Regularnie przyspieszam... pierwszy półmaraton pokonałem w 2:14, a teraz robie go w 1:47.EnvyM pisze:A nie lepiej "nauczyć" się najpierw szybciej biegać, a dopiero potem iść w ilość?
W maratonie powinny być widełki 3h i wtedy nastąpiłaby zmiana jakościowa w treningach całej rzeszy biegaczy.
Problem tylko w tym, że potrzeba biegania maratonu jest u amatorów bardzo silna...Długie, monotonne treningi maratońskie przeciętnemu człowiekowi tylko w tym przeszkadzają. Zmęczenie po nich jest bardzo duże, mechanika biegu słaba. Bezpieczniejsza jest inna droga: zamiast być biegaczem z poziomu 44-46 minut na 10km, który monotonnym treningiem próbuje przełamać w maratonie barierę 3:30, znacznie praktyczniej jest zostać biegaczem z poziomu 40-42 minuty na 10km. Zastanówcie się chwilę: czy znacie jakiegoś biegacza, który biega na 10km 40 minut i w maratonie nie łamie 3:30, obojętnie jak trenując? Nawet jeśli są tacy, to nieliczni.
Jak dla mnie jak ktoś ma chęć to czemu nie.dziki_rysio_997 pisze:Problem tylko w tym, że potrzeba biegania maratonu jest u amatorów bardzo silna...
Po prostu subiektywnie wydaje mi się, że jeśli przygoda z bieganiem nie jest tylko jednorazowym wyzwaniem, to łatwiejsze i efektywniejsze w dłuższej perspektywie jest jednak podejście "od krótkich" dystansów.Mam (niestety już nieco zakurzone, pora gdzieś wystartowaćPhalandir pisze:PS: @dziki_rysio_997 planujesz wystartować w Maratonie? Wg. Marcin Nagórka 3:30 lekko złamiesz.
) 1:26 w połówce, jeśli na jesieni zrobię coś koło 1:20 w HM to w 2020 pewnie zdecyduję się na maraton.
Nie do końca tak było. Moim zdaniem właśnie zabrakło biegania w upale, bo przygotowywaliśmy się i zjechaliśmy na bieg z Jakuszyc, gdzie zazwyczaj jest kilka stopni chłodniej. Na igrzyska w Rio przyjechaliśmy 9 dni przed startem jeżeli dobrze pamiętam i tam już ten element aklimatyzacji był. Ale tak już abstrahując od naszych "poczynań" to moim skromnym zdaniem jeżeli szykujemy się do startu w upale to kilka treningów w podobnych warunkach powinniśmy wykonać.jorge.martinez pisze:Pamiętam wypowiedzi naszych maratończyków, którzy przed ME spodziewając się upału akcenty biegali w największym upale. Na upał ich to jednak nie uodporniło. Nie przesadzajmy zatem z kategoryczną tezą, że biegać to trzeba w każdych warunkach. Miłośnik biegania, który nie trzyma się żadnego ścisłego planu treningowego, to może sobie biegać jak chce i co chce. Bardziej usystematyzowany amator to już stara się albo dopasowywać warunki do planu albo plan do warunków. Wyczynowiec dba o jak najlepsze warunki.
Ale adaptacja nie polega na niepoceniu sie.b@rto pisze:Ja mogę całe lato się przygotowywać w upale, a do tego że pocę się jak szczur i dzięki temu odwadniam w zastraszającym tempie - nigdy się nie zaadaptuję.
Mam analogicznie, ale to nie działa aż tak 0-1 jak piszesz.b@rto pisze:Ja mogę całe lato się przygotowywać w upale, a do tego że pocę się jak szczur i dzięki temu odwadniam w zastraszającym tempie - nigdy się nie zaadaptuję.
Faktycznie pogoda nas zaskakuje, że w lecie jest upał a w zimie jest zimno 
Zdarza się, że Zimą jest ciepło, a Latem jest zimno.Skoor pisze:To w istocie straszne