Sifan Hassan opuszcza 1500 metrów na Igrzyskach
Mistrzyni Olimpijska z Tokio na 5000 i 10000 metrów będzie bronić tytułów w Paryżu. Wystartuje też w Maratonie. Opuszcza jednak zmagania na 1500 metrów. Wcześniej zawodniczka była wpisana na wszystkie cztery dystanse. „Uświadomiłam sobie, że chciałam zrobić szaleńcze Tour de France” skwitowała biegaczka.
Hassan udanie przeszła z bieżni na maraton. Najpierw w niesamowity sposób wygrała w debiucie w Londynie, gdy musiała stanąć rozmasować nogę, potem w Chicago uzyskała 2:13:44, drugi czas w historii kobiecego maratonu. Była także czwarta w Tokio podczas swojego trzeciego maratonu w niecały rok. To oczywiste, że zawodniczka celuje w medal w tej konkurencji. Poza tym czekają ją starty na 10000 metrów i najprawdopodobniej dwa na 5000 metrów (półfinał i finał).
Biegaczka sama z rozbrajającą szczerością powiedziała, że pomysł startu na 1500, 5000, 10000 metrów i w maratonie był zbyt szalony.
Nawet odejmując 1500 metrów Hassan czeka istny, nomen omen, maraton.
5000 metrów – półfinał w piątek 2.08 o 18:10, finał niedziela 5.08 o 21:10
10000 metrów – finał w piątek 9.08 o 20:55
maraton – finał w niedzielę 11.08 o 8:00
Pewnie koksiwko nie wjechalo ostatecznie tak jak mialo 🙂
Czy tym sposobem uniemożliwiła jakiejś innej zawodniczce start na 1500metrów? Chyba tak… przykre
Dla tej dziewczyny może i tak, ale to jest sport i nie można tak stawiać sprawy. Tak jak z aferą wokół Hurkacza że nie pojawił się na igrzyskach, nie odbił karty i uniemożliwił start jakiemuś innemu teninsiście. Trzeba było zrobić normalną kwalifikację a nie liczyć na rankingi i inne roszady.
Osobiście myślę, że rozpiska Igrzysk powinna być skonstruowana tak, by umożliwić zawodnikom rywalizowanie we wszystkich konkurencjach w których mają kwalifikację, bez zastanawiania się jak duży wpływ na ich występ będzie miał start w innej konkurencji.
Sport powinien być na pierwszym miejscu, bez kompromisów. Jakim prawem zawodnik jest zmuszany do tego by zastanawiać się czy startując w konkurencji X zaprzepaści szanse na dobry wynik w konkurencji Y przez zmęczenie. Staje na starcie ze „świeżymi” rywalami i powinien mieć prawo być tak samo gotowy do zawodów.
Wystarczyłoby żeby LA wystartowała kilka dni wcześniej a nie 2 sierpnia (pomijając chody) i już można by było to przeprowadzić w bardziej cywilizowany sposób.
Rozumiem Twoje rozumowanie, ale nie zgadzam się z tym aby rozciągać trwanie igrzysk.
Jeżeli chcielibyśmy aby zawodnicy w pełni się zregenerowali to odstęp miedzy 5, a 10 powinien być około tygodnia.
To sprawiłoby, że rywalizacja trwałaby o wiele dłużej, co przestałoby być tak ciekawe i atrakcyjne.
Mając sport w pigułce dzięki igrzyskom ciągle jesteśmy w emocjach (czy to złość po przegranej bokserki, czy to radość po medalu kajakarki).
Jako swój ostatni argument dodam, że Siffan jest wyjątkiem i zazwyczaj zawodnicy startują w mniejszej liczbie konkurencji i tam tych kolizji jest zdecydowanie mniej albo nie ma ich wcale.
Zdaję sobie sprawę z tego, że Igrzyska Olimpijskie jako produkt / wydarzenie idą na pewne kompromisy, bo w grę wchodzi:
Dla mnie jednak sport powinien być bezwzględnie na pierwszym miejscu, bez kompromisów. W każdej dyscyplinie powinniśmy wybierać bezwzględnie najlepszego.
Sifan Hassa, Sydney McLaughlin, nasza Natalia w kontekście sztafet i nie tylko – kilka przykładów poszkodowanych. I prawdą jest, że czasem by to oznaczało niemal tydzień przerwy między konkurencjami.
Dopuszczam warunki dodatkowe np. kalendarz jest układany „bez kolizji” z uwzględnieniem tych, którzy są w TOP10 rankingu żeby tego zbytnio nie pompować.