Maraton z założenia jest wyczerpujący dla organizmu, więc jeżli ktoś się na niego decyduje, to powinien liczyć się z konsekwencjami startu w nimIwan pisze: Nie tylko... Tłumaczą też mniejszym stresem dla organizmu, a co za tym idzie mniejszą ilością kontuzji. Lepszą formą na mecie i na drugi dzień po maratonie.
Czy to jest aż takie ważne jak ktoś się czuje dzień po maratonie
? Chyba wiadomo, że każdy będzie zmęczony, ale jeżeli uda się zrealizować cel, to chyba warto pomęczyć się przez te kilka dni później ?Jeżeli jest dobrze przygotowany, to dlaczego nie próbuje przebiec maratonu w całościIwan pisze: Nie każdy ma ochotę biec na maksa, na skraj możliwości organizmu nawet, gdy jest dobrze przygotowany.
?Nie trzeba biec na maksa, można przecież pobiec w tempie swobodnego, długiego rozbiegania. Nie każdy musi czuć chęć do ścigania się i dawania z siebie wszystkiego - doskonale to rozumiem.
A wyobrażasz sobie inną sytuacjęIwan pisze:Druga sprawa. Powtarzam ci jeszcze raz "w konkurencji biegowej, jaką jest maraton" regulamin dopuszcza marsz. Koniec kropka. Po co tu dorabiać ideologię?
? W jaki sposób, w przypadku zakazu przechodzenia w marsz, miano by egzekwować ten punkt w regulaminie przy kilku tysiącach osób startujących ? Jest to niewykonalne. Zresztą przyjmuje się, że biega się jednak szybszym tempem niż maszeruje. No byłoby szkoda, ale zauważ, że Ty mówisz o przypadkach losowych, których nie jesteśmy w stanie tak naprawdę przewidziećIwan pisze: Bacz tylko, by przy następnym maratonie nie zachciało Ci się do toalety. Twoja idealna wizja maratonu mogłaby runąć przez zwykłą potrzebę fizjologiczną. Szkoda by było...
