Redakcja Bieganie.pl
Jak korzystać z danych mocy do obliczania VO2?
W książce „The Secret of Running” opisaliśmy nasze wstępne badania przeprowadzone na bieżni na 14 biegaczach w laboratorium fizjologicznym Holenderskiego Sportowego Centrum Medycznego SMA Midde. Byliśmy pod dużym wrażeniem wyników, które wykazały, że dane mocy Stryd są ściśle skorelowane z VO2 (poborem tlenu), który jest uważany za złoty standard w badaniach fizjologicznych.
Niedawno przeprowadziliśmy nowy projekt badawczy we współpracy z laboratorium fizjologicznym prof. Marii Hopman z Radboud University of Nijmegen (RUN). Pełny artykuł naukowy na temat projektu został przesłany do Journal of Sports Sciences and Medicine. Aby podzielić się naszymi wynikami ze społecznością biegaczy, napisaliśmy 4 krótkie artykuły zawierające nasze główne ustalenia:
1. (Bliski) związek między mocą Stryd a VO2
2. Wpływ prędkości na koszt energetyczny i ekonomikę biegu (ECOR i RE)
3. Wpływ kadencji na koszt energetyczny biegania i ekonomikę biegu (ECOR i RE)
4. Fizjologiczne różnice między wytrenowanymi i niewytrenowanymi biegaczami.
Niniejszy artykuł jest pierwszym z tej serii. Poniższe zdjęcia pokazują autorów podczas testów na bieżni, a także niektóre urządzenia laboratoryjne w RUN. Z lewej strony badacz Rick Sniekers.
Bliski związek między mocą Stryd a VO2
Projekt obejmował pomiar poboru tlenu VO2 (w ml O2 / kg / min) i mocy Stryd (w watach / kg). Grupa obejmowała 21 biegaczy (11 wytrenowanych i doświadczonych biegaczy długodystansowych oraz 10 niewytrenowanych studentów), badano ich przy 5 różnych prędkościach (utrzymywanych przez 3 minuty, zwiększanych w 4 krokach co 1 km / h aż do progu mleczanowego).
Oznacza to, że otrzymaliśmy łącznie 21*5 = 105 wyników VO2 i mocy. Poniższy rysunek pokazuje bazę danych (kolory odpowiadają różnym prędkościom i grupom testowym – wytrenowani i nie). Korelacja między VO2 – a mocą Stryda jest imponująca, tym bardziej gdy zdamy sobie sprawę, że te dane reprezentują urozmaicony zestaw biegaczy oraz warunków testowych. Potwierdza to nasze wcześniejsze ustalenia, że bieżące dane mocy Stryda mogą stanowić bardzo dobrą alternatywę dla rocznego oznaczania VO2max w laboratorium.
Wytrenowani biegacze potrzebują mniej tlenu do wygenerowania tej samej mocy
Uderzającym wynikiem jest to, że odkryliśmy, że większość rozproszenia danych można wyeliminować, dzieląc naszych testowanych biegaczy na 2 grupy, tj. wytrenowanych i niewytrenowanych. Ci pierwsi potrzebują około 4% mniej tlenu, więc mają nieco niższy pobór tlenu VO2 (w ml O2 / kg / min) przy tej samej mocy P (w watach / kg). Oznacza to, że ich efektywność metaboliczna (ME) musi być wyższa.
W naszej książce wyprowadziliśmy następującą relację dla ME:
ME = Moc mechaniczna / Moc metaboliczna = P / (VO2 / 60 * EY)
EY to wartość energetyczna tlenu, która może być przybliżona do 19 J / ml O2. Jako przykład używamy VO2 50, EY 19,0 i P 3,5, więc wynik wynosi ME 0,22 lub 22%.
Wykres pokazuje, że niewytrenowani biegacze mieli ME niecałe 23%, podczas gdy wytrenowani byli bardziej wydajni z ME na poziomie 24%. Dwie linie ściśle pasują do danych. Zauważamy, że większość pozostałego rozproszenia między punktami danych jest spowodowana różnicami prędkości. Prowadzi ona do zmiany mieszanki paliwowej (mniej kwasów tłuszczowych i więcej glikogenu wraz ze wzrostem prędkości) i w EY. W konsekwencji wartość VO2 przy niskich prędkościach jest zwykle stosunkowo wysoka; odwrotna sytuacja ma miejsce przy dużych prędkościach.
Jak obliczyć VO2 na podstawie danych mocy Stryd?
Dochodzimy do wniosku, że do obliczenia VO2 na podstawie Stryd można użyć 3 następujących wzorów:
EY 19 J / ml i ME odpowiednio 23% i 24%. Dokładność wzorów można nawet zwiększyć, włączając prędkość testu, ponieważ przy wysokiej prędkości EY jest o 19,5 / 19 = 1,03 wyższa, a przy niskiej prędkości EY jest o 18,3 / 19 = 0,96 niższa. W konsekwencji VO2max będzie o 3% niższe przy wysokiej prędkości i 4% wyższe przy niskiej prędkości.
Zwracamy uwagę, że testowane przez nas osoby były doświadczonymi biegaczami długodystansowymi z wieloletnim doświadczeniem treningowym. Nie byli jednak na poziomie elity. Oczekujemy, że ME elitarnych sportowców może zbliżyć się do teoretycznego maksimum 25%. W związku z tym mogliby zastosować wzór: VO2 = 12,63 * P.
Powyższe wzory przybliżają VO2 dla wszystkich zakresów mocy. Aby oszacować VO2 max, powinieneś użyć mocy, którą możesz utrzymać przez 10 minut. Na podstawie naszych danych opracowaliśmy formuły dla niewytrenowanych i wytrenowanych biegaczy.
Hans van Dijk and Ron van Megen: The Secret of Running
Maximum Performance Gains Through Effective Power Metering and Training Analysis
thesecretofrunning.com
