Co czytacie, gdy nie biegacie :)

[Fenomen]

Sztuka infiltracji i sztuka podstępu, obie ksiazki K. Mitnick.

Wysłane z mojego DUK-L09 .

[Pixa]

Dla tych mniej obeznanych - Mitnick to jeden z najsławniejszych hakerów na świecie (a najsławniejszy, bo dał się złapać )

[Tomaszrunning]

W klimatach Pandemii pochłoniłem książkę J. Saramago Miasto ślepców .
I drogą okrężną (wirusfilm Geneza planety małp autor opowiadania) opowiadanie SF z 1963 roku Pierre Boulle'a Planeta małp.
Troszkę żenującamieszna jest wizja przyszłości i technologii futurystycznej....

[marek301]

"Lifespan: Why We Age – and Why We Don’t Have To"
Dr David Sinclair

Zaczynam to czytać jako coś niesamowicie "smakowitego".
Kupiłem wersję w pdf i audiobooka.
Gdyby ktoś był zainteresowany to proszę o PM.

Ciekawe czy się rozczaruje, czy dowiem się czegoś czego jeszcze nie wiem?
Sam temat jest już dla mnie tak ekscytujący!
(Prawie tak jak "Money, sex and running")

[kasza_manna]

"Lifespan: Why We Age – and Why We Don’t Have To"
Dr David Sinclair

Zaczynam to czytać jako coś niesamowicie "smakowitego".
Kupiłem wersję w pdf i audiobooka.
Gdyby ktoś był zainteresowany to proszę o PM.

Ciekawe czy się rozczaruje, czy dowiem się czegoś czego jeszcze nie wiem?
Sam temat jest już dla mnie tak ekscytujący!
(Prawie tak jak "Money, sex and running")

Kusząca wstępna recenzja
Szkoda, że nie ma po polsku, bo w wersji angielskiej mogłabym mieć czasami problem.

---
Ja próbuje wciągnąć się w Chrobot. Na razie jeszcze w książkę "nie weszłam" , choć cały pomysł na fabule super

Wysłane z mojego SM-G970F .

[Pixa]

https://czarne.com.pl/katalog/ksiazki/p ... nam-tu-zyc

Bardzo polecam. Wstrząsające reportaże.

[50latek]

O epidemiach nie mógłbym nic czytać, za ciężki temat, wystarczy, że mijam codziennie ludzi w maskach krzywo na mnie patrzących.
Odkurzyłem coś lżejszego, czyli to co czytałem 13 lat temu, a wiele z tego zapomniałem, polecam np.
Murphy - Analiza Techniczna
Nison - Świece Japońskie
Frost, Prechter - Teoria Fal Eliota
itd.

[ziko303]

Norman Davies, Roger Moorhouse - Mikrokosmos. Portret miasta środkowoeuropejskiego. Rzecz o Wrocławiu.

[Mossar]

Skończyłem "Ruchome Obrazki" Terry'ego Pratchetta, teraz czytam "Ja, Jedi".

Potem mam zamiar się w końcu zająć "Diuną" Herberta i boję się, że się odbiję. Ale zobaczymy, w końcu trzeba spróbować tej klasyki.

[Skoor]

Diuna jest boska. Znaczy czytałem 20 lat temu ale wsiąkłem i przeczytałem wszystko ciągiem.

[Logadin]

Dokładnie. Diuna broni się kapitalnie - nie da się odbić :> No chyba, że podchodzi do niej ktoś, kto w ogóle nie przepada za tym gatunkiem ale wtedy to by było bez sensu.

[Sikor]

Diuna, ach Diuna [LOVE]

Ale trzeba przyznac, ze przebrniecie przez wszystkie 6 tomow, to jest zadanie.
Dalej zaczynaja sie niezle jazdy...

[mclakiewicz]

"Kult" Orbitowskiego - no ten autor tworzy chyba najlepszy klimat w swoich powieściach, czyta się nie dla fabuły a właśnie dla przeżywania tego całego świata, który odtwarza. W swoich horrorach średnio mu to wychodziło, ale od stworzenia Rykusmyku, poprzez Bydgoszcz lat 90, tak i tutaj udaje mu się tworzyć znakomite tło dla bohaterów. A fabuła "Kultu" to też ciekawa historia, luźno oparta na faktach.

[Mossar]

Dobra czytam Diunę i jestem zachwycony. Świetnie się to czyta. Totalnie moje klimaty.

A wcześniej w końcu przeczytałem też Solaris Lema i bardzo mi się podobało. Podobało to może złe słowo. Mocno mnie ta książka skłoniła do refleksji.

[przemekEm]

Bo Lem wbrew powszechnej opinii nie jest do końca pisarzem SF, ja bym go raczej określił jako filozofa futurologa.

Co do Diuny, to mnie jakoś nie urzekła. W sumie to teraz już ciężko mi się na ten temat wypowiadać, bo czytałem to dwadzieścia kilka lat temu, ale jakoś do mnie nie dotarła. Słyszałem o tej książce bardzo dużo pozytywnego, przeczytałem pierwszą część i dalej już nie byłem zainteresowany.

Ostatnimi czasy wziąłem na tapetę Konrada Korzeniowskiego aka Josepha Conrada. Zainspirował mnie esej J.Dukaja o kreowaniu postrzegania i jako modelowy przykład takiego roztaczania wizji były tam podane dzieła Conrada. Muszę przyznać, że zgadzam się z tym twierdzeniem, chociaż mistrzostwo w tym aspekcie jak dla mnie osiągnął M.Proust. Tam tekst potrafi dotrzeć wprost do czytelnika i spowodować zanurzenie się w opisywanym świecie właściwie całkowicie. Można się wyłączyć i niemalże odczuwać emocje i doznania autora. Dzieła Dukaja zresztą też pod tym względem wysoko cenię, ale to już jest dosyć trudne zadanie, bo Dukaj bawi się formą i semantyką i wejście w jego świat wymaga sporo wysiłku.