Leemonca - kometarze

[kachita]

Brawo! Teraz trzeba to utrwalić, a potem to już będzie z górki

[Leemonca]

Dzięki
Jestem tak zadowolona że gdyby nie rozsądek biegałabym codziennie
Teraz mam zamiar przez tydzień-dwa pobiegać swoje piąteczki i potem stopniowo zwiększać dystans.
Mam nadzieję,że to dobry plan

[Aniad1312]

Brzmi całkiem nieźle

[Markiza1]

Szkoda,że przerwa mnie też ostatnio gardło uziemiło.Teraz już jestem zdrowa ale ostatni raz biegałam w sobotę w lesię gdzie było pełno lodu,a teraz śnieg :/ z 15 cm.Blog nadal śledzę i widzę,że tempo lepsze od mojego(mniej więcej 7km w 55min do 1h)

[Leemonca]

Oj nawet nie wiesz jak mi szkoda. Dopiero co zaczęłam biegać swoje 5 km, a tu już przerwa. Z pewnością będę musiała zacząć od nowa, ale już jestem pełna chęci i determinacji.

i widzę,że tempo lepsze od mojego(mniej więcej 7km w 55min do 1h)

Nie patrz na tempo, na początku ono jest nieistotne.

[rubin]

czasami trzeba te pół kroku do tyłu zrobić ; nic się nie przejmuj i dalej leć po zdrowie

[Aniad1312]

Czasem pół kroku w tył, to trzy kroki do przodu będzie dobrze!

[Markiza1]

Trzymam kciuki sama wracam po chorobię w środę lub czwartek

[Leemonca]

Dzięki. Podtrzymanie na duchu zawsze mile widziane
Jak się okazuję, krok w tył, dwa kroki w przód....

sama wracam po chorobię w środę lub czwartek

Ja również trzymam kciuki

[rubin]

budowanie kondycji - długi i bardzo umiarkowany wysiłek, czyli to, o czym pisałać w ostatnim poście: dłuższe (czas, a nie dystans), a bardzo spokojne biegi ; oczywiście wydłużaj stopniowo

[Provitamina]

Myślę, że te wybiegania z mężem bardzo Ci służą. Dobrze mieć obok siebie kogoś, kto doradzi i poprowadzi. Zresztą widzisz to po czasach, że jest coraz lepiej. Co do początkowego tempa, które faktycznie było szybkie (na wypoczętych nóżkach), może gdyby Tomek nie powiedział Ci jakie macie tempo, nie odczułabyś tego aż tak bardzo. To w głowie rodzą się hamulce.

[Leemonca]

Na takie właśnie wskazówki czekam.

Myślę, że te wybiegania z mężem bardzo Ci służą. Dobrze mieć obok siebie kogoś, kto doradzi i poprowadzi. Zresztą widzisz to po czasach, że jest coraz lepiej. Co do początkowego tempa, które faktycznie było szybkie (na wypoczętych nóżkach), może gdyby Tomek nie powiedział Ci jakie macie tempo, nie odczułabyś tego aż tak bardzo. To w głowie rodzą się hamulce.

Wybiegania z mężem służą, chociaż czasem ciężko przyjmować rady od męża!
Tomek poinformował mnie jakim tempem biegniemy, bo wspomniałam, że biegnie mi się ciężko. Gdyby nie to, milczałby jak zaklęty. A z tymi hamulcami w głowie to masz rację. Często nasz organizm może więcej, niż mówi nam głowa.
Ale mimo zachłyśnięcia się radością biegania nie chciałabym przesadzić.
Chyba chcę biegać daleko niekoniecznie bardzo szybko. Oczywiście, chcę biegać nie truchtać!

[Aniad1312]

Super, jest progres
A przebieżki baaardzo dużo dają, choć takie niepozorne...

[Leemonca]

Postęp zawsze bardzo cieszy.
Za radą mojego nauczyciela zacznę wprowadzać krótkie przebieżki (ostatnio próbowałam i chyba kondycyjnie nie jestem do końca na to gotowa )
Zacznę od odcinków 50 metrowych i mam nadzieję, że wkrótce będę śmigać przebieżki w pełnym tego słowa znaczeniu

[rubin]

Nogi zamieniły się w drewniane sztachety. Mięśnie łydek skurczyły się i zdrewniały. Nie potrafię nie dokończyć treningu, więc doczłapałam do domu. Nogi stanowczo się sprzeciwiły.

czasami też tak mi się zdarzało; pomagała mi wtedy krótka przerwa podczas której lekko rozluźniałam mięśnie i delikatnie rozciągałam , później mogłam już bez problemów truchtać sobie dalej ; jeśli chodzi o same kurcze - czasami przyczyną bywają niedobory minerałów