Kiedyś (nie tak dawno) zacząłem przygodę z bieganiem tym oto postem http://bieganie.pl/forum/viewtopic.php?f=9&t=16399
Teraz według odległości jaką pokazuje googlowa mapa jestem w pięknym Gdańsku i zamierzam wrócić do domu
Według mapy, jadąc z Krakowa trasą E75 to 8 godz. 38 min jazdy samochodem. Mi to zajęło od 27.12.2009 roku do wczoraj.
Na początku było "powoli jak żółw ociężale". Potem coraz lepiej i lepiej. Własne skromne rekordy. W między czasie z uwagi na to, że pokazała się arytmia trzymająca mnie czasami dość długo miałem założony aparat Holtera. Potem zniknęła i jak na razie nie ma po niej śladu. Teraz jak zobaczyłem, że w niewiele ponad pół roku przebiegłem 611 km, to... chyba sam w to nie wierzę
Ja, który panicznie bał się biegania ? Ten, który na lekcjach WF jak słyszał "biegamy na 1000", to miał nagłe objawy słabości i zwichnięcia chyba każdej z kości ? Cel zlikwidowania nadwagi osiągnąłem. Praktycznie nie stosując żadnej diety (chociaż przyznam, że przez jakiś czas była. Teraz jedynie przestałem jeść smażone - wyjątek grill), bez cudownych tabletek i męczenia nimi żołądka i wątroby z 91 kg zrobiło się 72 kg. To co przez długi czas było nie osiągalne dla mnie przy pomocy roweru. Dzidka, jakub738 - mieliście racje. Nie ma co wymyślać, bo bieganie jest najlepszym sposobem poradzenia sobie z nadwagą. Żadne rowery !
Nie mam zadyszki po 1 km. Nie boli mnie wszystko po 2 km. Trasę jaką na początku ledwo przebiegałem z jęzorem na wierzchu traktuję jako miejsce kultowe, którym się chwalę głównie przed samym sobą z uśmiechem politowania porównując ją do obecnych. Swobodnie biegnę nawet 2 h, a do domu wracam najczęściej jak już nie ma co oglądać po drodze
No i magicznie zniknęły trapiące mnie dolegliwości. Zniknęły złe wyniki badań krwi. Tętno spoczynkowe mam niskie ale to chyba nie jest zły objaw z tego co się orientuję.Wszystkim, którzy mi życzyli wytrwałości baaardzo dziękuję. Bardzo mi się to przydało, bo dla mnie była to motywacja niesamowita. Gdybym zrezygnował i widział na ulicy jakiegoś biegacza, to przypominało by mi się to forum, a powrót by oznaczał wstyd po przegranej z samym sobą
... teraz wracam z Gdańska...
I jeszcze na koniec, poniekąd anegdota. Trzy tygodnie temu wyjechaliśmy z rodzinką. Awaria samochodu na szczęście na miejscu docelowym. W środku nocy poważniejszy problem z alergią u dziecka. Weekend. 7 km do najbliższej czynnej apteki. Czyli same złe okoliczności. Wziąłem receptę do ręki i... za nie długi czas przybiegłem z lekarstwem w ręce. Żona - "Już jesteś ? To naprawiłeś samochód ?". Prawdę mówiąc było by szybciej tylko kolejka w aptece była duża
Dopiero przy lepszym oświetleniu zauważyła że naprawa i jazda samochodem nie powoduje u człowieka takiej potliwości 
. 
