Memoriał Janusza Kusocińskiego 2009: Rozmowy z zawodnikami

Na tegorocznym Memoriale Janusza Kusocińskiego padło kilka wartościowych rezultatów. Jednym z nich był wynik Anny Jesień 54.76 na 400 m przez płotki, choć nasza najlepsza płotkarka przegrała o dwie setne bieg z Ukrainką Anastazją Rabczeniuk. Po biegu powiedziała:

Chciałam dziś zachować więcej sił na środowy bieg. Miałam pobiec tu mocno, w zasadzie pobiegłam, ale z taką lekką rezerwą. Niestety, myślałam, że z zawodniczka z Ukrainy jest trochę dalej i nie da rady mnie dogonić. To tylko pokazuje, że nie można sobie tak kalkulować, tylko biec do końca. To nie był żaden szkoleniowy bieg, żadne zawody takie nie są dla mnie, bo chodzi o to, żeby coś pobiec. Przygotowania do sezonu oceniam jako dobre. W zasadzie, powiem szczerze, że podobne, bo w zeszłym roku nie miałam też żadnej kontuzji i żadnych przerw w treningu. W tym roku jest tak samo, jednak wydaje mi się, ze czuję się lepiej, co jest bardzo ważne. Ten start jest dobrym przetarciem przed środowym biegiem w Bydgoszczy, właśnie też z Anastazją Rabczeniuk oraz z Australijką Rowlinson. Na mistrzostwach Świata mamy trzy biegi; eliminacje, półfinał, dzień przerwy i finał więc dzisiejszy i środowy start będzie bardzo dobrym treningiem. Na pewno będę chciała walczyć na sto procent o obronę brązowego medalu z Osaki. Trudno powiedzieć jak będzie, gdyż w tym roku dziewczyny trochę później zaczęły startować i te wyniki nie są tak rewelacyjne, ale nie ma co teraz wyskakiwać z formą, gdyż najważniejsza jest forma na sierpień.

Najlepszy wynik w sezonie w tym samym biegu uzyskały także Agnieszka Karpiesiuk (56.68) oraz Marta Chrust-Rożej (57.09) Bardzo dobrze spisała się Tina Polak, która znacznie poprawiła rekord życiowy (56.87). Po biegu udało nam się porozmawiać z Martą Chrust-Rożej.

Na dystansie płaskim 400 metrów kobiet zwyciężyła Joanna Wójcik. Tuż za nią uplasowała się Anna Kiełbasińska, która poprawiła rekord życiowy.

Zapytaliśmy także Anię o bolesna dla niej sprawę – śmierć jej trenera i jak udało jej się pozbierać po takiej tragedii.

Trzecia była Agata Bednarek, która tak oceniła swój bieg:

Adam Kszczot: Mam nadzieję, że sezon będzie dalej tak udany, jak do tej pory, że jeszcze uda mi się poprawić swój rekord życiowy, uzyskany w Dessau. Dziś niewiele mi do tego zabrakło. Teraz planujemy startować w Bydgoszczy, na drużynowych Mistrzostwach Europy oraz w Ostrawie. Fizycznie czuję się lekko zmęczony. Niestety podróże, wszystkie przyjazdy na zawody męczą. Miałem też tylko pięć dni przerwy między startami, w tym na podróże, więc nie była to zbyt komfortowa sytuacja. Jednak bieg był ogólnie udany. Moim głównym celem nie było wygranie z Marcinem Lewandowskim, ale założenia, aby pobiec mocno, na miarę możliwości. Udało się to, więc nie można wysnuwać żadnych domysłów, gdyż za nikim się nie czaiłem, bieg układał się tak, jak dyktowali jego tempo przeciwnicy.

