a są tu także początkujące biegaczki?

[kambodja]

Mamuśka świetnie Cię rozumiem z tym uzależnieniem od innych w umawianiu się.
Ja próbowałam biegać z przyjaciółką ale obie jesteśmy mocno zaganiane i czasem mi pasowało o 22:50, a następnego dnia o 19-ej i trudno było się zgadać.
Ja wole biegać sama - to taka chwila wyłącznie dla mnie - muzyka, spokój, endorfinki i fruwam. Nie muszę nic - mam lepszy dzien to biegnę ciągiem 40 minut, jak mam gorszy to zatrzymam się po 20 minutach. Swoim tempem i jest giiiit
Co do motywowania to chyba się baaardzo wciągnęłam i czuję uzależnienie
Też jestem prawie w średnim wieku (no jeszcze chwilka do 40-ki) ale kompletnie się tym nie przejmuje jak mnie inni widzą

[Ewela]

Ja też zdecyudowanie sama wole, i z muzyką,choć z koleżanką jest większa motywacja żeby wyjśc bo samemu czasem się nie chce.

[biegówka]

biegówka, a może masz u siebie stadion na terenie zamkniętym? Ja tak rozwiązałam problem wieczornych wytruchtań zimowych

Niestety nie mam niczego takie w pobliżu. Dzisiaj w każdym razie jestem już po porannej przebieżce, bo to akurat dzień, kiedy mogłam sobie na to pozwolić . Pomimo tego, że o tej 7 nie ma jeszcze upałów, i tak jest dosyć duszno, no ale o niebo lepiej niż w środku dnia lub wczesnym wieczorem.

[biegówka]

Aha! I jeszcze jedno pytanie. Co jecie przed porannym biegiem? A może nie jecie nic?

[brzdek93]

Kwadrans przed wejściem zjedz mały posiłek z duża zawartością węgli np banana, lub nic nie jedz jeśli masz z rana dużo siły.

[Ewela]

Ja jak poszłam biegać na czczo to nie miałam na nic siły... więc też jest zwolennikiem jedzenia śniadania.

[biegówka]

Właśnie ja też nie wyobrażam sobie wyjścia z domu na czczo, nie wyobrażam sobie jednak też zjedzenia zwykłego śniadania tuż przed bieganiem. Ten banan brzmi w każdym razie bardzo dobrze

[kambodja]

dziś poszłam pobiegać o 6-ej rano - wyszłam po 2 szklankach wody i moja głowa przez 2 km spała po prostu brak kawy do której jestem mega przyzwyczajona. Potem zrobiło się nieco lepiej ale i tak czułam brak kofeiny w żyłach
Wniosek z tego - do porannego biegania muszę wypić chociaż słabą kawkę. Zjeść rano nie dam rady bo potem będą mnie łapać kolki
Ale stwierdzam, że generalnie wolę biegać wieczorami, chociaż teraz czuję się super

[anbini]

ja nie mogę nawet kęsa, bo potem czuję na żołądku. Tylko filiżanka kawy przed porannym treningiem.

[lilian]

a na mnie najlepiej działa ciasteczko jakiś herbatnik czy coś takiego, no i mała kawa. Po bananach często boli mnie żołądek, więc nawet nie próbuję.
Po ciasteczku odczekuję jakieś 30 min, w tym czasie trochę się rozciągam, i lecę.

[tosia]

widzę, że ten wątek zamilkł jakiś czas temu ale jako początkująca biegaczka mówię: hej:)
biegam od około 2 miesięcy, 3 razy w tygodniu - ustaliłam sobie 3 stałe dni i tak planuje czas, żeby we wtorki czwartki i niedziele zawsze godzinę poświęcić na trening. czasem biega ze mną kumpela, czasem sama, grunt że udało mi się wypracować stały rytm:)
szkoda tylko, że nie mam blisko leśnych ścieżek, biegam wzdłuż ścieżki rowerowej wykładanej kostką:/

[Bawareczka]

a ja chyba znow poczatkujaca jestem
witam sie wiec. Glownie uprawiam NW i czasami sobie pobiegam z kijami, szczegolnie jak z gorki jest. Przestalam biegac, bo mi kolano nie pozwalalo, teraz zdarza mi sie w trakcie teningu NW 3 km przebiec i kolano grzeczne jest. Mam nadzieje,ze powoli przejde od NW do biegania.
Alesnie sciezki i takie inne mam w nadmiarze

[tosia]

pozazdrościc tych ścieżynek leśnych w nadmiarze...

[kambodja]

pozazdrościc tych ścieżynek leśnych w nadmiarze...

ja też mam do leśnych ścieżek jakieś 400 metrów i wstyd się przyznać, że bardzo żadko korzystam - dlatego, że biegam bardzo późno (niestety nie mogę za dnia) i zostają mi dobrze oświetlone ulice osiedla ale i tak jest fajnie

[papillon]

Ja również zaczynam znowu, po raz kolejny chyba 3 już... oby ostatni, bo osiągam formę od półtora roku, potem coś mnie wybije z rytmu - praca, kłopoty, dom i odpuszczam. Po 2 - 3 miesiącach jak czuję się ociężale i koszmarnie, brakuje mi siły wraca do kerningów, świat nabiera barw dni stają się dłuższe, bieganie daje mi powera, ale jak coś robię to robię na 200% więc szybko się spalam i w kółko to samo! Mam słomiany zapał!!! Walczę z tym i ze sobą, wyrabiam systematykę, ale idzie to mozolnie.

Każdorazowe wejście w treningi boli! Bolą pierwsze kilometry, boli bo tętno skacze, kolka łapie... oby tym razem to ostatni raz! Tak więc zaczynam od prawie nowa, bo w tym czasie nie siedziałam żyjemy aktywnie, więc plan na 10 tkę mam! W związku z tym 3 treningi w tygodniu http://bieganie.pl/index.php?show=1&cat=19&id=169 w dni nie biegowe siłownia, dieta redukcyjna przynajmniej na razie. 1 dzień odpoczywam błogo na spacerach z psem pracy w ogrodzie lub rowerze ;p a czasami na kanapie!

Motywuje się w każdy wieczór poprzedzający poranny trening książką Chrissie Wellington Bez ograniczeń. Czytam wieczorem kilka stron i całą noc jak mantrę powtarzam sobie że jutro jest dzień i muszę dobrze wykorzystać czas na trening, rano wstaję ciuchy przygotowane przy łóżku i budzę się dopiero na następnej ulicy gdy tętno osiąga 150 Praktycznie zaczynam trening na śpiąco, poranne czynności i toaletę wykonuję jak w letargu, inaczej milion rzeczy przeszkodziłoby mi żeby założyć buty i pobiec.

Jak pisał Murakami każdy nawet najbardziej wytrawny biegacz ma ciężkie wyjścia i chwile, ale ten moment gdy zakładasz buty jest decydujący i kiedy to nastąpi to po prostu biegniesz!

Na razie siłę daje mi Chrissie, aż boję się co będzie jak skończę ją czytać...