Mazowiecki Park Krajobrazowy

[darek284]

Połowę, czyli dystans średni: 113 km. Całość mamy w planie za rok.

Ja też nie chcę się mieszać, ale czy przegrana w jakimś śmiesznym biegu, w zasmarkanym lesie może być przyczyną awarii małżeńskiej?

A co do bananów, to w Borównie dają arbuzy i colę.

[Yogi!]

...w zasmarkanym lesie...

Słuszne spostrzeżenie! Zachowania niektórych biegaczy ujawniają braki w kulturze osobistej.

Biegaczu! Pamiętaj, aby pozostawić to miejsce w stanie, w jakim sam chciałbyś je zastać.

[smoku]

Dziękuję wszystkim za słowa motywacji - postaram się nie zawieść pokładanych we mnie nadziei

Teraz, kiedy dostałem odgórne polecenie <<więcej biegania>>, pewnie częściej będziemy widzieć się w Marysi


pzdr,
smk.

[henley]

"Borówniacy"!!!!!!!!!!!!! , powodzenia w niedzielę!!!

[darek284]

Dzięki

Piotrek sobie z tym poradzi śpiewająco, co innego my, kruche istoty

Tak czy inaczej, trzymajcie kciuki za delegację "marysińską" w niedzielę od godziny 11. Piotrkowi to zabierze duuużo poniżej 5 godzin, a nam duuużo powyżej 6.
No i gdzie tu sprawiedliwość

[izaA]

Sprawiedliwie nie znaczy po równo Słyszeliście o zamieszaniu ws Maratonu Warszawskiego?

[Kazig]

Śpieszę poinformować, że w weekend położono nową nawierzchnię na Lucerny od Traktu Lubelskiego do Patriotów. A jak tam w Borównie?

[PiotrekMarysin]

Darek troooooszkę przesadził z szacunkiem wyników. Razem z Renią odwalili kawał dobrej roboty i niedługo po minięciu szóstej godziny zameldowali się na mecie. Ja natomiast wykonałem swoje i zajęło mi to 5 i ćwiartkę z szóstej godziny. Wrażenia jak zwykle superowe po takiej imprezie...

[Renata]

Potwierdzam słowa Piotrka co do superowości imprezy. Wynik Piotrka jak zwykle powala na kolana. Zauważcie tylko, że On pokonywał pętle pływackie, rowerowe i biegowe po dwakroć, a zatem różnica w naszych i Jego wynikach, tak podana, mogłaby być myląca. Piotrek miał świetny rower i oczywiście wyśmienity bieg.
My z Darkiem trzymaliśmy się "za rączkę" przez cały pływanie i na trasie rowerowej (tutaj oczywiście w przepisowej odległości 10 m od siebie), ale na trasie biegowej ja miałam do wykonania zadanie specjalne i odpaliłam dodatkowe silniczki, które pozwoliły mi cieszyć się 5 m. wśród kobiet. Jestem cały czas w stanie euforycznym po ukończeniu tego dystansu, a nadspodziewanie dobra kondycja psycho-fizyczna dodatkowo mnie nakręca do tego aby za rok zrobić coś równie szalonego .

Acha, dziś chyba nici z maryśkowego roztruchtania (zapomniałam, że oddaję się dziś w ręce fryzjerki), ale musimy się koniecznie spotkać na jakieś lajtowe rozbieganie przyszlabanowe w tym tygodniu.

[darek284]

Darek troooooszkę przesadził z szacunkiem wyników. Razem z Renią odwalili kawał dobrej roboty i niedługo po minięciu szóstej godziny zameldowali się na mecie. Ja natomiast wykonałem swoje i zajęło mi to 5 i ćwiartkę z szóstej godziny. Wrażenia jak zwykle superowe po takiej imprezie...

Wcale się dużo nie pomyliłem. Gdybyś był zdrów, piątka pękłaby na pewno.
A nam zajęło to jeszcze połowę 7 godziny.

Renia jeszcze raz dała dowód swojej waleczności i po pierwszym kółku biegowym ruszyła do boju. Ja nie miałem o co walczyć, więc ubezpieczałem tyły. Różnica na mecie między nami (6 minut) to odległość około 1 km mojego tempa. Na przyszłość inaczej to zorganizuję, 1 km to kawał drogi.

