W tego typu butach podstawową sprawą jest ich podeszwa, która powinna być lekka, sprężysta i zapewniać dobre czucie podłoża podczas biegu. Dlatego w teście skupimy się głównie na niej.

Puma mówi, o technologii BioRide ale użycie słowa "technologia" jest chyba nadużyciem.  Bo co to jest BioRide? Tłumacząc wprost – "Biomechaniczna jazda" :). Chodzi o to, że podeszwa ma mieć trzy cechy nazwane „Rocker, Flex, Groove”. „ROCKER” 
dosłownie kołyska czyli lekko kołyskowata podeszwa mająca ułatwiać przetaczanie, „FLEX”
czyli giętkość podeszwy w naturalnych miejscach zginania się naszej
stopy oraz grubość dająca odpowiednie czucie podłoża podczas biegu i "GROOVE” – odpowiednio dopracowane wcięcia w podeszwie, które mają zapewnić stabilizację buta. Tylko jeśli się zastanowić to Rocker, Flex i Groove to cechy podeszwy każdego dobrego buta biegowego. Więc mamy wrażenie, że to po prostu marketingowy język jak sprzedać coś co jest po prostu ……… butem. Pytanie teraz jakim butem? Mimo przesady z nazewnictwem podeszwa i but nie są wcale jednak takie typowe.

Mieliśmy nawet ciągoty, żeby rozciąć podeszwę i sprawdzić, czy ma taką samą porowatą strukturę  jak klasyczna pianka EVA ale nie zdecydowaliśmy się na to (żal było buta, w końcu mamy czuć jak się w nim biega a nie rozkładać na czynniki pierwsze). Bo podeszwa nie przypomina jej. Wydaje się być lżejsza niż EVA, w dotyku zachowuje się trochę jak silikon (może stąd to wrażenie lekkości bo po dotyku oczekujemy czegoś cięższego, poczujecie to  już przy pierwszym obmacaniu buta), sprężysty i nie tak twardy jak standardowa pianka EVA. Jest lekka i mamy wrażenie, że dobrze oddaje energię, co nie jest typową cechą pianki EVA (zwłaszcza Nike znany jest z poszukiwań materiału posiadającego lepszy zwrot energii niż EVA – najpierw poduszka gazowa w modelach Nike Air a szczególnie Air Zoom, teraz kosmiczna pianka z "foteli astronautów" w serii Lunar).

Podeszwa uformowana jest z jednego kawałka pianki. Zapewnia naprawdę znakomity komfort podczas
biegu, dynamikę, poczucie szybkości. Jednak po kilkudziesięciu treningach miałem uczucie, że pod palcami
zaczyna się mocno ugniatać. Wygląda na to, że była to kwestia bardzo miękkiej wkładki, która w Faas 500 jest gruba, chyba zbyt gruba i zwłaszcza przy intensywnym użytkowaniu szybko i trwale się odkształci. Zalecamy więc – zamianę wkładki na zwykłą prostą korkową wkładkę za 2,5 zł a poczujecie się w tym bucie naprawdę jak w Ferrari. 🙂 Najlepiej przyjść do sklepu od razu z korkową wkładką i mierzyć but właśnie z nią gdyż prawdopodobnie nieco zwiększy ona dostępną dla stopy przestrzeń w bucie. Może się okazać, że jeśli zawsze biegaliście w rozmiarze 45 to teraz lepiej poczujecie się w rozmiarze 44,5. Nie bójcie się eksperymentować z wkładkami, wkładki to zazwyczaj najsłabsza strona każdego buta.

Nachylenie (pięta śródstopie) to 10 mm (pod piętą o
rozmiarze 45 podeszwa ma 25 mm, a pod śródstopiem 15 mm) co plasuje ją w dosyć bezpiecznej strefie butów o tylko nieco obniżonym kącie nachylenia i nawet mało doświadczony biegacz poczuje się w tym bucie raczej komfortowo. Brak dzielenia
podeszwy oraz pozbawienie buta płytki stabilizującej w jego środkowej
części sprawia, że podeszwa łatwo poddaje się naszej stopie, można dosłownie zwinąć ją w kłębek.

Rewelacyjną sprawą jest miękki za piętek, który dopasowuje się do pięty, daje komfort nie ugniatając ścięgna Achillesa i kości piętowej. Wnętrze buta jest trochę wąskie, osoby o szerszych stopach mogą narzekać na mało miejsca na palce.

Podsumowując: Trening w Faasach 500 jest naprawdę bardzo przyjemny, wykonywałem w
nich zarówno szybkie odcinki jak i długie rozbiegania. Buty zapewniały
mi optymalną amortyzacje i dynamikę. Jedynym "problemem" było to, że
biegałem w nich za szybko:)”