Redakcja Bieganie.pl
Gelindo Bordin, Seoul, foto: Olympic.org
Trening do Mistrzostw Świata w LA w Tokio z
1991 roku
Punkt startowy to docelowe tempo
maratońskie 3:01 min/km. To jest tempo na: 2:07:16. Objętość to 280 km/tydz.
Aby poprawić wydolność tlenową, Gelindo
biegał szybkie wytrzymałościowe odcinki od 12 do
interwałowo 3 x
Odcinki
biegane były w 2:59 pierwszy, 2:58 drugi i 2:55 trzeci. Pomiędzy
oznacza, że te treningi były biegane nieco powyżej docelowego tempa
maratońskiego.
Zakres mleczanu w jakim była trenowana
wydolność tlenowa to od 2,5 do 3,5 mmol/litr. Giggliotti przeciwny jest bieganiu
przez maratończyków treningów na których osiągają wysokie stężenia mleczanu bo
nie uważa, że są właściwe dla treningu maratońskiego.
Cykl ukierunkowany na objętości podzielony był
w następujący sposób:
85% objętości – poniżej 2 mmol
10% objętości pomiędzy 2 i 4 mmol
5% objętości powyżej 4 mmol
Cykl ukierunkowany na intensywność
podzielony był w następujący sposób:
75% objętości – poniżej 2 mmol
15% objętości pomiędzy 2 i 4 mmol
5% objętości powyżej 4 mmol
(*** ze względu na prawdopodobny błąd w
materiałach wartości nie sumują się do 100%, ale jeśli redakcja dotrze do
samego Luciana Gigliottiego, to poprawimy)
Bordin biegał długie biegi stosunkowo
szybko. W treningu o łącznym czasie trwania 2:30, pierwsza godzina była w
tempie 3:30, druga 3:20 i ostanie 30 minut po 3:10. Łączny dystans to
jest idei długich, powolnych biegów.
Gelindo krótki trening interwałowy robił
zawsze na szosie (ze względu na wrażliwe ścięgna Achillesa starał się omijać
bieżnię) w formie minutowych odcinków: 10 x 1 minuta z przerwa 1 minuta lub 10
x 1,5 minuty z przerwą 1,5 minuty. Tabela pokazuje specyficzny trening Gelindo
z 1991 roku. W okresach treningów wysokościowych (2400 mnpm) intensywność
biegów wytrzymałościowych jest obniżona z 2:58 do 3:08.
W trakcie okresów wysokościowych nacisk
położony był na objętość. Na poziomie morza na intensywność, z wyłączeniem
ostatniego tygodnia.
Czerwiec – Sierpień 1991
Okres |
Cele |
Km/tydzień |
Lokalizacja |
3-4 tyg |
Zwiększenie objętości, poprawa wydolności tlenowej. |
240 – 260 |
Góry |
3 tyg |
Poprawa wytrzymałości w specyficznym |
220 – 240 |
Poziom morza |
3,5 tyg |
Kolejne zwiększenie objętości, poprawa |
260 – 280 |
Góry |
2,5 tyg |
Osiągniecie szczytowej formy |
220 – 260 |
Poziom morza, poza ostatnim tygodniem |
Niestety, trening ten nie przyniósł Gelindo
sukcesu. 1 września 1991 ukończył maraton na Mistrzostwach Świata w Tokio na
ósmej pozycji z czasem 2:17:03 (czwarte miejsce zajął wtedy Jan Huruk z 2:15:47).
Miał wtedy 32 lata, wycofał się rok później,
kiedy zszedł z trasy maratonu w Barcelonie.