drobne „ale”. Kolejne dni to problem z koncentracją, co z perspektywy czasu wcale a wcale mnie nie dziwi. Przez 30 kilometrów wypiłem 0,7 litra wody źródlanej oraz zjadłem zero żelków energetycznych. Artur Kozłowski namawiał, wspominał i nalegał, żebym zaopatrzył się w żele energetyczne, jednak proza życia była znacznie silniejsza. Nie było czasu … czyli najpopularniejsza wymówka wszech czasów. W wolnym tłumaczeniu to znaczy, że nie znalazłem czasu na dojazd do sklepu i zaopatrzenie się w żele, a moje priorytety nie pomieściły wizyty w sklepie. Ehhhh… życie amatora. 

Wracając do tematu, następnego dnia przebiegłem zaledwie 1 kilometr tylko po to, żeby wykonać trening rozciągania, mobilizacji i siły 4 serie po 5-3 powtórzeń narastającego ciężaru od 60 do 90 kilogramów. Niejeden biegacz zapyta, po co tyle zachodu po tak długim rozbieganiu. Nie miałem zamiaru biegać kolejnych kilometrów, tylko przyspieszyć regenerację. Przez całe 2 dni ciągle nawadniałem się, a siłownię zrobiłem dopiero o godzinie 19 następnego dnia, po to, by podnieść poziom testosteronu. Mobilizacja i praca z zakresem ruchu kończyn dolnych i pleców to nic innego jak wspomaganie układu krwionośnego. W końcu to krążąca krew przenosi zarówno zmęczenie jak i substancje odżywcze potrzebne do regeneracji.

I tu pojawia się pytanie, które postawiłem sobie tego dnia. Ile będę czasu potrzebował do powrotu do dobrego samopoczucia? Śpieszę z odpowiedzią, wyszło równo 14 dni. Kilka dni po dłuuuugim rozbieganiu wyjechałem do Egiptu na krótkie pięciodniowe wakacje. Próby biegu w tempie 3:50 były trudne, szczególnie na crossowej trasie, jaka znajdowała się tuż pod hotelem. Ostatecznie na czwartym treningu wróciłem na właściwe tory i w końcu bieg nie był katorgą. Równo 2 tygodnie po długim rozbieganiu, a 1 dzień po powrocie z wakacji, nadarzyła się okazja do startu. Jak się domyślacie, nie mogłem wystartować w zwykłym biegu ulicznym. Wybór padł na bieg „Dycha pod krokwią” w Zakopanem, wszystko to w czasie konferencji biegowe 360, gdzie miałem przyjemność prowadzić wykłady. Jeśli myślicie, że był to intensywny czas, to macie w 100% rację. Bieg wzorowo rozegrany po 4:12 na kilometr, ale w takim terenie, że były to cztery mordercze pętle bez skrawka płaskiego terenu. Podbieg tak trudny, że zdecydowana większość uczestników musiała podchodzić pod nie po piątym kilometrze. Jednak lata treningu spędzone w Zakopanem zrobiły swoje i trasa uległa mi w czasie nieco poniżej 42 minut, a to w zupełnie treningowym i swobodnym wydaniu, w końcu maraton w Nowym Jorku zbliża się wielkimi krokami.

I co to wszystko znaczy w ujęciu maratonu w Nowym Jorku? Długie 30-kilometrowe rozbieganie niestety wyszło tylko jedno zamiast planowanych dwóch, trening siły załadowany pod korek. Najpierw podbiegi od 3 do 5 kilometrów w jednej jednostce treningowej, a na koniec deser w postaci startu w Zakopanem. Jak dla mnie całkowicie dobry kierunek, a wyniki treningów bardzo zadowalające. Na dziewięć dni do startu ostatni trening celowy – 16 kilometrów biegu ciągłego po 3:45. Niestety znów bez żela i niestety w dużym stresie dnia, jaki miałem. Nie przeszkodziło mi to biec szybko i swobodnie, ale przyjemność nie taka sama. Sam trening niby szybko i niby blisko startu, ale nie zapominajmy, że zapas prędkości to ja mam całkiem zacny. Trzeba to uwzględnić i przeskalować trening. Nie pozostaje mi nic innego jak truchtać, robić rytmy i ładować dietę. Trzymajcie kciuki, już tylko kilka dni do startu!

Już jutro ekipa bieganie.pl dzięki marce New Balance wylatuje do Nowego Jorku, aby relacjonować dla Was to niesamowite wydarzenie. Będziecie mogli przeżywać z bliska zwycięstwa i porażki biegaczy, a także niespotykane emocje, które towarzyszą temu ogromnemu biegowemu świętu. Bezpośrednio z serca nowojorskiej metropolii nadawać dla Was będą debiutujący w maratonie Adam Kszczot oraz Joanna Jóźwik!