. Wczoraj ok. 18-ej zakończyłem ładowanie węgli i dzisiaj w dobrej fizycznej i niezłej psychicznej formie ruszyłem. Od początku w zasadzie powtarzałem sobie jedno: "wolniej", bo wiedziałem, że gdzieś tam jakiś kryzys musi mnie dopaść. Pierwsze km po około 5:35/km przy śr. HR 143 ud./min. 10 km zamknąłem w 55:45 min przy tętnie nie przekraczającym 150 uderzeń. I cały czas trzymałem tempo, bo 20 km w 1:50:51, czyli nawet lekko szybciej. Biegło się fajnie, pogoda idealna, lekki dyskomfort w nogach pojawił się po 22 km, ale tempo nie "siadło" i trening zakończyłem na 26 kilometrze. Jestem zadowolony, bo była pełna kontrola i cały czas jakieś rezerwy.25,83 km : 2:22:56; śr. 5:32/km; HR śr./max.: 150/163
Popołudniu II zakres z Kaziem. Co prawda zegarka nie wziąłem (pasek oczywiście założyłem :uuusmiech: ), ale trasa zmierzona bardzo dokładnie, więc tylko odpaliłem stoper w telefonie i ruszyliśmy. Kolega niby twierdził, że ma jakiś kryzys, ale jak tylko zwalniałem to on od razu mi odjeżdżał, więc nie było rady
- trzeba było biec szybciej. I po raz kolejny było sympatycznie.6,59 km: 36:57; śr. 5:36/km
Dzień kończę przebiegiem ponad 32 km
Plany: jutro spokojnie 70', pojutrze wolne (albo odwrotnie, w zależności od samopoczucia :uuusmiech: )
, jedyny moment gdzie się spiąłem to ostatni odcinek interwału, bo i pod górę i pod wiatr. Reszta naprawdę na dużym komforcie i to szybciej niż zakładane tempa, ale prawie równo. Wszystkie progi po 5:02 (tylko pierwszy 5:03) przy śr HR 146,149 i 153. Interwały: 4:35, 4:34 i 4:33 (HR 157, 155 i 158 - wspomniany podbieg). Na rytmach trochę gorzej: 4:17, 4:18, 4:13 i 4:13 (HR 153, 151, 154, 156). Cieszy też trochę tempo pierwszego BS-a w zestawieniu z tętnem odcinka, kończący BS w tempie 6:11 przy HR 139. Podsumowując: jestem zadowolony, bo chyba to wszystko idzie w dobrym kierunku.
, nogi momentalnie się usztywniły, praktycznie każdy krok kończył się lekkim uślizgiem. Po pewnym dość krótkim czasie zaczęło mi to mocno działać na nerwy . Dodatkowo mijające mnie auta nie zjeżdżały tak chętnie jak zazwyczaj do osi jezdni, tylko uparcie jechały swoim torem. Skutkiem tego ja zbiegałem na nierówne, lekko zmrożone pobocze, gdzie noga "uciekała" i stawała w różnych dziwnych pozycjach. Pojawiły się myśli typu: "dam sobie spokój, bo się zaraz połamię", "zrobię średniego longa w spokojnym tempie" itp. Dodatkowo sytuacja rozgrzała mnie na tyle, że zaczęło mi być naprawdę gorąco, a może to rzeczywiście temperatura - sam już nie wiem. Po 30' BS-a (5,24 km; śr. 5:43/km; HR śr. 135) jednak zacząłem 14,4 km odcinek tempa M. I jeszcze większa walka o równowagę, momentami drobniłem kroczki jak gejsza, żeby się nie wywrócić, a samochody nadal robiły wszystko żebym nie zamknął tego odcinka. Po nawrocie, na około 10 km, zrobiło się trochę lepiej: wschodnia strona asfaltu poddała sie już trochę działaniu promieni słonecznych, dzięki czemu przyczepność było momentami trochę lepsza. Moje płuca i nogi czuły już wysiłek, ale dobiegłem do końca (14,4 km; śr.5:23/km; HR śr. 153). I to jest największy plus - nie odpuściłem.
Skróciłem trasę i dotruchtałem do końca. Szczęśliwie facet w Garminie przez telefon objaśnił mi co i jak i nie musiałem odsyłać zegarka do serwisu. Razem:
, ale przynajmniej sumienie biegowe będę miał spokojne...
, obawiam się, że do końca przedłużonego weekendu dobije do 90 kg. Co chyba zrozumiałe niezbyt korzystnie odbija się to na mojej psychice, a może to moja psychika odbija się na talerzu 
) oraz słaba siła biegowa i sprawność ogólna. I tym sprawom chciałbym poświęcić więcej czasu niż do tej pory. Cel wagowy do końca stycznia: - 3 kg (do 85 kg).
Już lepiej, ostatni km mocniej - jednak towarzystwo zobowiązuje.