keiw - Luźne wpisy - Komentarze

[keiw]

Około 10 lat wspólnie biegaliśmy, odliczylem okres kiedy mnie w Polsce nie było i kiedy walczyłem z nowotworem.
Na smyczy sporo ciągnął, taka natura.
Jak chodziłem o kulach, to sie dostosował, czekał na mnie, chodził wolniutko - żona była w szoku.
Ostatni rok poświęciłem mu bardzo dużo czasu - tym razem to on wymagał spokoju, cierpliwości i opieki.
Ech, jest lepiej ale pustka niesamowita.
Podświadomie są sytuacje, w których wydaje się, że ciągle jest, np. jak ściągam wieczko od jogurtu, które zawsze oblizywał, na wspólnych ścieżkach biegowych, w miejscach spacerów, itp.

16 lat i 9 m-cy to kawał czasu - jest co wspominać.

Wysłane z mojego Pixel 5 .

[przemekEm]

Przykra sprawa, ale życie toczy się dalej. A propos ciągnięcia na smyczy to miałem kiedyś psa, który bez przerwy ciągnął, aż się lekko dusił, potwór nigdy się nie nauczył chodzić na smyczy, z kolei puszczony wolno zwiewał i nie wracał, dopóki się go nie złapało, a nie było to proste.
Wracaj szybko do zdrowia.

[keiw]

Nasz tak ciągnął ponieważ od małego sporo ze mną biegał luzem. Mieszkaliśmy wtedy w Słupsku na skraju lasu i w większości spacerował lub biegał luzem. Jak się za bardzo oddalił to mieliśmy na niego metodę, trzeba było się odwrócić i iść w drugą stronę to wtedy biegł za nami a inaczej to albo biegł sobie dalej lub kładł się i czekał aż podejdziesz i uciekał dalej
Po przeprowadzce do Szczecina musieliśmy kupić półkolczatkę, bo bez tego to ręce bolały.
Z czasem nauczyłem go ładnie biegać ze mną na smyczy. Oczywiście na stare lata już nie ciągnął.

***
Już trzeci raz mam odwołane badanie EMG nerwu strzałkowego - lekarz w przedłużającej się izolacji. Nic nie poradzę, muszę czekać.
***
Z wczoraj: https://www.relive.cc/view/vMq57VWjYQO/mp4 - dałem to samo w wątku Relive.

Więcej o bieganiu napiszę za jakiś czas już w blogu.

[Sikor]

Przykro mi to slyszec. Trzymaj sie. Szczegolnie duzo zdrowia.

[sultangurde]

Jarku, wiesz przypomniałeś mi taką historię z tym wieczkiem od jogurtu:

Wiele lat temu jak mieszkałem jeszcze z rodzicami mieliśmy takiego małego, rezolutnego jamnika o tygrysim upierzeniu.
Pamiętam taką historię, jak to nastolatek miałem brzydki zwyczaj rzucania brudnych skarpetek koło łóżka jak szedłem do szkoły, potem pracy.
Pod moją nieobecność pies oczywiście asystował mamie w różnych domowych pracach m.in. praniu.
Do tego stopnia bestia była inteligentna, że jak mama zaczynała ładować ubrania do pralki, to sam leciał do mojego pokoju i przynosił jej te moje brudne skarpetki, żeby też uprała.

Dzisiaj już bardzo rzadko rzucam tak skarpetkami, ale nie ukrywam czasem się zdarza i choć minęło tyle lat nadal ściska mnie w dołku na to wspomnienie.
Zdrowia!

[beata]

Doskonale rozumiem, przykro mi, keiw.

Jak wrzuciłeś te czarno-białe zdjęcia, i napisałeś, że masz trudny czas, to domyśliłam się od razu, bo wiele razy pisałeś o tym, że Twój Piesek to już senior. Pomyśl, że miał piękne, dobre życie, no i dożył pięknego wieku ...

Trzymaj się.

[beata]

No i ładne to zdjęcie z 1 stycznia, z Pieskiem we mgle, takie trochę symboliczne ..

[Pablope]

Ja bym zobaczył 3 zdjęcie od góry takie bardziej najnowsze.

[rocha]

No i ładne to zdjęcie z 1 stycznia, z Pieskiem we mgle, takie trochę symboliczne ..

Takie zjawiskowe, nie?

[keiw]

Ja bym zobaczył 3 zdjęcie od góry takie bardziej najnowsze.

To było w Słupsku, już tam nie mieszkamy i nie będzie nowszego

Ostatnio jednemu koledze z forum na Connect to się spodobało

[beata]

Ostatnio jednemu koledze z forum na Connect to się spodobało

A to jakiś zdechły - z powodu zimy - powojnik .
Fajne, bo takie nieoczywiste.

Ja teraz robię bardzo dużo zdjęć, niektóre są dosyć dziwne , być może przedstawiają stan mojego umysłu, który pogrąża się w coraz większym chaosie .

[Bianka16]

Mój psiak w listopadzie zaczął 17 rok życia. W grudniu dostała trzeciego udaru, po pierwszym dniu nie wyglądało tak źle, wydawało się, że kroplówka zadziałała, niestety wkrótce objawiły się zniszczenia. Kaja była całkowicie sparaliżowana. Cały organizm stawał, w sobotę rozmawialiśmy, że tym razem niestety, walka przegrana, w poniedziałek trzeba będzie zanieść ją do weterynarza i pożegnać się.
Decyzja zapadła ze łzami w oczach. Nagle w niedzielę organizm ruszył. Kawałeczek po kawałeczku wracał nasz dawny piechol. Wózek inwalidzki, ćwiczenia na piłce, masaże naszymi biegowymi rollerami i ... nastąpił świateczny cud. Kaja jest nadal z nami, choć vet twiedzi, że ona żyje już dawno na kredyt. To nic, że kuleje, że o dalszych spacerach mogę zapomnieć, ale chodzi sama. Dostaliśmy jeszcze trochę czasu ...lecz wszystko jeszcze przed nami. Pieski zdecydowanie za krótko żyją...Trzymaj się Keiw...

[keiw]

Naszemu wysiadły nerki.
Szkoda, że tak nagle i w nocy.
Już jest z tym lepiej. W pamięci jest i pozostanie.

Postaram się napisać jakieś podsumowanie stycznia, który dobrze, że się skończył
Bliżej do wiosny.

Wysłane z mojego Pixel 5 .

[przemekEm]

Długo zimy ze śniegiem nie było i się człowiek odzwyczaił. W Szczecinie śnieg to jeszcze większa rzadkość niż w innych rejonach kraju. Pamiętam że nawet 20 lat temu, 100km dalej 30cm leży, w Stargardzie nawet biało, a w mieście śniegu nie widzieli
Zdjęcia jak zwykle super.

[Pablope]

Kod: Zaznacz cały

Zachodzące słońce malowało mi drogę.

Na forum mamy wieszcza.

Śmiało możesz pisać o moim starcie.
Mój blog jest biedny i zawieszony.
Pamiętaj że ja chciałem biec TYLKO 45km