Piotr Hercog debiutuje w weekend UTMB

Jeden z najlepszych obecnie polskich górskich biegaczy Ultra, Piotr Hercog startuje w najbliższy weekend na zawodach UTMB wokół masywu Mont Blanc (o tym jak wyglądają te zawody pisaliśmy już kilkukrotnie: Ultra Urlop, Biegowy Hardcore i relacja z przerwanej ze względu na pogodowe warunki edycji 2010). Trasa wynosi około 166 km, suma podbiegów to 9600m. Piotr startował do tej pory z sukcesami na wielogodzinnych zawodach ale były to w większości zawody drużynowe typu adventure racing (kilka dyscyplin połączonych naraz). Ponieważ w tej dziedzinie w Polsce wygrał co było do wygrania, postanowił się przekwalifikować. To przekwalifikowanie polega na tym, że zaczął startować w regularnych biegach górskich i to z całkiem niezłymi rezultatami. Do najbardziej w tym momencie spektakularnych jego osiągnięć należy dwukrotna wygrana w Biegu Rzeźnika (80 km po Bieszczadach). W Biegu Rzeźnika biegnie się jednak parami (Piotr biegł razem z Marcinem Świercem). We Francji czeka go pierwszy indywidualny start na tak długim dystansie. Oto krótka rozmowa z Piotrem jeszcze przed jego wylotem do Francji:

Jak się Piotr czujesz, czy przygotowania szły właściwym torem?

Być może czytelników zainteresuje jak wyglądał ostatni trening Piotra przed wylotem. Często biegacze początkujący pytają się jak ma wyglądać np wykonywanie przebieżek – na przykładzie ostatniego treningu Piotra widać to znakomicie.

Czas: 1h07	Tętno śr: 137 bpm	Dystans: 12:83 km	Wzniesień: 383 m
Poniżej – wykresy z MovesCount pokazujące tętno Piotra na treningu i prędkość
		Przebieżki są jak widać, wykorzystywane w treningu także czołowych ultrasów, przez Piotra wykonywane są modelowo. 🙂 Każde przyspieszenie trwa około 20 sekund (notabene widać, że Suunto Ambit z którym trenuje Piotr reaguje jednak stosunkowo szybko), przerwa pomiędzy przebieżkami jest zmienna, trwa od 40 do 50 sekund, bo tyle trwa subiektywnie odczuwana przez Piotra potrzeba odpoczynku, przebieżki są odcinkami relatywnie szybkimi ale na luzie, nie jest to szybkość maksymalna, pierwsze dwie są wolniejsze, kolejne szybsze – dopiero dobrze napięty mięsień jest w stanie generować dużą moc (jeśli coś źle skomentowaliśmy to Piotr po powrocie z Francji poprawi 🙂 )
Wykres Tętna pokazuje spokojny trening, wzrost tętna wywołany jest przez podbiegi (poniżej) i przebieżki na końcówce. Jak widać, w trakcie przebieżek serce nie zdąża nawet zareagować i tętno jest dużo niższe od tętna na spokojnym przecież podbiegu.	Wykres prędkości – widać, że Piotr starał się utrzymać stałą prędkość (podświadomie) co wywoływało wzrost tętna na podbiegu, na końcu widać bardzo mocne przyspieszenia – to są przebieżki o potrzebie, których na stronie często piszemy i widać, że także w biegu czołowych ultrasów znajdują one zastosowanie
Sami możecie poddać ten trening szczegółowej analizie w aplikacji MovesCount do której Piotr zrzuca swoje treningi

O biegu
NorthFace Ultra Trail du Mont Blanc to bez wątpienia jeden z najcięższych biegów Ultra na świecie. Choć jeśli przejrzeć internet, znaleźć można kilka a może kilkanaście biegów, które tytuują się najcięższymi biegami ultra na świecie. Jest oczywiście kilka czynników, które decydują o tym, czy dany bieg można uznać za ciężki czy nie.

Dystans
W tym przypadku jest to 168 km. Czyli około 100 mil. 100 mil to zwłaszcza w USA popularny dystans Ultra. Istnieją oczywiście biegi krótsze, zazwyczaj jakieś okrągłe liczby: 100km, 50 mil ale i mniej okrągłe 89 km (Comrades Marathon). Są i biegi dłuższe, 217 km Badwater Ultramarathon, 246 km Spartathlon czy 250 km Maraton Piasków. Są biegi określane w inny sposób, np 24 lub 48 godzin. Są też biegi, które wchodzą już w strefy kosmiczne, np wyścig z Los Angeles do Nowego Jorku (3455 mil) czy też strefy paranoi, jak Samotranscendentne 3100 mil, który to bieg odbywa się na pętli 883 m w Nowym Jorku w Queens. Więc porównując dystans UTMB, z niektórymi z wymienionych biegów – to wydaje się nie być "najtrudniejszy".

