19 lipca 2007 Redakcja Bieganie.pl Sport

Testy progresywne Faraggiana-Gigliotti


A117_524.jpg

Opisujemy testy progresywne, jakie Gelindo
Bordin przechodził w trakcie kilku lat swojej kariery. Opracowane były i prowadzone przez
trenera Bordina Luciano Gigliottiego i włoskiego fizjologa Daniele Faraggiana.


Testy były częścią treningów, wiec mogły
być wykonywane dosyć często. Co dwa tygodnie Bordin był testowany na bieżni lub
oznaczonej szosie. Każdy test składał się z pięciu do sześciu powtórzeń odcinka
2000 m
pokonywanych z narastającą prędkością. (odcinki o długości 2000 m zostały wybrane aby
osiągnąć pożądany stały poziom intensywności). Wybór prędkości podyktowany był
na szacowanym, oczekiwanym tempem maratonu. Tempa poszczególnych odcinków były
zatem nieco poniżej, równe, lub nieco powyżej tempa maratońskiego.


Bordin używał elektronicznego zająca, który
wydawał sygnał dźwiękowy co 12,5
m
i pomagał zawodnikowi w utrzymywaniu stałej prędkości.


W trakcie testu dokonywany był pomiar tętna
a po każdym odcinku robiona była około 40 s przerwa na pobór krwi do pomiaru
mleczanu.

Czas

12/06/1987

2/07/1987

17/08/1987

29/03/1988

16/09/1988

01/04/1990

15/08/1990

Lac

HR

Lac

HR

Lac

HR

Lac

HR

Lac

HR

Lac

HR

Lac

HR

6:20

2,4

171

1,8

167

1,6

167

1,5

158

6:15

3,0

175

2,6

171

1,9

168

1,8

161

1,9

160

6:10

3,6

177

2,9

175

2,5

172

2,1

164

2,0

164

2,1

168

6:05

4,3

178

3,6

179

2,6

174

2,6

170

2,2

168

6:00

6,4

185

5,4

181

3,5

177

2,8

172

2,9

172

2,8

172

2,8

172

5:55

5:50

3,8

173


06/09/1987, Rzym, Mistrzostwa Świata w LA, III
miejsce. Czas: 2:12:40, tempo: 3:09

18/04/1988, Boston, Maraton, III miejsce, Czas:
2:09:27, tempo: 3:04

02/10/1988, Seul, Olimpiada, I miejsce,
2:10:31, tempo: 3:06

16/04/1990 Boston, Maraton, I miejsce,
2:08:19, śr tempo: 3:02

01/09/1990, Split, Mistrzostwa Europy w LA,
I miejsce: 2:14:02, tempo: 3:11

(Nie ma badań z 1989 roku kiedy zajął III
miejsce z czasem 2:09:40 w Nowym Yorku.)


Jeśli krzywa mleczanu, przesuwa się w prawo
(wykres krzywej mleczanu otrzymamy jeśli na osi poziomej X oznaczymy tempo a na
osi pionowej Y stężenie mleczanu) to znaczy, że, wytrzymałość specyficzna dla
tego dystansu jest poprawiona. Tempo z intensywnością 2,5 mmol ma zasadnicze
znaczenie dla przewidywania czasu jaki zawodnik może osiągnąć a także dla ustalania
intensywności innych treningów. Doświadczenie pokazuje, że biegacz maratoński
nie powinien biec szybciej niż 2,5 +/- 0,5 mmol/litr. Ta wiedza ma także
znaczenie psychologiczne ponieważ daje zawodnikowi lepsze pojęcie o własnych możliwościach
i ograniczeniach.


W trakcie treningów Gelindo monitorował
intensywności przy pomocy pulsometru.

Możliwość komentowania została wyłączona.