.
.
.

To w maju sub40 na jednej nodze, druga jedynie by nie upaść

Dla zawodnika szybkościowego nie jest to takie hop siup z palcem w d..., ale rzeczywiście bliżej niż dalej. Dużo bliżej.

No tak to jest. Tysiaki strzelam jak z karabinu i tu problemu nie ma, ale wytrzymałość jak na razie to... może nie leży i kwiczy, ale daleko jej do poziomu na jakim powinna być. No jest jeszcze trochę czasu więc podchodzę na luzie do zagadnienia. Na tą chwilę cieszę się treningiem... jak już go skończę

Nie widziałem tu nikogo, kto by z takich tysiaków czterdziechy nie złamał (osobiście nawet nigdy nie dotknąłem tego najwolniejszego), ale podzielam oczywiście opinię że wytrzymałość potrzebna, więc dobrze, że czas jeszcze jest.

Może 30tego się przekonamy na co mnie stać. Wprawdzie obiecałem koledze, że pobiegnę z nim, ale trochę korci żeby sprawdzić co też potrafię teraz nabiegać.

--------------------------

Właśnie sobie sprawdziłem, że wszystkie życiówki mam z wiosny 2017... aż strach pomyśleć co by było na jesieni gdyby nie te jebane kleszcze

Tomek, a rzuć okiem na tabelkę z długimi tempami. Może Cię zainspiruje https://www.maratonypolskie.pl/mp_index ... &code=8992

W 2017 biegając interwały po 3:45 nie zrobiłem na Orlenie sub 40. Tylko o ile pamiętam, to miałem tam jakieś przeboje ze zdrowiem na 2 tygodnie przed zawodami a prawdziwą petardę czułem na teście miesiąc wcześniej.

Jeśli były problemy zdrowotne, nie ma co tego brać pod uwagę i jest też spora różnica między 3:45 a 3:40 hamując się.

Uwierz mi Jacku, że są takie sytuacje, że zapas szybkości to nie wszystko na długim dystansie.

Patrzę przez pryzmat siebie gdzie szybkości nie posiadam, więc z trudem ale wierzę Ci

Potwierdzam, ja zapas szybkości mam spory a wszystkie moje obecne treningi oraz cały postęp opiera się o trening wytrzymałościowy. Z samej szybkości wyniku na dyszce, a już tym bardziej na półmaratonie to się nie zrobi niestety. Polecam mocne sesje BNP.

No właśnie mnie już na samym początku jazdy w spd-ach zaskoczyło to, że gdy musiałam wypiąć się z zaskoczenia, to się wypięłam, bez myślenia o tym. Dość szybko wyrabia się nawyk.
Przeskok jest, może tego jeszcze nie czujesz, ale w spd-ach ciągnie się pedał do góry, a nie tylko a niego naciska. No, chyba że wcześniej miałeś chociaż noski.

Nie tyle aktywnie ciagnie do gory (w sensie generowania napedu), co raczej "podnosi", dzieki czemu druga noge jest troche odciazona,
bo nie musi przezwyciezac dodatkowego ciezaru. To jest wlasnie "krecenie na okraglo".
Mowie oczywiscie o jezdzie ciaglej, a nie o chwilowym przyspieszeniu czy sprincie do mety.

A co do nawyku, to kazdy ma inaczej. Niektorzy przyzwyczajaja sie szybko inni potrzebuja wiecej czesu.
A czasem (mi sie ze 2 razy zdarzylo), mimo ze czlowiek juz objezdzony, to zdarzaja sie tez "kwatki" jak ten...

Dojezdzalem sobie powolutku do przejscia, okazalo sie, ze jednak musze sie zatrzymac.
Obok po lewej byl slup, wiec wyciagnalem reke, zeby sie oprzec i zle ocenilem katem oka odlegosc:
slup byl blizej niz myslalem, przez co niechcacy sie odepchnalem, przewazylo mnie na prawa strone
i bylem tak zaskoczony, ze leglem na chodniku jak dlugi

No tak, to prawda, mi też takie "kwiatki", jak wywalenie się pod klatką schodową na zerowej niemal prędkości, zdarzały się . Ale za to "w akcji", gdy coś działo się szybko albo ktoś we mnie wjechał (bo i tak było), wypięłam się momentalnie, i o to w końcu chodzi . Wniosek - spd-y nie do spacerów i delektowania się przyrodą .

To przeformułuj cel w krótkim okresie - nie kombinuj z planem skooro i tak Ci się nie chce realizować jakiegoś bardziej skomplikowanego planu, tylko postaw sobie za cel 4x wyjść na 10km 2 zakresu. Koniec. I odkreślaj. W 2-3 tygodnie zbudujesz nawyk, a w międzyczasie treningi same zaczną wpadać bardziej jakościower.