Podsumowujemy statystyki maratonów w 2014 roku!

Najlepszy w tym roku wynik w maratonie uzyskał Dennis Kimetto. Kenijczyk 28 września w Berlinie wynikiem 2:02:57 ustanowił nowy rekord świata. Maraton w stolicy Niemiec okazał się więc imprezą, podczas której uzyskano najbardziej wartościowy rezultat. 

Czas zwycięzcy to jednak tylko jedna z wielu płaszczyzn, za pomocą których możemy ocenić poziom największych biegów maratońskich na świecie. Kilka innych zastosowaliśmy przy naszej analizie, której wyniki możecie zobaczyć na wykresach.

Dane do wykresów pochodzą z maratonów zaliczanych do cyklu World Marathon Majors oraz Maratonu Paryskiego. Dla porównania dodaliśmy również wyniki z dwóch największych biegów maratońskich w Polsce – w Poznaniu i Warszawie.

Zestawienie najlepszych wyników

Na wykresie znaleźć można informację o najlepszych wynikach uzyskanych przez najlepszych zawodników. Zestawienie obejmuje czasy zwycięzców (kolor jasnoniebieski), średnią z 10 najlepszych wyników (kolor błękitny) i wynik 10 zawodnika na mecie (kolor ciemnoniebieski).

Z wykresu można zauważyć, że najlepszy wynik uzyskano w Berlinie, jednak to w Tokio cała czołówka osiągnęła najbardziej wartościowe rezultaty (czas 10 zawodnika oraz średnia 10 najlepszych wyników na mecie był najlepszy), a 14 zawodników złamało granicę 2 godzin i 10 minut.

Wysoka średnia najlepszych wyników w Tokio nie wystarczyła jednak do tego by japoński maraton okazał się pod tym względem najlepszym na świecie. W tym roku najniższą średnią z 10 najlepszych wyników może pochwalić się maraton w Dubaju (2:07:12).

W Polsce najszybszym maratonem był Orlen Warsaw Marathon, podczas którego zwycięzca osiągnął czas 2:06:55, zaś średnia z 10 wyników wynosiła 2:10:09.

Ciekawostką jest to, że wynik zwycięzcy Maratonu Warszawskiego jest lepszy od rezultatu uzyskanego przez tegorocznego triumfatora  maratonu w Nowym Jorku – Wilsona Kipsanga.

100, 1000 wynik oraz mediana

Powyższy wykres obejmował wyniki zawodników z czołówki. Takich zestawień można znaleźć w Internecie całkiem sporo. Mniej ciekawostek związanych jest ze startami pozostałych biegaczy. Dlatego poniżej przedstawiamy statystyki obejmujące wyniki zawodników zajmujących dalsze pozycje.

Na początek wykres przedstawiający wyniki jakie osiągnęli zawodnicy, którzy zajęli 100 miejsce w poszczególnym maratonie.

Podobny wykres przedstawiający wyniki zawodników z 1000 miejsca (ze względu na trudności w dotarciu do pełnych wyników maratonu tokijskiego został on pominięty).

Na koniec wykres przedstawiający medianę z wyników wszystkich analizowanych maratonów (tu także pominęliśmy wyniki maratonu w Tokio).

Powyższe wykresy doskonale pokazują jak wysoki poziom sportowy ma maraton w Bostonie. Nie jest to zaskoczenie, ponieważ tradycyjnie aby móc wystartować w tym jednym z najstarszych biegów na świecie należy spełnić określone kryteria. Na przykład zawodnicy w wieku do 34 lat muszą pochwalić się wynikiem w maratonie lepszym od 3 godzin i 5 minut w przypadku mężczyzn i 3:35 dla kobiet (szczegółowy opis kwalifikacji dostępny jest tutaj).

Mediana pokazuje także, że mimo słabszych wyników uzyskiwanych przez zawodników, którzy zajęli 100 i 1000 miejsce, polskie maratony nie są gorsze od tych najlepszych. W tym przypadku należy jednak zwrócić uwagę na limity czasowe na pokonanie poszczególnych maratonów lub nawet ich całkowity brak (np. w Poznaniu wynosi on 6 godzin, w Berlinie 6:15, w Warszawie 6,5 godziny, w Nowym Jorku 8,5, natomiast w Londynie aż 24 godziny). 

Poniżej dodatkowe wykresy, które prezentują klasyfikację na podstawie czasów uzyskanych przez biegaczy zajmujących miejsca na poziomie 10 i 25% liczby zawodników, którzy ukończyli poszczególne biegi.

Struktura płci

Abstrahując od poziomu sportowego ciekawą statystyką jest także udział kobiet w wymienionych maratonach. Pokazuje on jak wiele polskim maratonom brakuje pod tym względem do największych biegów europejskich, a biegom europejskim do największych biegów w USA.