Biegi na 5000m zaliczane są do konkurencji długodystansowych, a ich długość równa się dwunastu i pół okrążeniom na stadionie. Jak każdy może się domyśleć dominującymi zawodnikami na tym dystansie są zawodnicy z Afryki, chociaż od niedawna pojawiają się także dobre wyniki „białych” biegaczy, jak np. rezultaty poniżej 13 minut Craiga Mottrama z Australii.

W historii mistrzostw świata z rezultatami właśnie poniżej 13 minut wśród medalistów mięliśmy do czynienia dwukrotnie. Pierwszy raz tę barierę pokonał w 1999 roku Salah Hissou z Maroka – 12:58.13, wygrał on wówczas minimalnie z Benjaminem Limo z Kenii (12:58.72) i Mohammedem Mourhitem – reprezentantem Belgii (12:58.80). Drugim przypadkiem złamania trzynastu minut przez zwycięzcę był finał biegu w 2003 roku z Paryża, wtedy to końcówka była równie emocjonująca zakończona zwycięstwem Kenijczyka Eliuda Kipchoge – 12:52.79. Drugi był Hicham El Guerrouj, a trzeci Kenenisa Bekele.

W Osace biegi na 5000m miały charakter dwufazowy, najpierw rozgrywano biegi eliminacyjne, z których awans uzyskiwało pięciu pierwszych zawodników oraz pięciu z najlepszymi czasami (zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet), następnie odbywały się finały, w których mogliśmy podziwiać walkę 15 najlepszych zawodników na tym dystansie.

Rywalizacja wśród kobiet

Do mistrzostw na dystansie 5000m zgłosiło się 28 zawodniczek. Wśród nich faworytkami do zwycięstwa były Etiopki: Meseret Defar – rekordzistka świata, która swój najlepszy rezultat 14:16.63 osiągnęła w czerwcu tego roku, dwukrotna złota medalistka mistrzostw świata na tym dystansie Tirunesh Dibaba (zwyciężczyni także na 10000m), Gelete Burika oraz Meselech Melkamu. Poza nimi do walki o złoty medal przyłączyć się miały Turczynka, etiopskiego pochodzenia Elvan Abeylegesse, a także Kenijki Vivian Cheruiyot i Priscah Jepleting Cherono. Wszystkie wymienione faworytki, wraz z pozostałymi zawodniczkami zostały przydzielone do dwóch serii eliminacyjnych, z których awans do finału uzyskiwało 15 zawodniczek. O rozkładzie sił poszczególnych serii świadczyć mogą poniższe statystyki:

Konkurencja była dość wyrównana, podobnie jak walka w biegach eliminacyjnych. Ostatecznie do rywalizacji przystąpiło 26 zawodniczek, na skutek rezygnacji ze startu złotych medalistek w biegu na 10000m – Dibaby oraz na 3000m z przeszkodami – Yekateriny Volkovej, które miały wystąpić w pierwszej serii. Pod nieobecność tychże zawodniczek pewny awans wywalczyły w tym biegu Elvan Abeylegesse, Vivian Cheruiyot, Sylvia Jebiwott Kibet, Gelete Burika oraz Shalane Flanagan. W drugiej serii, niewiele wolniejszej, również awans uzyskiwały wszystkie faworytki: Meseret Defar, Meselech Melkamu, Priscah Jepleting Cherono, Joanne Pavey, Jennifer Rhines. Z czasami z obu biegów eliminacyjnych awansowały: Volha Krautsova, Kayoko Fukushi, Silvia Weissteiner, Mariya Konovalova i Jessica Augusto. Obyło się zatem bez większych niespodzianek na tym szczeblu rywalizacji.

Bieg finałowy

Finał odbył się pierwszego września, w przedostatnim dniu imprezy, dzień przed finałem mężczyzn. Na starcie zobaczyliśmy 15 zawodniczek, które wcześniej uzyskały awans w eliminacjach. Spora część z nich miała duże szanse na zwycięstwo, z tego też względu tempo biegu finałowego było wolne, gdyż wszystkie zawodniczki bardzo ostrożnie zachowywały się na bieżni, kontrolując zachowania każdej z rywalek. Międzyczasy poszczególnych kilometrów można zobaczyć poniżej:

Wszystko wskazywało na to, że o tym kto zdobędzie medale zadecyduje dyspozycja na finiszu, tak też było i jak się okazało najlepszą w tym elemencie była Meseret Defar. Także najlepsza jeżeli chodzi o historię tego dystansu, gdyż jest ona aktualną rekordzistką świata właśnie na 5000m. Pozostałe miejsca na podium zajęły dwie Kenijki: Vivian Cheruiyot i Priscah Jepleting Cherono. Złota medalistka olimpijska na tym dystansie Defar zdobywając złoto w Osace poprawiła swoje osiągnięcie sprzed dwóch lat z Helsinek, kiedy to była druga za swoją rodaczką Tirunesh Dibaba, która ze względu na problemy żołądkowe nie wystartowała na 5000m w tym roku.
Wyniki:

1.	Meseret Defar	ETH		14:57.91
2.	Vivian Cheruiyot	KEN		14:58.50
3.	Priscah Jepleting Cherono	KEN		14:59.21
4.	Sylvia Jebiwott Kibet	KEN		14:59.26	PB
5.	Elvan Abeylegesse	TUR		15:00.88	SB
6.	Meselech Melkamu	ETH		15:01.42
7.	Jennifer Rhines	USA		15:03.09
8.	Shalane Flanagan	USA		15:03.86
9.	Joanne Pavey	GBR		15:04.77	SB
10.	Gelete Burika	ETH		15:07.46
11.	Mariya Konovalova	RUS		15:09.71
12.	Silvia Weissteiner	ITA		15:11.81	PB
13.	Volha Krautsova	BLR		15:11.82	SB
14.	Kayoko Fukushi	JPN		15:19.40
15.	Jessica Augusto	POR		15:24.93

Rywalizacja wśród mężczyzn

Mężczyźni swą rywalizację w biegu na 5000m rozpoczęli 30 sierpnia. Wtedy to wystartowały pierwsze biegi eliminacyjne na tym dystansie. Dzięki listom startowym przegotowanymi przed startem mogliśmy dowiedzieć się, że wśród startujących znajdują się tacy zawodnicy jak: Eliud Kipchoge, mistrz świata na tym dystansie z 2003 roku, Craig Mottra, brązowy medalista z poprzedniej edycji mistrzostw, Tariku Bekele, brat słynnego Kenenisy, który zwyciężył wcześniej w biegu na 10000m. Bernard Lagat, Amerykanin kenijskiego pochodzenia, który zdobył wcześniej złoty medal na 1500m oraz Kenijczycy Benjamin Limo oraz Isaac Kiprono Songok. Poza nimi nie brakowało innych biegaczy regularnie biegających w okolicach 13 minut. Kilka statystyk na podstawie danych z listy startowej:

Dalsza część artykułu w przygotowaniu.