Debiut 5150 Warsaw Triathlon

Były to pierwsze od lat zawody triathlonowe w Warszawie. Na starcie stanęła grupka zawodników wyczynowych i oczywiście duża grupa amatorów. Rzadko piszemy o triathlonie, ale ciekawie wyglądała rywalizacja męskiej czołówki a w dodatku to właśnie bieg rozstrzygnął o zwycięstwie.

Najlepszym zawodnikom przepłynięcie 1500m po wodach Zalewu Zegrzyńskiego zajęło około 20 minut. Najszybciej płynął Elliot Smales z Wielkiej Brytanii, który potrzebował 19 minut 49 sekund. Na 40 kilometrową trasę rowerową grupka czołowych zawodników wyruszyła w kilkunasto-kilkudziesięcio sekundowych odstępach czasowych.  Blisko minutę do prowadzącego stracił na pływaniu jeden z faworytów, Mikolał Luft.

Nasi czytelnicy to w większości biegacze, więc może nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że przejście z pływania na rower i z roweru do biegu nie odbywa się ot tak, że trzeba tam wykonać pewne czynności i to też zajmuje czas, który liczy się do ogólnego podsumowania.

W tym przypadku, wychodząc z wody zawodnicy mieli do przebiegnięcia około 250 m, po drodze musieli przebrać się w specjalnym namiocie zdejmując z siebie piankę i zakładając buty na i rower, zazwyczaj przy rowerze mieli kask i okulary.

Ta zmiana zajęła czołówce od 2:19 (Ławicki, Luft) do 2:30 (Bodnar). Na trasę rowerową pierwszy wyjechał nadal Brytyjczyk. 49 sekund do niego tracił Mikołaj Luft. Polak pojechał jednak bardzo mocno i na mecie etapu rowerowego zameldował się z przewagą 1:23 (1 minuta 23 sekundy) nad Anglikiem.

Zmiana z roweru na biegania była znacznie krótsza niż poprzednia, na Placu Teatralnym trzeba było przebiec około 100m, zdjąć kask, buty kolarskie i założyć buty biegowe. To zajmowało najlepszym od około 1:00 (Smales) do 1:13 (Tomasz Szala).

Na trasę biegową, z przewagą 1 minuta 10 sekund jako pierwszy wybiegł Mikołaj Luft. Mikołaj zdawał sobie prawdopodobnie sprawę z tego, że bieg nie jest jego mocną konkurencją i chciał dużo nadrobić na rowerze. Niestety nie udało mu się to, pobiegł najsłabiej z czołówki. Brytyjczyk dogonił go po około 4 kilometrach i po pierwszej biegowej pętli miał już 17 sekund przewagi nad Luftem. Pierwsze 5 km przebiegł w 16:18 (Luft 17:45). Anglik był tego dnia bez wątpienia najlepiej biegnącym zawodnikiem, jest w ogóle znacznie lepszym biegaczem niż grupka polskich zawodników obecnych dzisiaj na trasie. W marcu tego roku w zawodach na 10 km w Wielkiej Brytanii pobiegł 32:09.

Na drugiej pętli Brytyjczyk nieco zwolnił (z 3:16/km na pierwszej pętli do 3:20/km) ale pozwoliło mu to na bezpieczne prowadzenie i zwycięstwo w całych zawodach.

Na pierwszej pętli do prowadzącego po rowerze Mikołaja Lufta dużo nadrobił także trzeci po rowerze Marcin Ławicki. Pierwsze 5 km przebiegł w 16:44. Wbiegając na drugą pętlę miał już tylko 14 sekund straty do Lufta i minął go na szóstym kilometrze. Słabnącego Lufta (który drugą pętlę przebiegł w minutę gorzej niż pierwszą) minęli jeszcze Tomasz Szala i Marcin Bodnar. Kolejność na mecie była taka sama jak kolejność wyników samego biegu, co mogłoby sugerować, że bieg był najważniejszy, choć czasowo to rower trwał najdłużej.

Wśród Pań pierwsza na mecie zameldowała się Paulina Kotfica (2:10:24), która w kategorii open, po pływaniu była na wysokiej dwunastej pozycji, ale niestety dużo straciła na rowerze i mimo, że dobrze pobiegła (38 minut) to nie nadrobiła wiele w kategorii generalnej (ostatecznie była na 30 pozycji), choć pozwoliło jej to na pewne zwycięstwo wśród pań. Widać, że do roweru potrzebna jest siła.

Nie można powiedzieć, żeby na mecie było dużo kibiców. Ale na pewno zawody zostały zauważone, bo zawodnicy biegali wśród tłumu spacerujących po Krakowskim Przedmieściu Warszawiaków i turystów.

Wśród zawodników startowała grupa aktorów, celebrytów. Chyba najlepszym z nich był Maciej Dowbor, jego czas 2:08:18 budzi szacunek (czas biegu 40 minut).

Najlepsze panie (na piątym miejscu nasza forumowa koleżanka, gratulujemy 🙂 )