Ostatnie bieganie przed urlopem to niedziela 2 sierpnia. Potem zrobiłem sobie 3 dni przerwy (świadomie, wiedziałem, że dużo zapłaciłem za te niedzielne 20km). W czwartek i piątek już na urlopie (ale jeszcze w domu), więc był plan pobiegać. I się nie zrealizował - logistyka wyjazdu 2+1 mnie przygniotła. A pogoda swoją drogą nie pomogła - temperatury +30 to nie jest mój żywioł do biegania - do plażingu owszem, do biegania nie.
Więc z piątku na sobotę o 3.30 ruszyliśmy do Mielna, żeby jak najwięcej trasy zrobić jak młody śpi. I od razu psikus - na wjeździe na Autobahna w Strykowie korek (0 3.30 przypominam - zderzyły się dwa TIRy... więc korzystając z Google Maps pojechaliśmy objazdem - zaoszczędziliśmy lekko licząc godzinę (ale i tak godzina w plecy). Przed Grudziądzem zjechaliśmy z Autostrady (aha, uważam, że za próbę wjazdu na lewy pas czegokolwiek jadącego poniżej 120km/h powinno się rozstrzeliwać na miejscu
) i potem na Koszalin. i 8,5h w trasie z dwoma postojami. Yanosik dał radę, wszystkie śmietniki ładnie wskazał, żaden mandat nie powinien przyjść 
Wakacje przypadły na tę falę upałów - my mieliśmy 30-32 stopnie i trochę wiało, więc było bardzo przyjemnie, ale w Łodzi dochodziło do 38. Niemniej bieganie jakoś mi w głowie nie było - dopiero w środę, 12 sierpnia zrobiło się "chłodno" - 25 stopni
i przyszło lekkie zachmurzenie, więc wyskoczyłem na szybką przebieżkę - zrobiłem 6,5km w 35 minut - z czego część plażą. Generalnie jak już chyba pisałem na Endomondo - ludzie patrzyli jakby zobaczyli kosmitę. Bo nie mogli uwierzyć, że: W Mielnie (!) ktoś biegnie (!!) z własnej woli (!!!) nie goniony przez nikogo (!!!!) 
Aha, biegania po plaży nienawidzę. Szczerze - to chyba wolę już wizytę u dentysty. Nierówno, grząsko, ciężko, fale atakują, piach się sypie do buta, FUJ!
Dalej znów była pogoda plażowa, a nie biegowa, więc plan obiegnięcia jeziora Jamno (ca. 30 km) poszedł się walić. Trudno.
Powrót w niedzielę - okazało się, że trzeba było opuścić domki o 13.30 zamiast o 16 (więc plan wyjazdu o 19-20 poszedł na grzyby), więc po ostatnim spacerze i obiedzie - 17.30 ruszyliśmy do domu. I na samym początku, między Koszalinem a Bobolicami korek. Wypadek TIRa i 2 osóbowek, droga zakorkowana w obie strony, a że JESZCZE nie jechałem na GPSie (btw. Traffic Google Maps rządzi niemiłosiernie), to najpierw w nim stanęliśmy, zanim polecieliśmy na objazd. Godzina w plecy na wejściu
a potem jeszcze tylko 4 mijanki przed Białym Borem i na trasę :DGoogle któremu nakazaliśmy wybrać trasę najszybszą wybrał takową
tylko puścił nas takimi wsiami, że moja żona powiedziała, że jeszcze raz jej ustawię taki powrót, to mnie zabije (fakt, zawsze na nią trafia 
). Asfalty były ładne i równe, ale jechaliśmy przez miejsca zapomniane przez boga i ludzi, że miałem wrażenie, że jak przejechaliśmy, to trzy dni będzie się kurzyło. Oczywiście o jakimkolwiek oświetleniu, a już nawet oznakowaniu poziomym marzyć tylko można było i tak do Bydgoszczy. Tam na autostradę, i zonk, bo jak inaczej nazwać korki na autrostradzie 
nie ma to jak lewy i prawy pas po horyzont zawalone autami i prędkoć 60-70km/h. Zgroza, ludzie nie umieją korzystać z takich dobrodziejstw jak autostrady. Niemniej już po 7,5h byłem w domu 
17 sierpnia - pierwsze bieganie po urlopie
Nic wielkiego, niecałe 7km w 37 minut - jak tylko wyszedłem, czułem, że "noga idzie". No to poszedłem. Pierwsze dwa kilometry po 5:59. Następny 5:30 (samo tak wyszło
), potem 4:59, i 4:50 - chciałem się przewentylować jak już doszedłem do prędkości progowej i poczułem,że nie czuję dyskomfortu - stwierdziłem, że nie jest źle i do domu wróciłem 5:30. Wiem, nierozsądne, ale jakoś tak chciałem sprawdzić, że mogę. Ogólnie: 6,81 km w 37:12
19 sierpnia - atak na interwały
Wyszedłem w południe - dymało mega, wiatr taki, że mi na balkonie przewrócił i potłukł dużą donice z rododendronem
ale dzięki temu było chłodniej.Stwierdziłem,że zmierzę się z treningiem jaki planowałem przed urlopem:5km BS + 5 × (3 min I w/2 min recovery jg) + 3 × (2 min I w/1 min jg) + 4 km BS (Q2 z 10 tygodnia planu 2Q z 3 edycji Danielsa). Na moich tempach wychodziło, że mam biegać 700 i 500 metrów w tempie I. Tylko że sobie tego planu nie wgrałem, więc zamierzałem "pilnować dystansu i biec na wyczucie". Jak z tym pilnowaniem było, zaraz będzie.
W każdym razie na początku biegu zaczął mnie ciągnąć lewy pośladek. To ile sobie nawrzucałem, za to szybkie bieganie dwa dni wcześniej po przerwie to moje - bo trzeba być ciężkim geniuszem, żeby zrobić ten sam patent dwa razy w trakcie tych samych przygotowań. No ale rozbiegałem, rozgrzałem, przed Interwałami porozciągałem dynamicznie i przeszło.
Realizacja: pierwszy odcinek dość ciężko - 2:52 (miało być w 3 minuty, więc ciut za szybko). Przerwa w marszu (wziąłem po d uwagę warunki). Drugi jeszcze ciężej - 2:50 (no żesz). Trzeci ciężkością uplasował się między pierwszymi dwoma, ale czas lapa 3:26 (WTF?
), czwarty - oddycham uszami, bo rękawami nie wystarcza (2:54), piąty, ze świadomością że kolejne będą krótsze - jakby lżej. Oczywiście trzeci i piąty pod wiatr (dość silny) i pod górkę (lekką). szósty miał być 500m (2 minuty) - już na czas, bo mi się dystans na wyświetlaczu zgubił i zorientowałem się, że na innym ekranie mam czas aktualnego okrążenia (debil...). Po czym 1,5 minuty przerwy (na 1 minucie przerwy bym nie dał rady) ostatni odcinek - ciężko szło, ale poszło, choć zauważalnie wolniej. Do domu 4km i prysznic. I teraz tak - po zgraniu treningu okazało się, że odcinki biegłem ciut dłuższe i ciut szybciej. To ciut to wyszło 20 sekund na 700 metrach... I teraz nie wiem, czy płakać nad moim niewyczuciem tempa ("raptem" 30s/km), czy cieszyć się z tego, że domknąłem trening "interwałowy", na prędkościach szybszych niż prędkości rytmowe (większość poszedłem w okolicy 4:00, pierwsza pięćsetkę w 3:53
a tempo R z tabelki to 4:09) w w ciepły letni dzień? Ogólnie: 15,56 km w 1:31:28 w tym 4700 m Rytmo-interwałów. Aha, HRmax z wczoraj to 188.
Szybkość chyba jest, za niecałe 1,5 tygodnia dycha, jak będzie znośna pogoda to pewnie zaatakuję to 46, jakby mi progi weszły w przyszłym tygodniu ładnie, to może 45
rzuciłem okiem na plan Danielsa i było tam tak:
). Ciepło (ze 25 stopni), ale pochmurno i bezwietrznie - więc bomba. Postanowiłem polecieć do Konstantynowa. Po 5km BSa (w wersji szybszej - 5:54) przeszedłem w TM. Podejrzewałem, że trening będzie ciężki, bo już na wejściu HR miałem pod 150, no ale na maratonie lżej nie będzie (to ostatnio moja ulubiona motywacja - działa).
)
, za to rok temu zapisałem się, ale zapomniałem zapłacić, i wypadłem z listy 
co prawda trochę przed znacznikiem (atest PZLA - bieg był mistrzostwami Polski kobiet na 10 km). Mijam chorągiewkę w 4:24. Jest ciepło, nawet bardzo, ale znośnie. I biegnie mi się fajnie. Wciąż cień. Drugi km pod górkę - ciężej, ale akceptowalnie, choć mam świadomość, że nierozsądnie lecę na łamanie 45 minut, gdzie to był plan dawno zarzucony. Ale skoro idzie? 
ale tutaj pomogło to co sobie od dawna powtarzam - "na maratonie nie będzie łatwiej, ćwicz głowę". No to ćwiczę. Chwilowo jakiekolwiek rachuby typu "na jaki czas dobiegnę" poszły w pizdu, trzymam się schematu "lewa-prawa". Popijam z bidonów - woda i izo. Już wiem, że izo to nie jest dla mnie coś na wyścig w tej temperaturze - skleja mi paszczę. 
ten trening miał mnie utwierdzić w przekonaniu, że 3:45 jest w zasięgu, a zasiał wątpliwości, więc mam jeszcze dwa tygodnie na wybór strefy startowej i tempo 5:20 vs 5:27.