Berlin 2016 – Najszybszy maraton w historii

Długo bieg prowadził Goefrey Ronoh, często spoglądając na zegarek i kontrolując założenia i starając się przyspieszać jeśli tempo zbyt spadało. Po 26 km Ronoh musiał jednak zwolnić, ale trzeba przyznać, że przez bardzo długi czas był dla zawodników świetnym pacemarekerem.

Wtedy prowadzenie przejął Kipsang, pozostali zawodnicy nie kwapili się do prowadzenia, choć momentami na pierwszej linii pojawiał się też Sisay Lema.

Niedługo potem odstawać od czołówki zaczął Bekele. Na pierwszy rzut oka wydawało się, że zawodnicy nie są w stanie utrzymać mocnego tempa narzuconego od początku, choć tempo na odcinku 24-28 km wynosiło 2:58 czyli znośne jak na poziom czołówki. Tymczasem prawdziwy powód był inny: Wilson Kipsang ewidentnie postanowił poprawić Rekord Świata i po 28 km  wyraźnie przyspieszył. Kolejne międzyczasy to: 29 km, 2:52, 30 km 2:53. Grupa mocno się rozciągnęła. Kipsang wydawał się mocny, ale 12 km do mety to jeszcze odcinek na tyle długi, że wiele może się zdarzyć. Kipsang minimalnie zwolnił (średnia z odcinka 31-35 km to 2:55) i wtedy okazało się, że Bekele jednak jeszcze nie zrezygnował z walki o zwycięstwo i powoli ale sukcesywnie zbliża się do Kipsanga. Żeby myśleć o Rekordzie Świata, po 35 km Kipsang do końca powinien trzymać tempo 2:55. Jednak nie wytrzymał i nieco zwolnił. Rekord Świata odchodził powoli w sferę marzeń, ale sferą jak najbardziej realną dla Bekele stało się zwycięstwo. Około 38 km zrównał się z Kipsangiem.

Kipsang zdawał sobie sprawę z kim ma doczynienia. Wiedział jednocześnie, że jego siła to długi, ciągły, stosunkowo szybki bieg, ale nie ma szans z Bekele na nawet długim finiszu. Dlatego próbował się oderwać zyskując momentami kilkumetrową przewagę nad Etiopczykiem. Bekele jednak co chwilę go dochodził. Po minięciu 40 kilometra Bekele zdecydował się w końcu na atak i natychmiast stało się jasne, że Kipsang nie jest w stanie utrzymać jego tempa: 41 km: 2:50, 42 km 2:47.

Bekele finiszował bardzo mocno mając przed oczyma zegar wskazujący teoretycznie jeszcze na szanse na Rekord Świata, jednak jak się okazało, szans nie miał, bo zegar był źle zsynchronizowany z oficjalnym pomiarem czasu, i mimo, że wpadł na metę w czasie z zegara 2:02:59 (o 2 sekundy gorszym od Rekordu Denisa Kimmeto) to oficjalny zarejestrowany czas to 2:03:03.

Tak czy inaczej był to fantastyczny bieg, wielki pojedynek dwóch wielkich zawodników (obydwaj urodzili się w 1982 roku). Dla obydwu są to ich nowe rekordy życiowe.

Bekele poprawił swój o 2 minuty, Kipsang o 10 sekund. Trzeci na metę przybiegł Chebet Evans (2:05:31).

Historycznie, biorąc pod uwagę czas trzech pierwszych zawodników, był to
najszybszy maraton w historii. Średnia trzech pierwszych zawodników to
2:03:56. Lepszy był wprawdzie maraton w Bostonie w 2011 roku, ale jak
wiadomo wyniki z Bostonu nie mogą być oficjalnymi rekordami ze względu
na zbyt duży spadek i układ trasy, choć w 2011 roku te znakomite wynik
należy przypisać niezwykle korzystnemu mocnemu wiatrowi, który wiał
zawodnikom w plecy.

Wśród Pań nie było takich emocji. Z ponad 3 minutową przewagą wygrała Abede Keberu z bardzo dobrym wynikiem 2:20:45.

Polaków wystartowało blisko 700. Najszybszym polskim zawodnikiem był Piotr Cypriański (2:37:14), a najszybszą Polką Anna Aresniuk (2:58:39). 

Wyniki czołówki: