Alan WEBB – rozmowa dla kidsrunnig.com

MICK: Czy uprawiałeś jakąś inną
dyscyplinę, kiedy byłeś młodszy?

ALAN: Trochę grałem w piłkę
nożną i koszykówkę w miejscowej lidze, ale największe sukcesy odnosiłem w
pływaniu. Pływałem jeszcze w wieku 14-15 lat, ale w końcu
skupiłem się na bieganiu.

MICK: Gdzie
trenujesz najczęściej, na asfalcie czy na miękkim podłożu?

ALAN: Biegi ciągłe i podbiegi wykonuję na asfalcie i na miękkim,
natomiast tempo biegam na bieżni.

MICK: Czy jest jakaś
podstawowa filozofia treningu, w którą wierzysz?

ALAN:
Szybkość przede wszystkim.

MICK: Czy pamiętasz, ile
kilometrów tygodniowo robiłeś w poszczególnych latach treningu
np. w wieku 15,16,17 lat?

ALAN: Mniej więcej było to tak: 16 lat –
50km, 17 – 65km, 18 – 80km, 19 – 100km.

MICK:
Jak zmieniały się prędkości na treningach w trakcie twojej
dotychczasowej kariery?

ALAN: Wybiegania zaczynałem kiedyś od prędkości ok.4’20"/km,
w późniejszym czasie i w wieku seniora spadło to do 3’45"/km.
Jeżeli chodzi o odcinki tempowe, jest to sprawa bardziej skomplikowana.
Myślę, że o tym trzeba by napisać książkę, może zrobię to, pisząc autobiografię.

MICK: Jak wyglądała u Ciebie progresja
rekordów życiowych w poszczególnych latach?

ALAN:
400m:
(16) – 54", (17) – 49"8, (18) – 48"4, (19) – 47"4

800m:
(16) – 1’56", (17) – 1’51"9, (18) – 1’50" (19) – 1’47"74

Mila:
(11) – 7’03", (12) – 6’10", (13) – 5’44", (14) – 5’20", (15) – 4’52", (16) – 4’24"
(17) – 4’06"94, (18) – 4’03"33, (19) – 3’53"43

2
mile: (16) – 9’34", (17) – 9’10", (18) – 8’59"9, (19) – 8’45"

MICK: Jeżeli
trenowałbyś młodych zawodników, co zrobiłbyś, żeby zaszczepić w
nich miłość do współzawodnictwa?

ALAN:
Nic, ponieważ definicją prawdziwego biegacza jest to, iż ma
wrodzoną miłość do biegania. Chęć do współzawodnictwa
jest tym, co mają wspaniali biegacze.

MICK: Jak rozwijasz
wiarę w siebie, żeby łamać kolejne bariery?

ALAN: Wierzę, że jeżeli
ktoś mocno pracuje, osiągnie to, do czego dąży. Ja właśnie tego
pragnę i dlatego ciężko pracuję, a reszta przychodzi naturalnie.

MICK: Czy stosujesz jakieś specjalne strategie, aby poprawiać
swoje wyniki?

ALAN: Tak, stosuję to, co zadziałało w
przeszłości. Ciągle podnoszę odrobinę intensywność i obciążenia
treningowe. Stosuję to do wszystkiego – szybkości, wytrzymałości,
sprawności, siły, itd.

MICK: Jakich rad udzieliłbyś młodzikom i
juniorom, aby mieli wiarę w siebie i mogli w pełni rozwijać swój
potencjał?

ALAN: Prosta sprawa. Jeżeli ciężko pracujesz
– osiągniesz cel.

MICK: Co zaproponowałbyś młodym biegaczom,
aby dobrze mentalnie przygotowali się do startu?

ALAN: Biegi
średnie bolą. Są stworzone do tego, żeby bolało. Jeżeli boisz
się bólu, nie powinieneś być sportowcem. Takie są realia. Kiedy jednak wychodzisz na start z przeświadczeniem, że będzie
boleć i jesteś przygotowany do walki, będziesz w stanie podjąć walkę
z samym sobą i pobiegniesz szybciej.

