Szost, Gabius i Griffiths – czyli Mainova Frakfurt Marathon 2017

Kolorytu sprawie dodaje fakt, że Artur z Henrykiem przez ostatnie tygodnie trenowali razem w Szklarskiej Porębie a Jared w Etiopii. Można powiedzieć, że mieliśmy zobaczyć starcie efektu treningu wysokogórskiego z treningiem na stosunkowo małej wysokości.

Od początku tempo Henryka (pierwsze 5km 3:03) było nieco szybsze niż Artura i Jareda (3:05). Henryk biegł w grupie z Niemcem Gabiusem i Brytyjczykiem Griffithsem, która miała założone swoje cele (maraton poniżej 2h08), nie próbując zbliżyć się do grupki Kenijczyków biegnących na wynik w okolicach 2h05. Dzięki temu, że niemiecka stacja telewizyjna skupiona była na Niemcu, sporo widzieliśmy co dzieje się u Henryka.

Do połowy dystansu Henryk biegł w sześcioosobowej grupie, gdzie oprócz Niemca i Brytyjczyka była jeszcze dwójka Kenijczyków i kenijski pacemaker. Po 25 kilometrze grupa zaczęła się rwać. Wiał mocny wiatr i widać było, że zawodnikom nie jest już tak łatwo trzymać zakładane tempo. Choć nie dotyczyło to wszystkich.  Brytyjczyk Griffiths na odcinku (25-30km) wyraźnie przyspieszył, wypracowując sobie nad Henrykiem sześciosekundową przewagę. Henryk natomiast zyskał 4 sekundy nad Gabiusem. Po 30 kilometrze zwolniła cała trójka, ale znowu Brytyjczyk najmniej, z 3:04 na 3:05. Henryk zwolnił tam z 3:06 na 3:09 a Gabius na 3:10. Na 35 kilometrze ich wzajemne przewagi (lub straty) wyglądały tak: Griffiths – Szost (strata 26 sekund) – Gabius (strata do Szosta 12 sekund). Wydawało się, że Gabius słabnie i raczej nie dogoni Henryka. Okazało się jednak, że Niemiec utrzymał tempo (3:10) a słabnąć zaczął Henryk (do 3:13). Gabius zniwelował stratę do Henryka i już na 40 km biegli razem. Niemiec miał jednak na finiszu więcej sił, i mimo, że jego tempo na ostatnich 2 kilometrach jeszcze spadło (3:12) to wyprzedził Henryka o 10 sekund (który wyraźnie zwolnił 3:16). Z jednej strony Henryk nie miał już siły na walkę z Gabiusem a z drugiej motywacji do szybszego biegu, bo kolejny za nim zawodnik był bardzo daleko. Henryk zajął w końcu siódmą pozycję z wynikiem 2:10:09, który jest 14 wynikiem w historii polskiego maratonu (z czego 7 należy do Henryka).

Trzeba przyznać, że znakomicie pobiegł Brytyjczyk Griffiths, dla którego był to maratoński debiut. Niech jednak nikt nie myśli, że to jakiś „żółtodziub”. 26 letni Anglik miał w tym roku znakomitą passę. Najpierw na bieżni, w maju 10000m w 28:16, potem w lipcu 5000m w 13:33 a w końcu półmaraton 1 października w w Cardiff w 1:01:33. Można się było spodziewać świetnego wyniku.

Artur Kozłowski zszedł niestety po 10 km (kontuzja)
Jared Shegumo dobiegł do mety w stosunkowo słabym czasie 2:15:24

Na pewno z wyniku nie jest też zadowolona Angelika Mach, która ukończyła bieg z wynikiem 2:46:23.

Niespodzianka

Z okazji 10 lecia nieprzerwanego (poza rokiem 2009 w którym maratonu nie biegał) utrzymywania się Henryka na szczycie listy polskich maratończyków mamy niespodziankę. Jeszcze dziś o 21:00 pokażemy niepublikowany do tej pory nigdzie reportaż z treningu Henryka Szosta w Szklarskiej Porębie.