Diamentowa Liga w Birmingham, ciekawy przypadek Dominiki Napieraj

Warto wspomnieć o tym, że mimo, że zmarły dzień wcześniej Muhamad Ali nie był ani lekkoaltetą ani brytyjczykiem, to organizatorzy postanowili na początku oddać mu hołd wyświetlając pamiątkowe zdjęcia z jego kariery i prosząc kibiców o oklaski dla zmarłego sportowca. Trzeba przyznać, że okładki niedzielnych wydań brytyjskich gazet były w całości poświęcone tylko i wyłącznie Muhamadowi Ali.

Same zawody lekkoatletyczne dzięki transmisjom telewizyjno-internetowym, (choćby dla BBC) nie były bardzo rozciągnięte w czasie i wszystkie konkurencje odbyły się w przeciągu trzech godzin.

W telegraficznym skrócie, do ciekawszych wydarzeń można zaliczyć:

– 3000 m Panów: pewne zwycięstwo Mo Faraha w czasie 7:32,62. Mo przez większą część dystansu prowadził sam, co zasługuje na uwagę.
– 600 m Panów: bieg 8 zawodników na nietypowym dystansie, gdzie do walki z Davidem Rudishą potrafił włączył się tylko Francuz Pierre Ambroise Brosse, Marcin Lewandowski na 6 miejscu
– 800 m Pań: dobry bieg gdzie pięć zawodniczek zeszło poniżej 2 minut (pod nieobecność Caster Semenya zwyciężyła Francine Niyonsaba w czasie: 1:56,92), Joanna Jóźwik nieco słabiej niż kilka dni temu w Rzymie na przedostatnim miejscu 2:01,24
– 1500 m Panów: pewne zwycięstwo i bardzo dobry wynik Absela Kipropa (3:29.33)
– 3000m p prz Panów: kolejne zwycięstwo Concelcusa Kipruto w dobrym czasie czasie (8:00,12), Krystian Zalewski siódme miejsce (8:29,00)
– 100m Panów: zwycięstwo czterdziestoletniego Kima Collinsa, (czas 10.11, dwóch zawodników wpadło na metę prawie równo z nim, jeden z takim samym czasem)
– 400m Panów: zwycięstwo Kirani Jamesa na 400m z niezłym czasem (44:23)
– Skok wzwyż Panów: zwycięstwo i najlepszy wynik w roku Mutaza Essy Barshima (2,38m), trenowanego przez polskiego trenera (Stanisława Szczyrbę)
– Rzut Dyskiem Panów: zwycięstwo Piotra Małachowskiego (67,50m)

To tyle jeśli chodzi o ciekawsze wydarzenia ze stricte matematycznego, statystycznego punktu widzenia (startowały jeszcze Ewa Swoboda na 100m i Joanna Linkiewicz na 400m płotki).

To co jednak wydaje się nam ciekawe, to bieg Pań na dystansie 5000m. Startowały tam dwie polskie zawodniczki: Dominika Napieraj i Renata Pliś, obydwie z zamiarem walczenia o minimum olimpijskie na tym dystansie (15:24).

Bieg od początku odbywał się w bardzo wolnym tempie, w pewnym momencie prowadzenie wzięła na siebie Dominika Napieraj i dopiero chyba to zmobilizowało zawodniczki z Afryki do przyspieszenia. Renata Pliś nie ukończyła biegu, natomiast Dominika Napieraj przybiegła ósma, wprawdzie z nową życiówka (15:41 z 15:46) ale jednak stosunkowo daleko od zakładanego minimum olimpijskiego.

Dlaczego wydaje się to szczególnie ciekawe? Ze względu na postać Dominiki Napieraj. To jest zawodniczka, która pięć lat temu, w wieku 20 lat, nie była w stanie złamać 41 minut na 10 km ! (41:48. 9 kwietnia 2011). Od tamtej pory dokonała kolosalnego postępu. Niedawno informowaliśmy o jej występie podczas Manchester Great 10K pobiegła 32:22, zajmując czwarte miejsce i będąc pierwszą zawodniczką nie z Afryki.

Dla Dominiki mityng w Birmingham to był debiut na tej rangi imprezie. Rozmawialiśmy z nią tuż po biegu:

Dominika, jest życiówka, ale jednak daleko od minimum. Cieszysz się czy martwisz?

Z życiówki cieszę. Ale nie martwię tak bardzo tym brakiem minimum, bo jednak było to na tyle daleko, że pokazuje, że nie jestem jeszcze na tyle mocna, żeby biegać na takim poziomie.

Był moment, że prowadziłaś bieg, to duża rzecz na Mityngu Diamentowej Ligi, komentująca to Paula Radcliffe, mimo że chyba jeszcze nie pamiętała Twojego nazwiska ale była pod wrażeniem.

Rzeczywiście, zawodniczki z Kenii wydawały się w ogóle nie zainteresowane szybszym bieganiem. Nasz zając uciekł daleko i nikt nie był zainteresowany dotrzymaniem mu kroku, więc zdecydowałam się, na to, że muszę coś zrobić. I chyba dopiero to jakoś ten bieg ożywiło.

Wygrałaś już nie pierwszy raz z wieloma zawodniczkami których życiówki są od Twoich zdecydowanie lepsze. Czy nie myślisz, że były jednak szanse na te 15:24?

Wydaje mi się, że żeby pobiec na takim poziomie bieg od początku musiałby być bardzo równy. Tymczasem tutaj było przez pewien czas naprawdę wolno, nawet ja nie zdawałam sobie sprawy jak wolno bo nie kontrolowałam międzyczasów. Trudno powiedzieć, jak by się tu ułożyło przy bardziej sprzyjających warunkach. Rzeczywiście wygrałam ostatnio z zawodniczkami z lepszymi życiówkami, ale na bieżni biega mi się trudno.

Wolisz ulicę?

Zdecydowanie.

Czy ten mityng był dla Ciebie jakoś szczególnie ważny przez to, że był to Debiut na Diamentowej Lidze?

Oczywiście, był. Ale Great Manchester Run to też ważne zawody więc ten debiut nie był czymś ekstremalnym

I co dalej? Co z planami dotyczącymi Igrzysk? Rozmawiałem niedawno z Twoim trenerem Jackiem Wośkiem i mówił coś o próbie robienia minimum na 10 000 m?

Tak, za tydzień jest bieg w Holandii, ale wydaje mi się teraz, że miałam ostatnio już tak dużo startów, że czuję się zmęczona i chyba lepiej będzie to odpuścić i potrenować do Mistrzostw Europy (Dominika ma minimum w półmaratonie).

Tak czy inaczej powodzenia, i jeszcze raz gratuluję, bo jestem pewien, że Twoja dzisiejsza postawa została przez organizatorów mityngów zauważona.

Dziękuję