Ukształtowanie terenu
czyli suma wzniesień lub przewyższeń
UTMB to jest bieg górski. Suma wzniesień to ……… 9600m. Więcej niż ma Mont Everest. Mało jest na świecie biegów o sumie wzniesień wyższej. Są biegi bardziej strome i krótkie ale nawet wśród tych dłuższych suma wzniesień w okolicach 9000 to rzecz niespotykana. Dwukrotnie krótszy Bieg  Rzeźnika ma trzykrotnie mniejszą sumę wzniesień, Chudy Wawrzyniec czy Bieg Siedmiu Dolin mają podobną relację, czyli są trudne na krajowe warunki, ale do Alp jednak im brakuje. Chyba tylko jeden bieg na świecie (z tych naprawdę znanych) ma sumę wzniesień wyższą niż UTMB, jest to  Hardrock 100 mil i wynosi tam ona 10000m. (Swiss IronTrail w wersji 201 km ma 10750 m ale nie wiem czy jest tak znany).

Wysokość nad poziomem morza.
Najwyższe wzniesienia na jakie wbiegną biegacze UTMB to około 2500m. To niewiele, porównując choćby z Leadville 100 Trail, który cały odbywa się na wysokości pomiędzy 3 i 4 tys m npm. A jednak jeśli porównamy czasy najlepszych zawodników to w Leadville są średnio o 4 godziny lepsze bo pomimo dużej wysokości npm trasa nie jest tak pofalowana jak UTMB. Tutaj znowu pojawia się amerykański Hardrock 100, którego trasa położona jest średnio na wysokości 3400 m npm i tam czasy zwycięzców są znowu o 4 godziny gorsze niż na UTMB.

Warunki
Na Saharze jest piasek i wysoka lub niska temperatura, w Badwater jest zazwyczaj morderczo wysoka temperatura. Na UTMB pogoda może być piękna ale i fatalna, w 2010 roku bieg odwołano ze względu na lawinę kamieni. Ale generalnie – to są wysokie góry, więc zawsze jest ryzyko.

Samowystarczalnie czy z pomocą (odżywianie)
Samowystarczalnie czyli bez korzystania z punktów odżywiania (to tak jak himalaiści robią wejścia bez tlenu). Na UTMB punkty odżywiania są.
Czyli zdroworozsądkowe podejście.

Rywalizacja
To raczej poza rankingiem trudności, to raczej ranking atrakcyjności. Większość ze startujących w biegach ultra zawodników może mówić co najwyżej o rywalizacji z samym sobą. Jednak na pewnym poziomie pojawia się także rywalizacja pomiędzy zawodnikami. UTMB jest tutaj dosyć wymagającym biegiem. Po pierwsze startuje 2300 zawodników, przetartych na wielu trasach. Po drugie zazwyczaj zbiera się jednak dosyć mocna czołówka. Od kilku już lat pierwsze miejsce okupuje Kilian Jornet, uznawany obecnie za jednego z najlepszych górskich biegaczy ultra. Rok temu zbliżył się do Rekordu Trasy 20h05 ustanowionego w 2003 roku przez obywatela Nepalu Dachhiri Dawa Sherpa, ale razem z nim zbliżyło się też dwóch innych zawodników. Kilian wygrał z czasem 20h36 z drugim na mecie Ikerem Karrera tylko o 9 minut.

Czy taki ranking ma sens?
Namawiamy czytelników do wypowiedzi. Gdyby chcieć to jakoś zestawić należało by pokazać wartość w jakiś zrozumiały sposób.Suma – nic nie mówi. Iloczyn – również. Może zatem procentowo, to znaczy iloraz sumy uzyskanych punktów dzielony przez sumę możliwych do uzyskania punktów? Maraton Warszawski mógłby mieć około 21%, Bieg Rzeźnika 46%, dwumiesięczny bieg w Queens (3100 mil) 54%, Marathon des Sables 68% a  a Hardrock 100: 86%. Sami zresztą spróbujcie to wycenić wg własnego uznania.(taka metoda nie nadawałaby się jednak do wyceny trudności biegów krótkich).

PLAN imprezy

UTMB to jednocześnie start kilku krótszych (i jednego dłuższego, drużynowego biegu).
Czwartek:
7:00 – start TDS (112 km)
Piątek:
10:00 – start CCC (100 km)
18:30 – Start UTMB (166 km)

Będziemy śledzić i kibicować, start relacji LIVE w czwartek od 6:00.
LINK do STRONY UTMB.