Jeszcze nie powinno. Ogólnie, żeby wstać i tylko lekko kuśtykać to muszę z 5 minut rozruszać stopę, staw skokowy, ponaciągać łydkę. Coś to nie halo.

To jak tak to faktycznie nie teges. Mnie boli, ale przejdę kawałek i przestaje więc olewam

No to u mnie podobnie, tylko te 5 minut "rozruszania systemu" powoduje, że przestaje boleć np. jeszcze zanim dojdę do kibla a bez tego, to np. dopiero jak robię śniadanie.
Tylną taśmę mam skopaną jak ogródek na wiosnę.

Hej Michał! Jak tam zdrówko, truchtasz coś? Brakuje Twoich wpisów i w ogóle fajny chłopak jesteś Daj znać jakie masz plany zdrowotno-treningowe na najbliższe tygodnie. Pozdrawiam i trzymam kciuki

Cześć!
Nie, nie biegam. Od 20. sierpnia mam "roztrenowanie". Troszeczkę jeździłem na rowerze, m.in. zrobiłem swoją pierwszą setkę. Fizycznie (jeśli chodzi o moje zdrowotne problemy) jest dużo lepiej, chyba mam winowajcę - buty robocze. Mam teraz 2 tygodnie urlopu i jak pracując nie przechodziło mi nic, tak teraz już praktycznie wstaję bez bólu. Nawet sobie muszę po czasie przypominać czy mnie bolało przy wstawaniu.
Dzisiaj już miałem chęci pobiegać, ale pół dnia hydraulik pracował u mnie w domu, potem ja musiałem po nim posprzątać, przygotować się także do jutrzejszego malowania, no bo przecież musiało napryskać na ścianę... Taki się czuję "zastany" - i fizycznie i psychicznie jakoś. Tragizm.

Na jesień planów już żadnych, chcę tylko wrócić do regularnego biegania. Żałuję tylko, że prawie miesiąc nie biegam, a za leniwy byłem, żeby w tym czasie robić regularnie ćwiczenia. Od wielkiego dzwonu...

Miło, że się odezwałeś. Może to mnie sprowokuje do ruszenia tyłka.

Jak nie boli, to znajdź sobie jakiś mniejszy cel na rozruszanie psychiczno-fizyczne i dawaj z nami męczyć kilometry

Start small, dream big. Pierwszy cel - wyjść 3x pobiegać w tym tygodniu.

No zacząć po przerwie to jest nie lada wyzwanie. Mi zajęło około roku wrócenie do regularności, ale to też kilka rzeczy się u mnie nałożyło które mnie od jakiegokolwiek wysiłku skutecznie odciągały.

Nie spiesz się, na spokojnie a będzie dobrze
Zdrowia życzę.

Fajnie, że wróciłeś do biegania i pisania.
Trzymam kciuki

Biegaj biegaj, bo życie bez biegania to dupa, a dupę mieć trzeba.

Narzeczona mnie już pognała na trening, mówi że nie do zniesienia jestem.

Step by step i bydzie dobrze Biegaj te BSy spokojnie a pulsometr zostaw. Sam masz czuć czy jest Ci lekko czy nie

U mnie to samo za każdym razem

Skąd ja to znam:). Ja 7 października wracam. Może jakoś mnie moja też zacznie "znosić".