Joanna Jóźwik
lekkoatletka, olimpijka z Rio, gdzie zajęła 5. miejsce w finale biegu na 800 metrów, brązowa medalistka Mistrzostw Europy
Ewa Swoboda: Jestem tylko sobą, a ludzie i tak zwracają na mnie uwagę – WYWIAD
Ewa Swoboda to niewątpliwie najbarwniejsza postać polskiej kadry lekkoatletycznej. Nie umie ukrywać emocji, jest szczera i idzie po swoje. Tym właśnie charakterem i wielkim sprinterskim talentem przyciągnęła do siebie rzeszę fanów z całego świata! Jak sobie z tym radzi?
Zadaliśmy Ewie kilka pytań przy okazji sesji zdjęciowej dla marki PUMA.
Jak zmieniłaś się jako osoba na przestrzeni ostatnich pięciu lat?
Myślę, że Ty mnie jeszcze pamiętasz jako „dzidzi” Ewę, która miała 22 lata. Powiedzmy, że mam 27, bo jeszcze mam 27. Myślę, że na pewno spoważniałam. Nabrałam więcej lęków społecznych! (śmiech) To najważniejsze, co się zmieniło. Bo reszta jest raczej taka sama.
A Twoje podejście do sportu?
Poważniejsza jestem i poważniej do niego podchodzę. Chociaż już do tego sportu poważnie tak podchodzę od dobrych 5 lat.
…do treningu?
Do treningu od zawsze się przykładałam, chociaż bardziej się kiedyś tym bawiłam, a teraz wiem, że jak czegoś nie zrobię, to dużo stracę.
Przez ostatnie kilkanaście miesięcy zyskałaś ogromną popularność. Po Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu nastąpił wybuch na Twoich social mediach. Czy to też przekłada się na życie osobiste? Wychodzisz na zewnątrz i widzisz ludzi, którzy podbiegają i pytają o zdjęcia? Zaczepiają? Jak sobie z tym radzisz?
Tak jest. Często sobie z tym nie radzę. Pamiętam, jak po igrzyskach chciałam pójść po rolki do sklepu. Czułam się obserwowana, wszyscy za mną chodzili i nie mogłam po prostu zrobić spokojnie zakupów, a chciałam kupić tylko rolki! Już nigdy nie pojawiłam się w tym sklepie, bo mi się to nie podobało. Zależy też tak naprawdę, kto się trafia, bo jeżeli to są kobiety, to czuję się bezpieczna, jeżeli to są mężczyźni, to już niekoniecznie.
To, o czym mówisz, że jesteś teraz wszędzie rozpoznawalna i nie możesz spokojnie zrobić zakupów, to brzemię, które nosi m.in. najszybszy człowiek na świecie Noah Lyles. Myślę, że jest to sytuacja, z którą musisz się zaprzyjaźnić, po prostu wziąć ją pod pachę i iść dalej.
Tak! Wiem. Choć ja po prostu nie umiem zrozumieć tego, że ktoś może się mną jara, bo ja podchodzę do tego, że to jestem tylko ja. Nie wiem… przecież nie jestem jakimś super wspaniałym sportowcem, najpiękniejszą kobietą na świecie, kimś innym, tylko po prostu jestem sobą i mnie to czasem dziwi, dlaczego ludzie tak na mnie zwracają uwagę.
Musisz obejrzeć swoje wywiady i zobaczyć, dlaczego tak jest!
(śmiech) Nie oglądam swoich wywiadów! Obejrzałam kiedyś jeden z Belgradu, jak byłam smutna. Popłakałam się. Może po to, aby się nie czuć tak, jak się czułam wtedy.
Czujesz, że jesteś inspiracją dla młodych pokoleń?
Myślę, że przy takiej liczbie obserwujących mogę być przykładem dla innych i mogę pokazywać tylko te najlepsze rzeczy. Uważam, że my, sportowcy, jesteśmy lepszym przykładem niż jacyś, nie wiem, tiktokerzy czy jacyś patostreamerzy itp. Spoko, mogę być. Cieszy mnie to.
A miałaś taką sytuację, że młody zawodnik podszedł do Ciebie i powiedział „Ewa! Dzięki Tobie jestem w tym sporcie”?
Nie, ale dostaję takie wiadomości na Instagramie. Czasem zdarzy mi się zajrzeć do „innych”. Pamiętajcie, że ja to wszystko widzę. Więc tak, czasem czytam takie wiadomości.
A miałaś sytuacje, kiedy odpowiedziałaś jakiemuś swojemu followersowi i nawiązała się ciekawa konwersacja?
Nie. Ja bardzo szybko ucinam. Nie lubię z obcymi rozmawiać, nawet jeżeli są to dzieci. Po prostu jakoś tak ciężko mi się zebrać do tego, chociaż czasami odpisuję „dziękuję, dzięki za wsparcie, trzymaj się”.
Co Ciebie wyróżnia na tle innych zawodniczek?
Pewnie mój charakter i to, że zawsze jestem szczera i nie umiem udawać emocji!
Ewa, trzymamy za Ciebie kciuki. Kolejne tygodnie spędź na realizacji swoich celów w spokoju. Życzymy Ci dużo cierpliwości, bo forma przyjdzie.
Mam nadzieję. Dzięki!
Bądź na bieżąco
Login
Please login to comment
0 komentarzy
najstarszy
