Je teraz wolę czerwony i zielony.
Lepiej kontrastują z szarą skałą

A jak ktoś założy czerwoną koszulkę na bieg, to wiadomo, że wygra .

Kurcze, ostatnio zawody biegam w czerwonej. I nawet 2x wygralem! Na maraton we Frankfurcie tez zaloze.
Juz szykuje miejsce na medal!

Jak łączymy muzykę z treningiem? Nie łączymy, proste .
Nie mam nawet żadnych słuchawek, bo w słuchawkach czuję się jak za szklaną szybą. Jak jestem w plenerze wolę słuchać głosów z pleneru (nawet jeśli jest to hałas ulicy), zresztą, w domu, ostatnio też rzadko czegoś słucham ... może poza zawodzeniem wieczniegłodnych kotów

Łokieć też mnie boli. Tym razem objawy wskazują na łokieć tenisisty, bo zwykle dokuczał mi raczej ten od golfisty. Chociaż z ani jednym, ani drugim sportem do czynienia nie miałam .

Masz bardzo ładną linę... Moja wisi bezczynnie od końca plejstocenu...
A gdy ja śpiewam w biegu, to absolutnie nie tracę kontaktu z otoczeniem. Ale nie wykluczam, że otoczenie traci kontakt ze mną.

Ja to w ogóle ostatnio mam wrażenie, że większy kontakt mam z kosmosem, niż ze światem, który coraz mniej świat przypomina .
A kosmos to kosmos, wiadomo .

No linia ładna, ale wolałabym jednak czerwoną .

Też mam zieloną.To znaczy zielona była kiedyś.

Muzyke lubie i slucham jej duzo, ale co do treningu i muzyki, to sa to dla mnie jednak 2 zupelnie rozlaczne sprawy

A może w tych słuchawkach mają "wdech-wydech-wdech wydech"?
Albo rozmówki polsko-chińskie.


PS - gratulacje sportowe, zerknąłem na Twój blog i ... będzie trochę spokoju, to będzie co czytać.

mnie ostatnimi czasy muzyka też drażni w trakcie treningu, chyba, że jakieś interwały to moc się przyda. ale przy bs-ie to raczej wchodzę na podcasty

Wiesz, trenowałem kiedyś wioślarstwo w czwórce i jakoś nie wyobrażam sobie treningu ze słuchawkami.

No to widzisz kwestia przyzwyczajen.

Na Nowy Rok, jak na barani skok, to tak w kwestii barana .

W kwestii zaś groźnych zwierząt, dziś widziałam w necie film z Zawiercia, jak to przechodzień, przypadkowy, jak sądzę, uciekał przed stadkiem dzików .
Ja, póki, co uciekałam tylko przed kogutem, dwukrotnie, i to nie będąc już dzieckiem, choć nawet nie będąc dzieckiem gabaryt mam niewielki, i koguta to widać zachęciło. A mi do śmiechu nie było, bo widziałam już w wyobraźni swoją podziobaną łydkę.
Koleżance z pracy tuż przed świętami kot przyniósł do domu szczygła. Żywego jeszcze. Znaczy, trochę żywego.

Rozgryzłem Helmuta! Otóż głaskanie barana po czole wyzwala w nim żądzę bodzenia. Nie wolno go drapać, głaskać, czochrać po czole! Już mu to czoło całkiem wyłysiało od bodzenia w "copopadnie".
Na szczęście kompletnie zniechęca go metaliczne dzwonienie jego rogów.
Wystarczy go łopatą walnąć w rogi i jest potulny. Jak baranek.
Jeszcze à propos filmów na necie. Dobrze, że tu takie bezludzie, bo filmik z moim poskramianiem Helmuta to byłby viral murowany.