Rozcięgno podeszwowe

Rozcięgno podeszwowe

Na dolegliwości dotyczące rozcięgna podeszwowego często narzekają biegacze, zarówno amatorzy jak i zawodowcy. Właśnie rozcięgno podeszwowe było przyczyną przerwania znakomitej kariery Pawła Czapiewskiego.

Rozcięgno podeszwowe jest mocnym , łącznotkankowym pasmem, zaczynającym się na guzowatości kości piętowej a kończącym na podstawie dystalnych paliczków wszystkich palców. Przyczep początkowy jest taki sam jak ścięgna achillesa.
Odgrywa ono bardzo ważną rolę dla czynności stopy podczas chodu i biegu. Jest najbardziej funkcjonalnym elementem przyśrodkowej części stopy. Rozcięgno powoduje oprócz uniesienia łuku podłużnego, supinację tyłostopia.

Dolegliwości bólowe występują zarówno u sportowców ( najczęściej lekkoatletów, tenisistów), jak i u osób nieaktywnych sportowo. Często dotyczą ludzi z nadwagą i pracujących długo w pozycji stojącej. Ból jest najczęściej odczuwany na stronie podeszwowej stopy w okolicach przyczepu bliższego , w okolicach kości piętowej. Czasami jest to cała okolica pięty (jakby naokoło), czasami tylko punktowo pod piętą (twarda część), czasami ból schodzi niżej jakby wzdłuż zginacza palucha. Pacjenci odczuwają to jako pieczenie, ukłucie, tępy ból. Dolegliwości pojawiają się rano, po przebudzeniu, kiedy jeszcze się nie „rozchodziliśmy”, w trakcie uprawiania sportu lub po.
Do przeciążenia dochodzi najczęściej przy stopie płaskiej z obniżonym łukiem podłużnym, przy nadmiernej koślawości pięty i nadmiernej supinacji przodostopia.

Zdarzają się pacjenci także ze stopą wydrążoną u których dochodzi do nadmiernego napięcia ścięgna i w wyniku tego częściowe lub całkowite zerwanie. Po chorobie rozcięgna podeszwowego, kolejnym etapem może być ostroga piętowa (osteolit- wyrośl kostna, produkowana przez stopę pacjenta, w celu jej samoobrony). Ostroga powoduje duże dolegliwości a także wtórne niszczenie rozcięgna. Do częściowego uszkodzenia ścięgna dochodzi także przy przedłużających się stanach zapalnych, chorobach ogólnoustrojowych, reumatycznych, metabolicznych.

Co robić Jeśli jest stan zapalny:

Działanie przeciwzapalne: farmakologia doustna- niesterydowe leki przeciwzapalne, smarowanie :Voltaren, Olfen inne, okłady zimne( chłodzące). Kompresy należy po wyjęciu z zamrażarki położyć na ściereczkę lub papierowy ręcznik, położyć na podeszwie stopy i zamocować. Trzymać 10-15 min. Stosować kilka razy dziennie. Nie kłaść na gołą skórę, bo możemy ją odmrozić.

Jeżeli chodzimy na fizjoterapię polecam ultradźwięki, mobilizacje tkanek miękkich: powięzi, rozcięgna, masaż łydki.
Często problem z rozcięgnem pojawia się u osób, które mają nadmiernie napięte mięśnie łydki. Przyczep achillesa i rozcięgna jest w tym samym miejscu , więc napięcie przenosi się niżej. Dlatego tak ważne jest rozluźnienie tych mięśni: masaż, rozciąganie przez fizjoterapeute, a także auto-stretching (samodzielne rozciąganie).
Autostretching wykonujemy 2 razy dziennie, około 10 powtórzeń, wytrzymując 20s bez pogłębiania. Powinniśmy odczuwać ciągnięcie a nie ból. Jeśli jest to ból, to znak ,że ćwiczymy za mocno i zamiast rozciągać się, mięsień jeszcze bardziej kurczy się.

Rozciąganie płaszczkowatego Rozciąganie rozcięgna podeszwowego

Rozciąganie brzuchatego

Jeżeli stan zapalny już ustąpił, możemy przystąpić do kierunkowego działania, czyli leczenia przyczyny a nie skutku.
W celu korekcji wadliwego ustawienia elementów biernych stopy a tym samym zmniejszeniu dolegliwości bólowych, polecam ćwiczenia mięśni krótkich stopy, dzięki , którym uczymy się jak ustawiać piętę i przodostopie, jak jej nie koślawić i jak przetaczać prawidłowo stopę. Najważniejszą rzeczą będzie wykonanie wkładek ortopedycznych na indywidualne zamówienie. Niektórzy są przeciwnikami wkładek, ale myślę, że tych starych, tradycyjnych. Gdy przekonują się czym są nowe termoplastyczne wkładki Formthotics, zupełnie zmieniają zdanie. Tradycyjna wkładka podpierała biernie stopę, rozleniwiając ją i powodując tak naprawdę pogorszenie się problemu i wady. Teraz wkładka ma działanie stymulujące. Podpiera stopę, ale wymusza pracę mięśni. Dzięki niej prawidłowo przetaczamy stopę.
Powinniśmy wzmocnić mięśnie strzałkowe i piszczelowy tylny, które będą utrzymywały stopę w prawidłowym ustawieniu.

Powinniśmy wykonywać ćwiczenia propriocepcji (równoważne), aby stopa pracowała. Polecam do tego celu przyrządy równoważne : poduszki rehabilitacyjne(równoważne), suszki, deski równoważne, krążki równoważne.

Ćwiczymy jednonóż, dodając zamykanie oczu, wymach drugą nogą.

Thera band

Bardzo dobre efekty oprócz ćwiczeń, daje taping (klejenie stopy i rozcięgna elastycznymi plastrami lub sztywnymi. Powinien wykonać to fizjoterapeuta. W przypadku zerwania rozcięgna , wykonywany jest zabieg operacyjny rekonstrukcji ścięgna. Jeśli jest to częściowe uszkodzenie czasami podaje się czynniki wzrostu, w celu wygojenia i zabliźnienia.