Kazig, bardzo miła dla naszych siedzeń wiadomość, nowy asfalt na Lucerny, super.

Iza, mnie już nic nie dziwi

[Gerard]

Wielkie gratulacje dla Was za te wyczyny!!!
Tak trzymać chłopaki i dziewczyny!!!
Normalnie tak Was podziwiam, że może się kiedyś zmuszę do udoskonalenia swojego pływania? Bo strasznie Wam zazdroszczę.

[Yogi!]

Tadam tadam ! ! !

Zaszczytnie.
Wybaczcie jednak, ale wizyta u fryzjerki na koniec w zestawieniu z Waszymi wyczynami brzmi po prostu... śmiesznie.

A w niedzielę deja vu: Mazovia Bike Maraton po lasach MPKu. Znów strzałki jak rok temu. Biegłem z duszą na ramieniu, czy mi co zaraz nie wyskoczy. Grozę podsycało co i rusz oszyldowane drzewo "Uwaga! maraton rowerowy!". Zacząłem zdawać sobie sprawę, jak kruchą istotą jest biegacz, zwykły biegacz. Widząc oczami wyobraźni spotkanie uczestników tych dwóch dyscyplin sportowych uświadomiłem sobie, jaka jest prawdziwa etymologia określenia IRON Man. Bezwzględne.

[darek284]

Wybaczcie jednak, ale wizyta u fryzjerki na koniec w zestawieniu z Waszymi wyczynami brzmi po prostu... śmiesznie.

W Borównie był taki wiatr, że Renia wróciła z trasy okrutnie potargana. Nie widzę w tym nic śmiesznego, że chodząc po rodzinie z medalem na szyi, chce wyglądać ładnie.
A wyczyn nie okazał się taki wielki. Szczerze mówiąc myślałem, że będę bardziej sponiewierany, nogi bolą mnie jak po maratonie. Wczoraj po powrocie śmialiśmy się z komicznego widoku jaki mieli widzowie. Ponad setka ludzi uwija się jak w ukropie, żeby przebyć 113 lub, co gorsza 226 km bez wyraźnego celu.

Yogi, mam nadzieję, że tym razem nie zrywałeś strzałek z drzew?

[Gerard]

Yogi, mam nadzieję, że tym razem nie zrywałeś strzałek z drzew?

He, he. Też tam w niedzielę biegałem (nawiasem mówiąc, szkoda że się nie spotklaliśmy), i widząc te oznaczenia opowiadałem biegnącej ze mną towarzyszce przypadek Yogiego

[Yogi!]

W Borównie był taki wiatr, że Renia wróciła z trasy okrutnie potargana. Nie widzę w tym nic śmiesznego, że chodząc po rodzinie z medalem na szyi, chce wyglądać ładnie.

Dajmy parę słów wyjaśnienia.
Otóż sytuacja, w której Renia uległa potarganiu, na pewno śmieszna nie była i powiem otwarcie: ubolewam nad tym. To mogło być nawet somatycznie bolesne, jeżeli wiatr był ponad miarę porywisty. Żywię tylko nadzieję, że choć twarda to kobita, od razu otrzymała odpowiednie wsparcie. Utrata ondulacji może rozwalić nawet najtwardszych Ironmanów po Hawajach.
Ale, ale! Gdyby Rene chodząc po rodzinie założyła i medal i czepek, kwestia tego, co się pod tym drugim znajduję i w jakim stanie, w ogóle by nie powstała.
Z resztą, jak żeś pan taki dżentelmen, to trzeba było nie trzymać Reni za rączkę podczas pływania, jak pisała, tylko dać kobiecinie poprawić sobie fryzurę co jakiś czas. O!

Yogi, mam nadzieję, że tym razem nie zrywałeś strzałek z drzew?

Mowa! Korciły, ale nie chciałem być drugi raz odsądzany od czci i wiary. Pracuję nad sobą. Niektórym co prawda skorygowałem kierunek, ale jestem dumny, że wszystkie zostały.

Ponad setka ludzi uwija się jak w ukropie, żeby przebyć 113 lub, co gorsza 226 km bez wyraźnego celu.

Droga jest celem. Dlatego dziś ponownie krany u Marysi, sprzedawcy autobusów, trampkarze oraz ich lokalne sekundantki. To jest życie!