Marcin Lewandowski: Wiadomo, przydałoby się dziś wygrać, pokazać się u siebie, jednak do tych zawodów podszedłem trochę inaczej niż zawsze. To co miałem zrobić najważniejszego w tym sezonie to wykonałem, czyli „życiówkę” i minimum na MŚ. Oczywiście nie znaczy to, ze jest koniec sezonu, bo nastawiam się na naprawdę mocne bieganie. Do tego mityngu podszedłem trochę inaczej mentalnie, na pewno będę chciał pokazać dobry bieg na festiwalu sztafet w Bydgoszczy. Tam ma być lepsza obstawa biegu i pogoda, tak więc tam na pewno powalczę. Szkoda, że dziś nie wygrałem, nie pokazałem się z najlepszej strony, jednak to tak naprawdę nic nie oznacza. Przegrałem o jedną setną z Adamem, ale to nie ma dla mnie znaczenia. Jest nowy, młody chłopak, bardzo fajnie, rywalizacja rośnie. To podnosi cały poziom sportowy, bo to właśnie nosi, motywuje do dalszego mocnego trenowania i to jest tylko i wyłącznie dobrze dla nas. Dziś ruszyłem dosyć mocno, troszeczkę szkoda, bo za późno zareagowałem na lukę, na 300 m do mety, no i biegłem z siedem metrów za grupą i musiałem swoją prowadzić, ale takie biegi są mi potrzebne do nauki. Jestem zadowolony z przygotowań do tego sezonu. Po obozie w Font Romeu, gdzie przesiedziałem miesiąc, wiedziałem, że będzie dobrze. Do Hengelo jechałem bardzo zmotywowany, aby zrobić rekord życiowy. Tak się stało, choć przed startem troszkę źle się czułem. Jednakże byłem pewny, że jestem mocny. Na zgrupowaniu byłem mocny, toteż w jednym momencie forma nie mogła uciec, wiedziałem, że będzie dobrze.

Łukasz Parszczyński: Nie jestem zadowolony z wyniku, jaki uzyskałem, ale satysfakcjonuje mnie bieg. Rozegrałem go dobrze taktycznie, dobrze mi się biegło. Cztery dni temu startowałem w Niemczech, gdzie pobiegłem 3.49, miałem kryzys po górach. Teraz czuję, że coraz lepiej mi się biega i forma jest wzrastająca. Teraz będę przecierał się Ostrawie na milę, potem prawdopodobnie, ale to zależy już od władz PZLA, czy mnie wystawią na Drużynowe Mistrzostwa Europy. Tam chciałbym powalczyć o minimum.

Marcin Chabowski: Szczerze mówiąc, jestem bardzo zadowolony, gdyż nie liczyłem na dobry wynik, z tego względu, że nie robiłem prawie wcale treningów szybkościowych, bo szykuję się bardziej do biegów długich. Za trzy dni będę biegać przeszkody na MŚ wojskowych, potem będę się już przygotowywał do piątki i już od lipca zaczynam przygotowania do półmaratonu. Szybkości nie zrobiłem, dodatkowo był to dla mnie ósmy dzień po górach, dla mnie kryzysowy, a więc jestem usatysfakcjonowany dzisiejszym startem. Pozdrawiam czytelników bieganie.pl!

Mariusz Giżyński: Chciałem dziś złamać 14 minut, liczyłem na rekord życiowy, dobrze się czułem. Myślę też, że dobrze trenowałem. Na trzy okrążenia przed końcem było dość duże szarpnięcie i nie przetrzymałem tego , jednak nie jestem przygotowany na takie szybkie bieganie, ale jestem dobrej myśli. Jesienią chcę znów pobiec maraton i jest to mój główny cel na ten rok. Start ten był przetarciem przed biegiem przeszkodowym, który za trzy dni odbędzie się w Bydgoszczy. Potem być może start w Ostrawie, a potem MP. Jednakże najważniejszy jest dla mnie maraton jesienią.

Michał Smalec: Nie jestem zadowolony z wyniku, bo spodziewałem się pobiec poniżej 14 minut, ale w tych warunkach nie dało rady biegać szybciej. Biegłem schowany i dopiero dwa ostatnie koła zdecydowałem się poprowadzić, ale już koledzy z Kenii byli za daleko, chociaż próbowałem oderwać się od Petrovicza na 200 metrach do mety i udało mi się to, ale zabrakło do zrównania się z Kenijczykami. Najbardziej jestem zadowolony z tego, że byłem pierwszy wśród Polaków. Teraz są jakieś nadzieje co do występu na drużynowych ME, nie wiem jak to będzie, nigdy nie wiadomo. Teraz chciałbym wypocząć i będę czekać na jakieś decyzje, że tak powiem, z góry. Może zdążyłbym wykonać jakąś pracę, zostało jeszcze dwa tygodnie do tej imprezy. Takim celem na dłuższą metę są MP seniorów na 5 000 m. Tam ma przyjść szczyt formy, bo na razie czuję się dobrze na treningach, ale mam za mało odpoczynku, regeneracji po treningach, która by się przełożyła na mocne bieganie. Wydaje mi się, że jestem dużo mocniejszy niż rok temu, więc w granicach 13.40-45 jestem w stanie w równym biegu pobiec. Potem szykuje się do półmaratonu, więc trochę kilometrach nabiegam.

Bardzo dobry start zanotowała Renata Pliś, która znacznie poprawiła swój rekord życiowy.