Maraton w Nowym Jorku AD 2007 już w niedzielę

Kiedy dziś myślimy o największych światowych maratonach Nowy Jork przychodzi nam na myśl automatycznie.
Zresztą przychodzi nam na myśl automatycznie, kiedy w ogóle myślimy o masowym bieganiu, joggingu. Unikalny charakter tego miasta sprawia, że jest ono mekką masowego biegania. Wszyscy chyba znamy obrazki z Central Parku z choćby takich filmów jak Maratończyk z Dustinem Hoffmanem.

Jeśli chodzi o maraton w Nowym Jorku to wszystko zaczęło się w 1970 roku. Na starcie stawiło się 127 biegaczy, z których każdy zapłacił 1 dolar wpisowego, trasa biegła tylko na terenie Central Parku, bieg ukończyło 55 biegaczy.
Zwycięzcą był wtedy GARY MUHRCKE z nieoszałamiającym jak na dzisiejsze czasy wynikiem 2:31:39. Ostatni zawodnik przybiegł w czasie 5:10:34. Biegu nie ukończyła żadna kobieta.

W 1971 roku łącznie bieg ukończyło 153 biegaczy i już 4 kobiety.
W tamtych czasach maraton nadal był wydarzeniem dosyć elitarnym, próbowano wdrożyć limity czasowe (chyba wzorem Bostonu), ale w końcu z nich zrezygnowano.

Kiedy w 1974 roku liczba zawodników, którzy ukończyli bieg doszła do 260 (w tym 9 kobiet)
organizatorzy zaczęłi zastanawiać się nad zmianą trasy.

Rok 1975 to kolejny wzrost – ukończyło 339.

Przełom to był rok 1976 – po raz pierwszy trasa wyszła z Central Parku i przebiegała przez 5 dzielnic: ze Staten Island przez Brooklyn, Queens, Bronx na Manhattan. Na starcie stawiło się 2090 biegaczy, ukończyło 1549 (w tym 63 kobiety).

Potem z roku na rok liczba zawodników rosła. Jedynie w 2001 roku po zamachu na World Trade Center można było zauważyc znaczący spadek liczby uczestników.

W 2006 roku bieg ukończyło prawie 38 tys biegaczy, w tym 12 tysięcy kobiet.

Maraton Nowojorski ma bardzo
liberalny limit czasowy – 10 godzin. Co znaczy, że te 42 km można tak naprawdę
pokonać spokojnym marszem.

W historii były także polskie
akcenty. We wczesnych latach ‘80-tych Ryszard Marczak, Antonii Niemczak i
Bogusław Psujek zajmowali wysokie miejsca (najwyżej – Ryszard Marczak, czwarty w
1982 roku). W 1990 roku wygrała tam Wanda Panfil.

Maraton Nowojorski nie jest
najszybszym maratonem – podbiegi i zakręty sprawiają, że najlepsze osiągane tam
czasy odbiegają od wyników w Berlinie, Londynie czy Chicago. Ale należy na pewno do
najbardziej legendarnych, magicznych. Właściwie, jeśli ktoś biega maratony, to
choć raz w życiu powinien pobiec w Nowym Jorku. Także wśród Polaków wiele osób
wybiera Nowy Jork jako miejsce swojego maratońskiego debiutu.

Maraton Nowojorski należy oczywiście do elity światowych maratonów World Marathon Majors.

Organizatorzy tegorocznego maratonu w Nowym Jorku zrezygnowali z pacemakerów nadających tempo. Było to spowodowane chęcią zwiększenia przejrzystości w czołówce, na co naciskały stacje telewizyjne mające problem z wyjaśnieniem widzom kto tak naprawdę prowadzi w wyścigu.

Jak zwykle stawka zawodników będzie doborowa, zacznijmy od Pań:

Największym wydarzeniem będzie bez wątpienia powrót po urodzeniu dziecka rekordzistki Świata, zwyciężczyni z 2004 roku, Pauli Radcliffe. Wszyscy zadają sobie pytanie – w jakiej będzie formie. Jest to bez wątpienia wydarzenie, któremu media poświęcą najwięcej uwagi.

Wśród Panów, emocji niewiele mniej. Spotkaja się zwyciężcy z ubiegłych lat: Marilson Gomes dos Santos (2006), Hendrick Ramaala (2004), Martin Lel (2003), Rodgers Rop (2002) wraz z wieloma bardzo utytuowanymi zawodnikami. Brakuje tylko zwycięzcy sprzed dwóch lat – Paula Tergata.

Na dodatkową wzmiankę zasługuje fakt, że na dzień przed, w Central Parku odbędą się oficjalne Olimpijskie eliminacje w Maratonie Mężczyzn na starcie którego stanie prawie cała amerykańska czołówka, z Khalidem Khannouchim, Ryannem Hallem i Mebem Kheflezighi na czele.

W Niedzielę w Eurosport transmisja zaczyna się o 14:15.

A TUTAJ transmisja z amerykańskich eliminacji.

Do Nowego Jorku wybrała się dwójka naszych reporterów, mamy nadzieję, że po ich powrocie pokażemy na naszych stronach jakiś ciekawy materiał.