MICK: Co zaproponowałbyś młodym ludziom, trenującym,
którzy mają aspirację, żeby iść na studia?

ALAN: Musisz się poważnie zastanowić przed wyborem, ponieważ to rzutuje na całe życie. Dla mnie sprawa jest prosta. Dzięki szkole mogę biegać.

MICK: Jak młody biegacz powinien łączyć bieganie, naukę
i życie prywatne?

ALAN: Musi ustalić priorytety. To jest
podstawa dla każdego człowieka. Musisz wybrać, co jest najważniejsze.

MICK: Jak
łączysz naukę z bieganiem?

ALAN:
Podstawą jest zarządzanie czasem. Staraj się robić coś twórczego
cały czas.

MICK: Jaki trening siłowy wykonywałeś w
początkach swojej kariery?

ALAN: Na dzień dzisiejszy robię tylko
ćwiczenia na górne partie mięśniowe. Ćwiczenia na nogi dodam w
późniejszych latach mojej kariery. Trening siłowy zacząłem wykonywać w wieku około 16 lat. Robiłem go dużo, ponieważ było to bardzo ważne przy pracy nad szybkością.

MICK:
Mógłbyś opisać przykładową jednostkę sprawnościową,
którą uważasz za ważną?

ALAN: Ćwiczenia takie wykonuję
codziennie. Różnią się w zależności od tego co robię w
dany dzień. Są również ważne podczas rozwijania szybkości.
Standardową jednostkę wykonuję po 2x20m każdego ćwiczenia: Skip A, Skip
B, Skip C, defilada, High-knee Cherokee. Nie umiem za bardzo
opisać jak je zrobić, ale mogę pokazać. Mój trener Scott
Raczko stworzył wiele projekcji filmowych na ten temat. To mogłoby
być wspaniałe narzędzie dla trenerów, aby uczyli się o
lekkiej atletyce.

MICK: Opowiedz mi trochę o South
Lakes. Co najbardziej lubiłeś w latach szkolnych, jesli chodzi o bieganie?

ALAN:
Wszystko podobało mi się podczas mojej szkolnej kariery. Miałem
świetnego trenera. On nauczył mnie wszystkiego, co wiem
na temat biegania. Bieganie daje mi ogromną satysfakcję.

MICK: Jaki
program powinien być stworzony dla młodzieży, który
przygotowywałby mlodych zawodników do biegania w późniejszych
latach?

ALAN: Muszą wypracować bezpieczną bazę, ale nie należy podkręcać ich za
wcześnie. Dzięki temu będą mieli świetne podstawy
do dalszej kariery.

MICK: Jaka jest największa różnica
w treningu pomiędzy szkołą średnią i studiami?

ALAN:
Większość tych różnic zależy od ciebie. Ciąży na tobie odpowiedzialność w stosunku do samego siebie. Od ciebie zależy, co będziesz robić.

MICK: Jakie są dwie podstawowe zasady dla rodziców i
trenerów młodych zawodników, aby utrzymać w ich
umysłach pozytywne doświadczenia?

ALAN: Zachęta, ale nie należy uczyć
uzależnienia. Zatem nic na siłę, dawaj tylko dobre wskazówki. Spróbuj pokazać im, jak to wygląda. Zabierz ich na miting.
Pomóż zaangażować się w trening, ale pod warunkiem, że
cię o to poproszą.

MICK: Dziękuję, że znalazłeś chwilę
dla nas i życzymy powodzenia w dalszej karierze.

400m – 47"4 (2002)
800m – 1’43"84 (2007)
1000m – 2’20"32 (2005)
1500m – 3’30"54 (2007)
1 mila – 3’46"91 (rekord USA)(2007)
3000m – 7’39"28 (2005)
5000m – 13’10"86 (2005)
10000m – 27’34"72 (2006)