Komentarz do artykułów na temat OWB1 i OWB2

[jorge.martinez]

Przed przeczytaniem tego artykułu mniej więcej intuicyjnie wiedziałem co to jest ten OWB2, ale teraz nie kumam w ogóle. Może dlatego że więcej wiem ze szkoły amerykańskim, a może dlatego że nie używam pulsometru. I zastanawiam się czy w świetle tych ustaleń jest jeszcze jakiś trening między Owym OWB2 a OWB1?

Bo przecież między biegiem spokojnym, a biegiem w tempie półmaratonu (wyczynowcy) lub dychy (truchtacze) a biegiem spokojnym (no może w przypadku truchtaczy to takiej dużej różnicy nie ma) jest przepaść.

Czy OWB1 płynnie przechodzi w OWB2? A co ze śmieciowymi tempami?

Jak ma się ten OWB do amerykańskiego M, czy do P?

8-14km w tempie biegu na 15km (uśredniając) to jest mocna wyrypa.

[b@rto]

W "polskiej" szkole treningowej nie ma temp śmieciowych. I zakres - 70-80%, drugi zakres 80-85, trzeci zakres 85-92. Tak +- z pamięci pisałem. Czyli nie ma nic pomiędzy I i II zakresem. Wg mnie polski II zakres ma bliżej do tempa maratońskiego niż do tempo run. No bo nawet na logikę biorąc - dałbyś radę biec 42 kilometry na tętnie 88-90%?

[Ricardo]

Można sobie wymyślić ile się temp chce i je różnie nazywać. Każdy robi jak chce. Canova liczył w procentach tempa docelowego inni robią inaczej. Obojętnie jak sobie to się nazwie to można dojść do takich samych wyników

[b@rto]

100% racji, tylko prościej jest sobie zapisać np. II zakres niż "tempo takie nie za wolne, nie za szybkie ale już trochę męczące". Tu chodzi o samo nazewnictwo a nie trening, bo Amerykanie tak naprawdę też biegają II zakres - u nich Easy Run nierzadko wchodzi na taki polski II zakres.

[marek84]

Ech... Też mam wrażenie, że ten artykuł bardziej zamieszał niż pomógł. U amatorów na poziomie powiedzmy 3h, to ja nie wiem gdzie BC2 podobne do tempo run (czy tam tempa P). Jeśli wziąć nazewnictwo z McMillana, to BC2 będzie blisko jego easy run, u Danielsa to prędzej będzie M niż P, a de facto to co szkoła to inne nazewnictwo.

Pewnie na poziomie wolniejszych amatorów 4-4,5h i wolniej oraz zawodowców z poziomu 2:10 to będzie jeszcze inaczej...

[Rolli]

Czy OWB1 płynnie przechodzi w OWB2? A co ze śmieciowymi tempami?

Nie ma tempa śmieciowego. Nawet Daniels, który to wymyślił, sie z tego wycofał.

[Piotrolll]

Jeśli wziąć nazewnictwo z McMillana, to BC2 będzie blisko jego easy run, u Danielsa to prędzej będzie M niż P, a de facto to co szkoła to inne nazewnictwo

To wszystko zależy od tego na jakim się jest poziomie. Przykład: jak biegłem swój pierwszy - drugi maraton to II zakres był moim tempem maratońskim, mniej, więcej. Aktualnie, będąc na poziomie sub 2:40 w maratonie mój drugi zakres kończy się mniej więcej na prędkości 3:52-55/km, tempo maratońskie jest już bliżej 3:45/km, a próg 3:35-38/km. Oczywiście to tak na czuja. Za tydzień będę miał badania wydolnościowe to się okaże czy dobrze mi się wydaje :P
Z drugiej zaś strony, jak ktoś jest bardzo początkującym biegaczem to jego tempo maratońskie może być I zakresem.

[kubawisniewski1]

Sorry za oczywistości poniżej, odnoszą się do poziomu określenia dziedziny, a nie tego, czy dany trening ma sens, co kształtuje etc.

