Trening w środowisku miejskim. Czy na pewno zdrowy?

Od jakiegoś czasu wiadomo, że w mieście zanieczyszczenie powietrza jest o wiele większe niż na wsi. Wszyscy wiemy, że najlepiej trenować na powietrzu. Organizm jest bardziej dotleniony, a samopoczucie lepsze. Po każdym treningu czujemy się rześko. Jednak czy każdy wysiłek fizyczny na świeżym powietrzu jest zdrowy? Z pewnością tak, a do tego odprężający psychicznie 🙂 Co jednak gdy w okolicy brak lasów, parków, miejsc zielonych? Do najbliższego skweru jest godzina jazdy samochodem i zwyczajnie w świecie szkoda czasu. Czy nie lepiej pobiegać sobie po chodniku obok jezdni po której jeżdżą intensywnie samochody? Czy to aż tak szkodliwe? Zobaczmy co na ten temat słychać w świecie nauki sportowej.

Otóż przeprowadzono badania narażenia organizmu na odkładanie się w nim mikro drobin spowodowanych zanieczyszczeniem środowiska podczas treningu aerobowego. Metoda przeprowadzenia badania była następująca: Dwie grupy sportowych wolontariuszy zakończyły aerobowy program szkolenia trwający 3 miesiące (3 sesje treningowe na tydzień). Pierwsza grupa licząca 15 osób trenowała w mieście. Druga grupa licząca jedynie 9 osób ćwiczyła w środowisku wiejskim. Po każdej sesji treningowej mierzono stężenie mikro drobin zanieczyszczających (UFPM).

Przeprowadzono również następujące testy na każdej z grup:

– wydolność tlenowa – test Coopera (przeczytaj artykuł na temat tego testu),

– badanie krwi i osocza (między innymi: leukocyty i neutrofile),

– skład wydychanego powietrza,

– zdolności poznawcze np. zadanie Stroopa (sprawdza czas reakcji), zadanie SPAN (odczyt informacji zwrotnej) oraz zadania psychoruchowe (na refleks i czujność).

Badania wykazały, że stężenie mikro drobin (spalin) było istotnie wyższe w środowisku miejskim w porównaniu do obszarów wiejskich. Objawiło się to zwiększeniem tychże cząsteczek w organizmach sportowców. Nastąpiła również poprawa kondycji na tym samym poziomie w obu grupach. Stężenie leukocytów, neutrofili, i poziomy wydychanego azotu, zwiększyła się po treningu w grupie „miastowej”, podczas gdy parametry te nie zmieniły się w „wiejskiej” grupie. Czas reakcji na zadania Stroop poprawił się w grupie wiejskiej, ale nie w miejskiej. Nie stwierdzono różnic w reakcjach psychomotorycznych u wszystkich sportowców.

Wnioski: trening aerobowy w środowisku miejskim o dużym natężeniu ruchu i co za tym idzie z większym zanieczyszczeniem powietrza sprawia, że w organizmie odkłada się więcej mikro drobin. Może to wpływać na większą skłonność do reakcji zapalnych organizmu, w przeciwieństwie do treningu aerobowego w środowisku wiejskim.

Co jednak zrobić gdy nie mamy innej możliwości uprawiania sportu jak tylko w centrum miasta? Może warto ćwiczyć na siłowni bądź w klubie fitness, a raz na jakiś czas potrenować za miastem. Rozwiązaniem może być także ćwiczenie w godzinach o zmniejszonej intensywności ruchu na drogach, jeżeli oczywiście pozwala nam na to czas wolny.