przejściówka - TUNING

[Jurek z Lasu]

tak, mam przyjaciół, po co to pytanie?

Postawiłem tylko pytanie; jak jedno z wielu; chciałem się tylko upewnić. Następnym razem powiedz mi jak nie będziesz chciał niewygodnych pytań. Zresztą – przeredagować wpis?

Co do kwestii ćwiczenia. Jakiś czas później biegałem to samo z kierzolem. Powiedział mi po tym: Jest OK. Czyli – działa.

Czasami łapię się na tym że biegając jakieś tempo zamykam oczy, najpierw myślałem że tak nie jest, ale jak widać na zdjęciu z zawodów, nie mylę się. Moim problem na przyszłość będzie pewnie by nie zasnąć.

[toxic]

Celem ćwiczenia przebieżki z trzymaniem drugiej osoby nie powinno być rozluźnienie drugiej osoby a poczucie luźnego ruchu, żeby wiedzieć do czego dążyć, bo gdy komuś mówisz rozluźnij się to jest dla niego abstrakcja, ale żeby poczuć luźny ruch trzeba się najpierw rozluźnić i nie tłumić luźnego ruchu. Wielbłądem Jacka przy tym ćwiczeniu jest to, że od razu aplikuje to ćwiczenie przy tak skomplikowanym ruchu jakim jest bieg na poziomie 3:00 - 3:30 min/km(przynajmniej tak wnioskuje po tym co piszecie, bo za wiele razy nie miałem okazji być na jego zajęciach). Efekt jest zupełnie odwrotny do zamierzonego, to ta druga osoba tłumi sprężynę u osoby pierwszej bo tu się z Tobą zgodzę, że ćwiczenie od razu staje się tak nienaturalne, że naturalna jest spinka. Wracamy zatem do punktu wyjścia, ćwiczenie powinno zaczynać się od podstaw np. samego wymachu ramion w statyce a potem w marszu, truchcie potem przebieżkach. Ja tak to widzę.

[Qba Krause]

jurek - nie jest niewygodne, jest dziwne - nie ma związku z tematem, stąd moje pytanie o to pytanie. nie musisz przeredagowywywywywać niczego.

ok, na ciebie to ćwiczenie działa, na mnie nie. czyli - na Ciebie działa.

[yacool]

Cel może być taki sam, natomiast metody dochodzenia do niego różne. Tutaj właśnie wchodzi pełen wachlarz indywidualnych sposobów, które składają się na warsztat. Osobiście bardzo lubię bieganie po lasach z celowym szukaniem konfrontacji z dzikami, co ogromnie stresuje, a zatem daje szanse na pracę nad uświadamianiem sobie i analizowaniem reakcji układu mięśniowego. Nie każdemu to przypasuje, bo może będzie wolał czołówkę z tramwajem niż masakrę w zagajniku.

[beata]

ale kiedy jest ta swoboda i rozluźnienie?

Wtedy gdy zamykasz oczy na kilka metrów przed metą a chłop za Tobą zagryza zęby.

No dobra, robiąc porządki w archiwach - znalazłam swoje zdjęcie sprzed kilku lat. Z zamkniętymi oczami. Tylko raczej ze zmęczenia chciałam choć na chwilę się zdrzemnąć?

A co do luzu - jakoś tak mi się skojarzyło ...
http://www.youtube.com/watch?v=xk3BvNLeNgw

Gdyby nie mieli w sobie luzu, to by tak nie grali. A tu wszystko "gra" - razem z ciałem.
Luz musi wynikać z nas samych, z wnętrza. Jak muzyka. Gdy jesteśmy w skorupie rozmaitych napięć, nagromadzonych przez lata - psychicznych, ale też czysto fizycznych, na nic nie pomogą tu ani buty, ani żadne najbardziej wyrafinowane techniki.
Żeby się rozluźnić, trzeba się najpierw uwolnić, a to czasem bardzo trudne.

[toxic]

Beata, 50% sukcesu, bo za Tobą nie ma chłopa, a i zębów nikt nie zagryza.

Tak na poważnie, tak to już jest, że nasz stan ducha odzwierciedla się przede wszystkim w ruchu, w tonie głosu i szybkości mówienia. Masz rację beata. Luz ma wypływać ze środka. Weźmy Adasia przed finałem ME, nie trzeba wybitnego psychologa żeby powiedzieć co się dzieje u niego w głowie:
http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... Xie8o#t=15

a teraz dla kontrastu Kiplagata przed MŚ: http://www.youtube.com/watch?feature=pl ... 51eSM#t=61
@#$%^... ja się zastanawiam czy on w ogóle wie gdzie stoi i co się dzieje. Ma totalnie wyłożoną na to laskę. Ale jak on biegnie...

[Jurek z Lasu]

Nie wiem do jakiej definicji "zrozumienia" się odnosisz, ...

Ta dziewczyna mnie przejrzała ... muszę jej postawić dobre wino.

Luz musi wynikać z nas samych, z wnętrza. Jak muzyka. Gdy jesteśmy w skorupie rozmaitych napięć, nagromadzonych przez lata - psychicznych, ale też czysto fizycznych, na nic nie pomogą tu ani buty, ani żadne najbardziej wyrafinowane techniki.
Żeby się rozluźnić, trzeba się najpierw uwolnić, a to czasem bardzo trudne.