Edwin Mengich: Zawodnik, który biega pięknie

Niedawno, opublikowaliśmy materiał o przebieżkach, w którym pokazaliśmy film z nagraniem zawodnika biegającego w sposób szczególny (LINK). Możnaby podejrzewać, że jest to jakiś uznany zawodnik, ale znając kenijskie realia, stawiałem na to, że nikt o nim nigdy nie słyszał. Nie pomyliłem się. Napisałem do Meshacka, naszego kenijskiego reportera:

– Meshack, znasz go ?
– O, tak, on jest znany w Iten
– Z czego znany?
– No z tego, że biega tak niezwykle.
– Ale wiesz kim on jest?
– Nie, zupełnie nie wiem. Ale dowiem się.

Kilka dni później Meshack nadesłał poniższą historię.

Edwin Mengich to jeden z przykładów aspirującego sportowca kenijskiego z prawdziwym talentem, pasją i ambitnymi marzeniami. Przeszkodą na drodze Edwin’a do sukcesu jest bieda.

Edwin urodził się  30 lat temu w Kaptagat w prowincji Rift Valley w zachodniej Kenii. O byciu wielkim biegaczem zaczął marzyć w szkole, gdzie koledzy i nauczyciele dostrzegli jego wyjątkowy talent. Jego marzenia nie legły w gruzach, mimo iż z braku pieniędzy musiał porzucić szkołę średnią. Rozmyślając nad tym jak zrealizować swoje marzenia dotyczące biegania, Edwin otworzył mały sklepik i zajął się pracą na roli, aby mieć co zjeść.

„Pochodzę z bardzo skromnej rodziny. Z trudem udało mi się zdobyć podstawowe wykształcenie. Mam czwórkę rodzeństwa. Rodzice nie byli w stanie opłacać szkoły dla każdego z nas.”– mówi Edwin dodając, że jego ojciec ma dwie żony i mając 80 lat z trudem daje sobie radę z utrzymaniem dwóch rodzin, w związku z czym jego młodszy brat też porzucił szkołę.

„Uczęszczałem do szkoły średniej Ainamoi Boys, ale w drugiej klasie z przyczyn finansowych musiałem porzucić edukację. Moja starsza siostra też rzuciła szkołę, aby wyjść za mąż. Pozostałym dwóm siostrom udało się zdobyć średnie wykształcenie.”

Kiedy udało mu się zaoszczędzić trochę pieniędzy z pracy w sklepiku i na roli, Edwin przyjechał do Iten – miasta mistrzów, gdzie zaczął biegać.

„Po szkole, otworzenie biznesu było dla mnie jedyną szansą na zarobienie jakichkolwiek pieniędzy na opłacenie czynszu i jedzenia w Iten.  Przyjechałem do Iten w 2012 roku i zacząłem poważnie trenować, ale z czasem życie stawało się coraz trudniejsze bez pieniędzy. Na szczęście  mogłem liczyć na pomoc przyjaciół. Dzięki nim i życzliwym osobom mogłem brać udział w zawodach tu w Kenii  jak i w Nairobi. „

Jego niezwykła kinematyka, objawiająca się bardzo długimi susami, to sygnał ostrzegawczy dla elity biegaczy. Edwin wykonuje swoje diagonale (przebieżki po przekątnej stadionu) w każdym tygodniu po ciężkim treningu.

„Taką technikę stosuje  mistrz świata w biegu na 1500 m, Asbel Kiprop. Trenuję w taki sam sposób jak on, ponieważ jesteśmy niemal tego samego wzrostu i jego styl biegania bardzo mi odpowiada.”

Mengich obecnie trenuje w domu w Kaptagat. Niedawno lekarz stwierdził u niego dur brzuszny. Edwin chciałby wrócić do Iten, aby znowu móc w pełni trenować.

„W 2013 roku miałem problemy z żołądkiem. Z trudem byłem w stanie trenować. Poszedłem do lekarza, który przepisał mi leki, ale nie miałem za co je kupić, gdyż nie pracowałem. Na chwilę przerwałem trening, ale teraz jestem gotowy na powrót do biegania. Wystartowałem w kilku biegach tu w Kenii. Były to biegi przełajowe, uliczne jak i na bieżni. W zeszłym roku wziąłem udział w biegu przełajowym Discovery na dystansie 12 km, w którym zająłem 49 miejsce. Potem był 8 km bieg w Huruma, który ukończyłem na 31 pozycji, a następnie trzy biegi w jednym dniu na dystansie 1500 m, 800 m, oraz 3000 m. W pierwszym biegu zająłem 5 miejsce, w biegu na 800 m  – trzecie miejsce, a bieg na 3000 m z przeszkodami ukończyłem na miejscu dziewiątym. Po tym, wszystko się zmieniło, z powodu choroby i problemów finansowych musiałem wrócić do domu, gdzie teraz trenuję, ale marzę o powrocie do trenowania w Iten.”

Edwin marzy o tym, aby zostać jednym z najlepszych biegaczy na świecie. Jego ulubionym dystansem jest 1500 m.

„Marzę o tym, aby biegać na dystansie 1500 m. Chciałbym kiedyś dorównać Asbel’owi Kiprop. Podoba mi się styl jego biegania i chciałbym podążać za jego przykładem.” – mówi Mengich.