Redakcja Bieganie.pl
W związku z tym, że praktycznie nastała jesień i jesteśmy na finiszu okresu startowego w drugiej części sezonu – warto już teraz zacząć planować nie tylko okres przejściowy, ale przede wszystkim okres przygotowania ogólnego. W poprzednich artykułach opisywałem metody ciągłe oraz metody przerywane. Patrząc na klasyczny podział, możemy na samym dole zobaczyć jednostkę treningową zwaną treningiem obwodowym (oraz tor przeszkód).
Czytaj też: Metody ciągłe a metody przerywane – ABC treningu
Podział
metod treningowych w kształtowaniu wytrzymałości według Henryka
Sozańskiego (Podstawy Teorii Treningu Sportowego, Warszawa 1999).
Trening obwodowy został rozwinięty i opisany przez R.E. Morgana i G.T. Adamsona już w 1954 roku. Stanowi zestaw ćwiczeń, które różnią się w zależności od intensywności oraz objętości (m.in. liczby ćwiczeń), a także przerw wypoczynkowych. Bardzo często trenerzy wykorzystują trening obwodowy do kształtowania siły mięśniowej oraz nieznacznego podniesienia wartości VO2max.
Ten typ treningu najczęściej wykonuje się na hali, sali gimnastycznej, ale w ostateczności może być również wykonywany w domu. Cała jednostka polega na wstępnej rozgrzewce (bieg dookoła sali, bieg na bieżni mechanicznej lub jazda na rowerze stacjonarnym), w części głównej występuje 10-20 ćwiczeń, których przeznaczenie jest uzależnione od charakteru przygotowanego obwodu.
Ćwiczenia stanowią niejako stacje, na których zawodnik wykonuje poszczególne zadania ruchowe. Pomiędzy stacjami następuje przerwa – jej długość również jest uzależniona od celów, jakie chcemy uzyskać podczas treningu obwodowego. Na poszczególnych stacjach uczestnicy wykonują albo konkretną ilość powtórzeń lub starają się wykonywać ćwiczenia przez konkretny czas. W zależności od poziomu zaawansowania trening obwodowy może być również wykonywany w kilku seriach, jednak w przypadku dzieci i młodzieży oraz początkujących biegaczy, zaleca się stosowanie jednej serii składających się ze wspomnianych 10–20 stacji. Co za dużo, to niezdrowo.
Wyróżniamy następujące rodzaje treningów obwodowych:
Trening obwodowy siłowy – skupia zestaw ćwiczeń skierowanych na poprawę siły poszczególnych partii mięśniowych. Zazwyczaj w tego typu treningu trenerzy aplikują ćwiczenia mięśni brzucha, grzbietu oraz ramion, jak i mięśni głębokich. Jeśli ćwiczenia wykonywane są z obciążeniem zewnętrznym (sztanga, hantle, piłki lekarskie), należy dobrać ciężar tak, aby można było wykonać pełną liczbę powtórzeń lub wykonywać określone ćwiczenie przez określony czas. Podczas treningu obwodowego o charakterze siłowym przerwa pomiędzy stacjami waha się pomiędzy 60–90 sekund. Natomiast przerwa pomiędzy seriami może sięgać nawet 5 minut.
Trening obwodowy wytrzymałościowy – ma wpływać przede wszystkim na poprawę funkcjonowania układu krążenia, wzmocnienie aparatu ruchu oraz poprawę koordynacji ruchowej. Podczas tego typu obwodów bardzo często trenerzy skupiają się również na poprawie wytrzymałości ogólnej. W związku z tym w większości ćwiczenia wykonywane są z obciążeniem własnego ciała lub niewielkim obciążeniem zewnętrznym (piłka lekarska o masie 3 kg lub 1 kg hantle). Przerwy między stacjami są krótkie, często tylko po to, aby przemieścić się do następnej stacji i przygotować się do następnego ćwiczenia. Podobnie w przypadku przerwy seryjnej, która nie trwa dłużej niż 3 minut.
W przypadku treningu biegowego najczęściej mamy do czynienia z połączeniem zadań obwodu siłowego z obwodem wytrzymałościowym – z większym naciskiem na wytrzymałość. Bardzo często trenerzy starają się, aby ta forma treningu miała charakter kompleksowy i angażowała jak najwięcej partii mięśniowych.
Przykład treningu obwodowego biegacza: 5–10 minut spokojnego biegu/ gra zespołowa / bieg na bieżni mechanicznej / jazda na rowerze stacjonarnym/ + 10 minut ćwiczeń sprawnościowych + obwód stacyjny wykonywany w schemacie: 1 minuta ćwiczenia / 30 sekund przerwy. Schłodzenie na zakończenie to 5 minut truchtu, 10 minut rozciągania. Na obwód stacyjny w tym wypadku składają się:
Trening obwodowy wśród biegaczy poprzez wspomnianą wcześniej kompleksowość poprawia pracę układu krążenia oraz wytrzymałość ogólną organizmu. Stanowi również bardzo dobrą formę nowego bodźca, który pobudza organizm do rozwoju. W okresie przygotowania ogólnego ten typ treningu można wykonywać raz w tygodniu, zmieniając w poszczególnych tygodniach charakter ćwiczeń oraz sposób ich wykonania tak, aby stymulować nowymi zdaniami ruchowymi układ nerwowy. Wpłynie to pozytywnie na zwiększenie pamięci mięśniowej i zwiększy między innymi zakres ruchu w poszczególnych stawach.
___________________
Sebastian
Wierzbicki – absolwent Zamiejscowego Wydziału Kultury AWF Poznań im.
Eugeniusza Piaseckiego w Gorzowie Wielkopolskim. Trener drugiej klasy, w
przeszłości biegacz specjalizujący się w biegach średnich m.in. srebrny
medalista Mistrzostw Polski LZS Juniorów w biegu na 800 m. Obecnie
trener biegaczy na różnym poziomie zaawansowania m.in. Wioletty
Paduszyńskiej dwukrotnej zwyciężczyni Wings for Life ( Poznań 2018,
Sunrise 2019 ), byłej rekordzistki Polski w biegu na 100 km, a także
srebrnej medalistki Mistrzostw Polski w biegu na 100 km (Pabianice
2019). Trener akcji BiegamBoLubię w Gorzowie Wielkopolskim. Założyciel
Wierzbicki Running Project, organizator wielu wydarzeń sportowych.