Organizatorzy postawili sobie za punkt na honorze, by zawody na Kostaryce były najbardziej ekspedycyjnym rajdem w historii Mistrzostw Świata. 60 zespołów z 25 krajów świata wystartowało w poniedziałek (2 grudnia) na granicy kostarykańsko-panamskiej, skąd rowerami dotarło do Oceanu Spokojnego. Następnie zawodnicy przepłynęli kajakami przez piękną (jak sama nazwa wskazuje) Zatokę Dulce. Po krótkim trekkingu zespoły wróciły na wodę, tym razem wpływając na największe w tym rejonie świata namorzyny. Kluczowymi elementami okazały się tu umiejętności korzystania ze zmieniających się pływów, wiosłowania pod prąd i nawigacja. Zespół Sportovia TRAILteam pokonał ten odcinek najszybciej z całej stawki. Po tym etapie Polacy plasowali się na 6 pozycji, tracąc do pierwszej ekipy ok. 2 godzin. Wtedy jednak zaczęły się poważne problemy Łukasza. Jego organizm zaprotestował przeciwko długotrwałemu wysiłkowi w wysokich temperaturach silnymi problemami żołądkowymi. Mimo mocnego osłabienia, zespół zdołał ukończyć długi etap rowerowy na 10 miejscu. Po konsultacji z lekarzem, zaaplikowaniu elektrolitów, sporym posiłku i kilku godzinach snu, wydawało się, że wszystko będzie już w porządku.

Na zawodników czekał teraz najdłuższy i najtrudniejszy odcinek – trekking wysokogórski prowadzący przez Cordillera de Talamanca (m.in. przez najwyższy szczyt Ameryki Środkowej: Chirripo, 3820 m n.p.m. i rezerwat zamieszkiwany wyłącznie przez Indian, na co dzień zupełnie niedostępny). Tu  właśnie, od wysokości ok. 3000 m n.p.m., Łukasz bardzo szybko zaczął tracić siły. Po kolejnych kilku godzinach, przy bardzo mocnym osłabieniu, wychłodzeniu i kłopotach z aklimatyzacją, konieczne było wezwanie na pomoc ratowników górskich, tym samym rezygnując z dalszej rywalizacji w zawodach. Na szczęście po podaniu leków i kroplówki stan Łukasza bardzo szybko się poprawił i nic groźnego ostatecznie się nie stało. Cały zespół najadł się jednak sporo strachu. 

Najszybszym zespołom pokonanie 100 km trekkingu zajęło prawie 40 godzin, a dla wielu teamów właśnie ten odcinek okazał się (dosłownie) nie do przejścia. Tym, którym się udało, pozostało „jedynie” 350 km do mety. W ostatnich 2 dobach ścigania zespoły m.in. przepłynęły kajakiem wzdłuż kanału Tortuguero (gdzie żółwie składają co roku jaja) i przejechały na rowerze do granicy z Nikaraguą. Dzięki temu spełniły się zapowiedzi organizatorów o poprowadzeniu trasy od wybrzeża (Pacyfik) do wybrzeża (Atlantyk) i od granicy (Panama) do granicy (Nikaragua). Meta zawodów została zlokalizowana w miejscowości Puerto Viejo de Sarapiqui, ok 100 km na północ od stolicy kraju.

Wyniszczający dystans, tropikalny klimat, brak zorganizowanej pomocy z zewnątrz oraz wymagająca trasa zadecydowały o tym, że ponad połowa teamów odpadła z rywalizacji. Ku zaskoczeniu wszystkich obserwatorów i kibiców na całym świecie, taki sam los spotkał m. in. zeszłorocznych mistrzów – Nowozelandczyków z utytułowanego zespołu Seagate, którzy nabawili się odparzeń stóp uniemożliwiających im kontynuowanie rajdu. Z kolei dla tegorocznych zwycięzców jest to już drugi tytuł po sukcesie z 2011 roku. 

Zapraszamy do odwiedzenia profilu zespołu Sportovia TRAILteam (www.facebook.com/TRAILteam), gdzie znaleźć można więcej informacji o zespole i kończących się Mistrzostwach Świata. 

1. Thule (Szwecja) – 168 h 23 min

2. Columbia Vidaraid (Hiszpania) – 171 h 25 min

3. Tecnu (USA) i Adidas TERREX Prunesco (Wielka Brytania) – 176 h 1 min

5. Merrel Adventure Addicts (RPA) – 180 h 20 min

Tekst i zdjęcia: Natalia i Michał Unolt