Artykuł pokazuje, czym jest bieg OWB2 w polskiej szkole. Jeśli ktoś chciałby realizować taką jednostkę, powinien wziąć pod uwagę, że jej intensywność musi być dość precyzyjnie określona, żeby sprawdzić jej skuteczność - nie na podstawie kalkulatora, zgadywań czy prędkości życzeniowych. Drugi zakres to wąskie widełki, pomiędzy którymi należy się ze swoją intensywnością zmieścić. Nie tempo, ale intensywność jest tutaj nadrzędna. Tempo/prędkość, czy też jego poprawa, ma być tylko jedną z funkcji tego rodzaju treningu.
w związku z tym określenie intensywności takiego treningu i jej kontrola niestety (jeśli się chce zrealizować OWB2 faktycznie prawilnie, jak w książce) musi być dość dokładnie określona.
Jak to jest opisane, można to zrobić regularnym testem, chociaż nie każdego na niego stać, nie każdy chce, nie każdy ma czas etc - co jest zrozumiałe.
Można to też określać metodą prób i błędów np przez pomiar "mleczanu", o ile ktoś wierzy w książkowe 4 milimole jako granicę progu populacji. Tak robi, jak z moich obserwacji wynika aktualnie większość trenerów i zawodników korzystających z aparatów.
Można to wreszcie skorelować i kontrolować (po wykonaniu testu lub po dojściu metodą prób i błędu "mleczanem") za pomocą pomiaru tętna - biorąc pod uwagę różne zakłócenia, o których też jest mowa w tekście. Jeśli to raz skorelujemy, możemy biegać WBII dość bezpiecznie na tętno.
Pozostałe określenia intensywności są jak na razie mniej dokładne i mniej rozpowszechnione - tym bardziej kalkulatory, zgadywanki, ile tam mam straty do tempa dyszki, "bo mi się dobrze biegało", "bo ostatnio też po tyle biegałem". Nie mówię, że to bez sensu i że nie może też być pożyteczne, tylko że to jest mniej dokładne.

Teraz druga strona. Jeśli jednak nie chcemy/nie możemy określić intensywności dla OWB2 dokładnie, możemy próbować odnieść się do jakiejś próby, którą dokonaliśmy i której warunków/wyników jesteśmy pewni. Może to być test Coopera, może to być bieg na dyszkę, może to być wreszcie próba godzinna.
Tu zahaczamy o amerykański tempo run nie bez przyczyny. Określany jest przez godzinny bieg na maksa swoich możliwości. Z niego można wyprowadzać bardziej dokładne wzory CO DO TEMP innych treningów - i mniej dokładne szacunki CO DO INTENSYWNOŚCI na innych niż bieg godzinny dystansach treningowych. Tempo Run realizowany w formie ciągłej zbliża się dystansem i intensywnością do polskich biegów ciągłych w II zakresie intensywności (realizowanych jako zasadnicza, osobna część treningu).
W przypadku biegaczy amatorów prędkość WBII jest bliższa Tempo Runa, w przypadku bardziej zaawansowanych bliższa tempu maratońskiemu (o ile ktoś trenujący długie dystanse, a nie startujący w maratonie taką prędkość zna). W przypadku, nazwijmy ją - elity - jest wolniejsza nie tylko od prędkości tempo runa, ale i nieznacznie od tempa maratońskiego.
Jednak tempo w teorii polskiego WBII ma być kwestią drugorzędną. Wszyscy lubimy chwalić się prędkościami, więc pewnie dlatego wybijają się na pierwszy plan, gdy o "drugim zakresie" sobie gadamy i się nim chwalimy (tak, tak, skoro się tak natarczywie dopytujecie - ja biegałem po 3.25, a teraz 3.40, na szczęście nadal mogę się pocieszyć, że to WB2 )

[mpruchni]

"Impuls wspomAgający". To już zaczyna być poezja

A mnie się wydaje, że już od dawna na pozycji "poezja" niezagrożona trwa "zmiana mechaniki ruchu" goniona przez "sprężynkę" i "fazę podporu".

To może jeszcze "jak w książce" cel takiej jednostki.