New York, New York, emocje czy rozczarowania, co czeka nas już w niedzielę

Przede wszystkim Nowy Jork to z kilku powodów miejsce dla biegaczy kultowe. Po pierwsze kojarzy się jako miejsce „dla biegaczy”, przez biegaczy „obiegane”, obwąchane, opanowane. Oczywiście ten wizerunek pomogły zbudować i utrwalić znane filmy i obrazy, które utkwiły nam w pamięci, często z filmów które nie są wcale już dziś bardzo pamiętane i których tytułów nie potrafimy powtórzyć, ale funkcjonują gdzieś w zbiorowej świadomości, jak choćby Maratończyk z Dustinem Hoffmanem, czy Biegacz z Michaelem Douglasem.

Po drugie sam maraton, budowany od lat ’70tych przez nowojorskich zapaleńców-maratończyków z Fredem Lebowem a czele, stał się przez lata nie tylko największym maratonem na świecie ale i wizytówką miasta, trwale wpisując się w krajobraz Nowego Jorku i biegowy kalendarz maratoński.

Start Maratonu

Z punktu widzenia obserwatora, maraton w Nowym Jorku wydawać się może jakąś romantyczną podróżą przez pięć dzielnic miasta (Staten Island, Brooklyn, Queens, Bronx, Manhattan) z różnymi znanymi pięknymi widokami znanymi z obrazków, filmów czy piosenek. Rzeczywistość jest niestety trochę mniej przyjemna. Najpierw długi transport na miejsce startu, potem wielogodzinne oczekiwanie z pięćdziesięcioma tysiącami innych biegaczy. Potem bieg w tłumie, gdzie często bardziej trzeba uważać, żeby nie wpaść na kogoś lub nie pośliznąć się na rzuconym przez kogoś kubku. Potem okazuje się, że większość tych znanych obrazków jest zrobiona gdzieś z perspektywy dronów, wsporników mostów a w każdym nie z punktu widzenia biegacza z trasy. Potem zmęczenie narasta i myślimy raczej o sobie niż o podziwianiu okolicy, której i tak zza głów tłumów nie widać i nasza planowana biegowa podróż po Nowym Jorku kończy się raczej rozczarowaniem.

Popularny widok którego biegacz raczej nie zobaczy

Uczciwie trzeba jednak przyznać, że Nowy Jork jest magiczny, zwłaszcza przed maratonem czy po, warto jest pojechać, żeby poczuć atmosferę miasta, biegowego i nie tylko.

Elita

Jak mówiłem, jeśli przyjdzie nam oglądać maraton z transmisji to będziemy widzieli głównie elitę i może o tej elicie kilka słów.

W Nowym Jorku nie ma pacemakerów. Z jednej strony to trochę osłabia szanse na kosmiczne wyniki. Z drugiej dodaje rywalizacji większych emocji, nieprzewidywalości. W Nowym Jorku bardziej niż w innych wielkich maratonach gdzie zazwyczaj wiadomo kto z dwójki- trójki liderów wygra (Londyn, Berlin) zdarzają się zwycięstwa zupełnie zaskakujące i nieprzewidziane, jak choćby kończącego karierę Meba Keflezighi w 2009 roku, czy Marilsona Gomesa dos Santosa w 2006. Oczywiście zawsze startuje mocna ekipa, tak będzie i w tym roku. Wśród mężczyzn będą przede wszystkim: Wilson Kipsang, były rekordzista świata, a wśród Pań, Mary Keitany, która w Nowym Jorku wygrywała już trzykrotnie a wiosną tego roku uzyskała w Londynie fantastyczny wynik 2:17:01.

Zapowiada się ciekawa walka, transmisja będzie dostępna na Eurosport1 od 15:15.

Czołówka: