Za życiówkę zapłacą szybsi, ale czy na pewno bogatsi ?

Ankietowani odpowiadali na kilka pytań: płeć, miesięczny dochód, kwota, jaką byliby gotowi płacić przez 3 miesiące mając gwarancję poprawienia życiówki o 10% lub zwrot pieniędzy, swój najważniejszy dystans oraz ile byliby w stanie obecnie pobiec na tym dystansie. Dodatkowo został obliczony kalkulowany poziom umożliwiający segmentację ankietowanych pod względem poziomu zaawansowania (porównanie deklarowanych wyników do rekordów świata).

W ankiecie wzięło udział 637 osób, w tym 62 kobiety oraz 575 mężczyzn.

Pytanie o dochód jest pytaniem „drażliwym”, dlatego też dla 52 ankietowanych nie ma danych na temat dochodu. Struktura ankietowanych pod względem zadeklarowanego dochodu oraz zadeklarowanej kwoty, którą ankietowany byliby skłonni płacić przez 3 miesiące za poprawę życiówki:

Natomiast pod względem kwoty, którą ankietowani byliby skłonni zapłacić:

Ze względu na dysproporcję płci (kobiety stanowią mniej niż 10% ankietowanych) analiza była przeprowadzana bez rozdzielenia na płeć.

Ankietowani mieli do wyboru wiele dystansów docelowych, jednak zdecydowana większość skupiała się na kilku, dlatego dystanse inne niż 5km, 10km, półmaraton i maraton zostały potraktowane łącznie.

Średnia kwota za gwarantowaną życiówkę: 320 zł

To jest odpowiedź na pierwsze zagadnienie nad którym się zastanawialiśmy, czyli ile ankietowani chcą płacić za gwarantowaną życiówkę? Czy jest to kwota większa niż ta ile płaci się średnio za miesięczną współpracę z trenerem? Trudno ocenić, ten rynek jest mało transparentny. Jeśli jest wyższa to niewiele, a to mogło by sugerować jedną z dwóch możliwości:
– wielu czytelników nie zrozumiało zagadnienia,
– w ankiecie wypowiedziało się wielu czytelników, którzy i dzisiaj nie są zainteresowani płatnym treningiem z trenerem. 80 osób odpowiedziało, że mogłoby zapłacić 30 zł i mniej (miesięcznie).

Im wyższy poziom tym życiówka więcej warta ?

Kolejne zagadnienie – czy życiówka jest więcej warta dla tych, którzy już teraz dobrze biegają. Intuicyjnie czujemy, że tak, i ankieta raczej to potwierdza.

Pod koniec analizy pokazujemy jeszcze średni procent dochodu jaki ankietowani gotowi są wydać na życiówkę. Porównując dwa ciągi liczb (kwotę za życiówkę i kalkulaowany poziom otrzymujemy mocną korelecją, 66%).

Czy kwota za życiówkę zależy od dochodu?

To intuicyjnie wydaje się słuszne ale matematycznie już takie nie jest. Współczynnik korelacji: (kwota za życiówkę / dochód) jest na bardzo niskim poziomie (12%) czyli praktycznie korelacja nie istnieje. Kiedy jednak podzielimy dochód na przedziały, policzymy średnią kwotę za życiówkę w przedziałach i narysujemy wykres, wydaje się, że intuicja znowu wskazywała dobrze (nie wiem dlaczego z korelacją tak słabo – Adam)

Teraz zależności mniej oczywiste. Czy naprzykład wśród tych, chcących płacić więcej niż średnia (liczymy od 400 zł wzwyż) są jakieś preferowane dystanse?

Wysoka kwota za życiówkę a dystans

Tak, widać wyraźnią zależność. Za życiówki chcą płacić Ci, którzy chcą biegać przedewszystkim maraton, jest to 25% spośród wszystkich maratończyków, podczas, kiedy w przypadku dychaczy i półmaratończyków jest to 18%.

Przy okazji – preferujący jaki dystans prezentują najniższy poziom sportowy? Półmaraton. Jesli się zastanowić, to nie jest dziwne. Dla zaawansowanych biegaczy półmaraton rzadko jest celem głównym (albo maraton albo 10k).

Ile miesięcznego dochodu jesteśmy w stanie przeznaczyć na życiówkę?

Jako wskaźnik został wybrany procentowy stosunek kwoty zadeklarowanej jako możliwej do zapłacenia przez 3 miesiące do miesięcznego dochodu. Rozkład zależności stosunku procentowego do kalkulowanego poziomu ankietowanych można zobaczyć na poniższym wykresie:

Na pierwszy rzut oka nie widać zależności, ale analizując średni procent dochodu, jaki ankietowani w poszczególnych przedziałach kalkulowanego poziomu są skłonni przeznaczyć na poprawę życiówki:

W trzech najliczniej reprezentowanych dystansach docelowych (po odrzuceniu grup reprezentowanych przez pojedynczych ankietowanych) zależność również przedstawia się podobnie:

Na wykresie przedstawia się następująco:

Kalkulowany poziom nie daje informacji na temat stażu biegowego, podejścia do treningu, itd., ale daje dość dobry pogląd na poziom zaawansowania ankietowanego. Generalnie ankietowani o wyższym wskaźniku poziomu deklarowali relatywnie wyższy procent swojego dochodu, który byliby skłonni przeznaczyć na poprawę życiówki, niż zawodnicy mniej zaawansowani. Można przypuszczać, że biegacze mniej wytrenowani mają jeszcze świadomość znacznych „rezerw”, które mogą spożytkować trenując samodzielnie np. według planu treningowego. Jednak im wyższy poziom zaawansowania tym trudniej o poprawę, i tym większa skłonność do powierzenia swoich treningów specjalistom. Dodatkowym aspektem jest zbliżanie się przez niektórych ankietowanych do czasów osiąganych przez zawodowców czy nawet rekordów światowych (dla trzech ankietowanych poprawa o 10% skutkowałaby uzyskaniem wyniku lepszego niż obecny rekord świata na tym dystansie). Generalnie potwierdza się zasada – im więcej ktoś może zyskać, tym więcej jest skłonny za to zapłacić…