Dominika Nowakowska piąta w BIG 25 Berlin

Dominika: Chciałabym przebiec w dobrym samopoczuciu, rozkręcając się stopniowo. Biegowi na tak długim, jak dla mnie, dystansie towarzyszy nie tyle co stres, co po prostu ciekawość. Podobnie było w Półmaratonie Warszawskim. Udział w tym biegu jest kolejnym etapem w przygotowaniach do maratonu. Ma on oswoić mój organizm z typowym zmęczeniem i przygotować psychicznie do pokonania królewskiego dystansu. Wyszłam z biegów średnich, więc do nie dawna dystans 10 km był dla mnie takim „maratonem”. 

Czy w niedzielę myślisz o poprawieniu rekordu Polski Izabeli Zatorskiej (1:28:04)?

Dominika: Stając na starcie nie myślę o biciu rekordów. Do tego biegu podchodzę z dużym respektem. Startuję na bazie przygotowań do marcowego półmaratonu, po którym miałam kilka mocnych biegów na dystansach do 10 km. Szybkościowo czuję się bardzo dobrze. Mam nadzieję starczy sił do pokonania w dobrym czasie 25 kilometrów.

Karol: Aktualnie trwają rozmowy w sprawie startów na bieżni na Wyspach Brytyjskich. Głównie chodzi o kilka biegów w czerwcu w mocno obsadzonych wyścigach na 5000 m i może po raz pierwszy w biegu na 10000 m. Do tego może 3000 m podczas mityngów w Bydgoszczy i Sopocie. Taki jest cel by poprawić rekordy życiowe na tych dystansach. Bieżnię uważam za skuteczny bodziec w podnoszeniu poziomu w bieganiu na ulicy.

Jak wyglądały przygotowania do tego sezonu?

Karol: Odbyliśmy jedno 3-tygodniowe zgrupowanie w Santo Antonio w Portugalii. Przez resztę czasu trenowaliśmy w domu, gdzie z uwagi na ograniczenia zawodowe trening biegowy poza obozem odbywał się tylko raz dziennie. Skupialiśmy się wówczas na wykonaniu treningu jakościowego, co na razie przynosi efekty.

Sezon mamy podzielony na 3 części, praktycznie start w Berlinie zamyka rozdział startów wiosennych. Po nim nastąpi odpoczynek i specjalne przygotowania pod bieżnię. Najważniejsze, czyli zdrowie – dopisuje, na treningach osiągi są coraz lepsze, więc jesteśmy dobrej myśli.

Karol: Kalina daje nam dużego pozytywnego kopa. Im wyższy poziom tym koncentracja u zawodniczki musi być na wyższym poziomie, zwłaszcza przed i podczas startu. U kobiet ten instynkt macierzyński naprawdę jest ogromny. Podczas zawodów, na które wyjeżdżamy w trójkę, zauważyłem, że mimo mojej opieki nad córką, Dominika i tak sporą część uwagi poświęca Kalince. 

Dominika: Czasem takie oderwanie mi pomaga, ale także powoduje brak skupienia na rzeczach istotnych związanych z samym startem, taktyką biegu itp. Tak już mają mamy. Na szczęście możemy liczyć na pomoc ze strony moich rodziców i wtedy – choć to niekiedy trudne do zniesienia – Kalina zostaje w domu.