Wolne truchtanie
Dystnas: prawie 4 km
Tempo: 7 min/km
powoli wracam do siebie i do aktywnosci jako-takiej. Nie wiem co mnie w zeszlym tygodniu zmoglo, ale oby juz nie wrocilo. Nota bene norweska sluzba zdrowia wcale nie lepsza niz polska.
Dzwonie do lekarza w celu umowienia sie na wizyte. Po 15 min odbiera babka i mowi, ze lekarz chory, a ten co powinien byc na zastepstwie tez chory. I ze nie moze mi pomoc, ze mam dzwonic na pogotowie. Na pogotowiu oczywiscie tylko ostre przypadki, wiec mam dzwonic jakby mi sie wyostrzylo. Dali mi numer do innego lekarza pierwszego kontaktu, kotry moze bedzie mial dla mnie czas. Po konsultacji telefonicznej okazalo sie ze jednak nie mial, odeslal mnie do prywatnej kliniki ale juz olalam sprawe i tam nie dzwonilam bo nie bede ciezkiej kasy placic zeby mi ktos krwe z palca pobral i na tescie paskowym poziom zelaza sprawdzil.
Jutro sprobuje sie dostac do mojego lekarza jeszcze raz, moze ozdrowial.
Tymczasem dzisiaj sie wybralam na krota przebiezke. Bylo pieknie, mamy caly czas wyzowa pogode z niebieskim niebiem, pelnym sloncem i mrozem. Brrr, no mogloby sie troche ocieplic, bo mam dosyc tej zimnicy. A to niebieskie niebo tez jakis podejrzane, kto to widzial zeby tyle czasu nie padalo? W weekend byly pozary wrzosowisk w okolicy, bo tak jest sucho. Niemniej do biegania okolicznosci przyrody piekne, wybralam sie nad fiord podziwiac widoczki
i postanowilam sie nie wychylac. Piszczele coraz lepiej, ale wiadomo, zle nie spi. Za to w poludnie spacer z dziecmi, znaczy dzieci na rowerkach a ja na piechote. Pod gorki jeszcze nie daja rady, wiec trzeba ich pachac 
takze mile 2 km wzdluz fiordu. Niemniej wywialo nas niezle.
troche mi glupio bylo, bo inne laski mialy na sztangach po 5 kg, a ja 
dzisiaj mialam plana isc na Styrke & Core jeszcze raz, ale tez nie poszlam 
a to juz dawno sie nie zdarzalo. No ale ziemniaczki przysmazane tez dawno na talerzu nie goscily, wiec co sie dziwic. Ogolnie dzisiejszy bieg z rodzaju ciezkich, slabo sie bieglo, rytmu zlapac nie moglam, sapalam jak parowoz i rozpaczalam nad moja kondycja ktora gdzies zgubilam, moze na tej plazy.
i to juz 15 kwietnia. Czulam ze cos sie swieci, ale myslalam ze jednak to nie to. A na szefa jestem zla, ze tak dlugo to ukrywal, bo podejrzewam ze ja dostane duza czesc schedy bo ostatnio troche razem pracujemy. No i smutno mi bo to fajny koles jest 
na nogi i plecy bralam po 7.5 kg na sztandze i dalam rade wszystkie powtorzenia (200). Tylko na triceps troche przesadzilam, bo nie bylo 3 kg hantelek i wzielam 4 kg. Za duzo 
szkoda ze tylko jedno diecko zlapalo bakcyla, ale moze drugie za rok sie tez przekona 
obciazenia dobralam mniej wiecej takie jak przed tygodniem i chyba jeszcze w tym miejscu przez chwile pozostane. Pod koniec kazdej serii bylo bardzo ciezko, ale dawalam rade wszystkie powtorzenia 
mamy takiego stazyste, co to niby dwa magistry zrobil i to nie na wydziale gier i zabaw ale powinno byc kawal dobrej roboty, a on nawet stezenia w pracentach policzyc nie umie, nie mowiac juz o rozcienczaniu. Normalnie rece i cycki mi opadaja, a ja jestem jego "opiekunem". To mi sie trafilo... co dzien mnie zaskakuje ogromem swojej niekompetencji i juz powiedzialam szefowi ze jesli po stazu zamierza go zatrzymac, to ja chyba rezygnuje. Na szczescie szef ma troche oleju w glowie i powiedzial ze raczej nie bedziemy kontunuowac 
Ale za to morze jak ladnie wygladalo 
wg Stravy to na tym dystansie 59 m przewyzszenia