gasper pisze:
i to jest klucz - w grupie oczywiście biegnie się łatwiej ale do prędkości grupy trzeba być przygotowanym
Dokładnie. I Szost wyraźnie powiedział - był przygotowany. Ale to jest sport, co oznacza, że nie było gwarancji. Po prostu.
marek84 pisze:ragozd pisze:Adam - a jaki wg Ciebie jest zysk na bieganiu w grupie? Czy lepiej biec 3:00 w grupie, czy 3:02 samemu? Wysiłek może być podobny, ale o to pierwsze łatwiej na początku w grupie.
Ja, z amatorskiej perspektywy, zawsze będę starał się łapać grupy szybszej do 5s na kilometr, bo wiem, że i tak zyskam na tym, nie stracę. A już kiedy trasa jest liniowa - w tą i z powrotem, a zaczyna się z wiatrem, to NS może zabić wynik.
Wszystko z głową, analizować na bieżąco i na bieżąco podejmować decyzje.
Z całym szacunkiem, ale 5sek/km to 3,5 minuty na trasie całego maratonu? Może i to ma sens na poziomie 3h i wyżej ale z każdą minutą niżej to już coraz większa różnica. Przecież 3,5 minuty na piziomie H. Szosta to zupełnie inna klasa zawodnika.
.
Jak widać - najpierw wspominam o 2s dla tempa rzędu 3 min / km. O różnicy 5s zaś piszę o sobie - a to oznaczało np 3:35 w grupie vs 3:40 samemu. I dotyczy półmaratonu - ten dystans jest mi o wiele bliższy.
Adam Klein zaś nie zwraca uwagi też na jeden aspekt - NS jest o wiele lepszy dla amatora, niż zawodowca. Nawet wyczynowego amatora - oni nie mierzą zakwaszenia na akcentach non stop, ich trenerzy mają znacznie mniejsze doświadczenie i bazę danych do analizy - tym samym ciężej jest dobrać optymalne tempo startowe. A wtedy lpiej zacząć lekko wolniej, niż lekko szybciej.
Zaś zawodowcy na maratonie spoza gwiazd muszą lecieć w grupie, by móc uzyskać wartościowy wynik. Grupa zawsze pomaga, nawet 1s zysku na kilometrze to 25-30s przewagi do momentu, kiedy się rozpadnie. Dlatego też przeważnie są "Adamowe" PS.
Zaś bieganie z czołówką biegu - niesamowite uczucie. Raz miałem przyjemność, i zdecydowałbym się ponownie nawet wiedząc, że ryzykuję dużo bardziej. Czasami jest ten dzień, kiedy potem się daje dociągnąć do mety wtedy
