Marriott Everest Run – 24 godziny na schodach [video]

Celem zawodów (mimo, że organizatorzy unikali nazwy zawody, starając się nie epatować rywalizacją, której nigdy nie da się uniknąć) było wejście na wysokość Mount Everest lub którejś z niższych gór (np Gerlach, Elbrus) poprzez wielokrotnie powtórzone wejście na szczyt warszawskiego Hotelu Marriott. Mount Everest to 65 krotne pokonanie 42 poziomów hotelu. Był jeszcze drugi aspekt zawodów: trasa, czyli klatka schodowa otwarta była dla biegaczy przez 24 godziny, czyli stworzyła się tutaj szansa na powstanie zupełnie nowej konkurencji: 24 godzinnego biegu po schodach. Są uliczne biegi 24 godzinne, są biegi po schodach, nawet maratony ale 24 godzinnego biegu po schodach chyba jeszcze nie było (jeśli był, proszę mnie poprawić).

Impreza była bardzo dobrze zorganizowana, atmosfera była świetna, hotel sprawdził się zaskakująco dobrze (Dyrekcje hoteli bywają bardzo serio, ja w latach 1989-1992 pracowałem w kasynie hotelu Marriott i nie wydaje mi się, żeby w tamtych czasach było to możliwe), skąpo odzianych biegaczy można było spotkać wszędzie. Bardzo dobrze działała strona internetowa, która pozwalała na bieżąco śledzić wyniki zawodników.

Na Mount Everest, najszybciej, po 16 godzinach, wszedł Jakub Molik, miejsca drugie i trzecie zajęli Maciej Hop i Hubert Buśko.

Jednak najwyższą sumaryczną wysokość, 12831 m, największą liczbę podejść (94) po 24 godzinach podchodzenia osiągnął Robert Michalski. Drugie miejsce w kategorii OPEN zajęła Agata Matejczuk (11193 m, 82 podejścia). Agata była także pierwszą kobietą, która weszła na Mount Everest.

Oto lista tych, którzy osiągnęli najwyższy dystans łączny:

Pełne wyniki: LINK