Jak wyszedłem o 9.40 było już 26 stopni, ale specjalnie tak wyszedłem, bo taka pogoda to zawsze była moja nemezis, więc postanowiłem pozbywać się z głowy demonów.
Tempo maratońskie ustawiłem na 5.15 i tak trzymałem, wyszło chyba 8 km TM, całość w treningu w czasie, w którym w maju przelecialem zawody ma maksa
końcówka ciężej bo ciut pod górę, temperatura też zrobiła swoje, i słońce, bo około 60-70% z lampą nad głową, na szczęście na dwóch ostatnich wiatr w paszcz, co przyjemnie chłodzilo. T3: zaliczony.
77/2018 niedziela.
Wstępnie chciałem to robić w sobie, ale TM z piątku było dość mocne, więc stwierdziłem, że ostatni akcent chce zrobić ma świeżych nogach, niepotrzebne mi ewentualne mącenie sobie w głowie tym, że trening ciężki akcji że bym nie domknął (ale bym domknął
)) ) Miało być 3*2 km, postanowiłem ominąć jeden trening i zrobić to, co w planie każą tydzień przed startem, czyli 2x3 km w T10, fajny, mocny trening, weszło bez problemów, nawet szybciej i na krótszej przerwie.
Czynniki ryzyka były, bo w sobotę wpadli znajomi i 4 browary wpadły do układu, ale chyba jako carboloading mogłem to potraktować
T4: zaliczony na plus
--------------------
Podsumowanie tygodnia:
4 treningi, 43 km za to wszystko w porządnych akcentach, siła, 10*400, TM i 2*3 T10.
Dobrze przepracowany tydzień.
Teraz troszkę luzowania, poniedziałek/wtorek siła, w czwartek 6*200 na rozruszanie i sobota 18.30 zawody. Czuje że jeśli nie będzie 30 w cieniu to 45 padnie, pytanie o ile. Jak będzie pogoda, może zacznę szybciej, czuje, że mam to w nogach, głowa też nie protestuje.
To 45 to mam nadzieję że formalność za tydzień
Wysłane z mojego Comet .
okazało się, że na sygnał start wypruł jak dziki i był 3 z 37 dzieciaków. Ale... w połowie dystansu zobaczył mamę, stanął w miejscu, ryk, że on będzie za rączkę. I z tego wszystkiego zamiast 3 doleciał 7. Dramatu nie ma, ale jeszcze się nie odpiździakował. Work ongoing. 
W każdym razie podrzuciłem żonę na warsztaty kulinarne z MartąEdmunds z Top Chefa, a ja na start. Zaparkowałem obok mojej firmy, szybki remanent sprzętu i pierwsza kiepska decyzja - jest dość chłodno, nie biorę bidonów, na treningach latałem bez w wyższych temperaturach, w połowie bufet, więc będzie ok. Uprzedzając fakty - brakło mi tej wody.
kur...więc staram się trzemać pace'a, ale lekko nie jest. Zegarek pokazuje tempo odcinka 4:24, ale ja już wiem, że to bullshit, co też nie pomaga. Na szóstym balony odjechały mi na 20-30 metrów, a mi ciężko, nie ma z czego przyspieszyć. Na siódmym mam już z 50 metrów straty i jakaś część chce odpuścić, ale staram się ją zignorować, bo nie po to trenowałem, żeby teraz dać sobie w miarę niedaleko mety. ósmy ogólnie słabo, końcówka pod górkę, zresztą to ten zrąbany, zakręt o 90 stopni i trochę z górki, staram się odrobić stratę, ale nie idzie, nie za bardzo jest z czego przycisnąć. Co ja mówię, w ogóle nie ma. Byle do znacznika, który jest przy następnym zakręcie o 90 stopni. PIk, przyspieszam, mając w głowie prostą, tę cholerną agrafkę i końcową część trasy. Widzę balony, przyspieszam (jednak było z czego, jeszcze przed nawrotką, na 600 metrach odrabiam połowę dystansu, nawrotka mocno wybija z rytmu, patrzę na garmina, mija 43 minuta biegu, szybka kalkulacja, "zostały 2 minuty i 400 metrów, 400 biegłem po 4:00 w 1:3x, to tutaj muszę mieć... @#$%^ wie, napieram" - oddech ciężki, nogi betonowe, ale cisnę, żeby było weselej - lecę po łuku już do mety, znacznik 200 z biegu dzicięccego, aj coś jeszcze kminię, ale ciało wrzuca wyższy bieg, do pace'ów zostało 10-15 metrów, rzucam się sprintem, łukał ich kilkadziesiąt metrów przed metą, potem jednego, drugiego i na koniec trzeciego, któemu wisiałem na plecach na ósmym kaemie ale mi odszedł jak miałem kryzys, wpadam na metę lecąc 3:08, stoper stanął na 44:41, medal, woda i tyle. 
Jakbyście mieli jakieś uwagi, spostrzeżenia - chętnie przyjmę.
. 
co za czary. Zwalczyłem w sobie głos mówiący "dobra, to te 400 zrobię jutro" i zwlokłem się, kombinując co pobiegać. 