nestork - komentarze

[sosik]

Nie widzę Go na 25 i 30 km - oby nic się nie podziało.

[nestork]

Niestety organizm był dzisiaj na "nie". Strasznie się męczyłem i zszedłem z trasy na półmetku. Przemyślę to i napiszę więcej na blogu.

[wigi]

Opisz, co się stało.

[beata]

O, jaka super wycieczka! Gratuluję .

Tereny znam dobrze z licznych wycieczek pieszych, kiedyś (1997-2006, a więc już dawno temu ...) intensywnie deptałam Czarnohorę, Świdowiec, Gorgany, Borżawę. Chyba nawet kojarzę ten most w postaci samych filarów, ale może to inny, bo taki tam pewnie niejeden .

Mając w pamięci tamtejsze drogi (i czasem ogromne koleiny po leśnym sprzęcie i błoto do kolan ...), to szacun za wyprawę rowerową!

Fajnie tak się czasem oderwać i przenieść wcale nie tak daleko, a jednak - w inne realia.

[mihumor]

Super sprawa. Świetne wietrzenie głowy i piękna wyprawa. Przygoda.

[beata]

Świetne wietrzenie głowy i piękna wyprawa. Przygoda.

Dokładnie. Takie przygody dobrze robią na głowę, pozwalają na nowo ustawić sobie priorytety.
I to chyba w tym wszystkim najważniejsze.
Ja, jak długo nie wyjeżdżam w jakąś dzicz, robię się nieznośna (nawet dla siebie )
Wtedy wiem, że czas ruszyć w góry .

[b@rto]

Zazdroszczę zawsze takich wycieczek. Brakuje mi odwagi do takich wypadów.

[nestork]

To prawda - znakomite wietrzenie głowy. Dla mnie również poznawanie ludzi i miejsc. Obserwujesz zmieniające się akcenty, zabudowania, ornamentykę, pomniki. To tereny tak bliskie nas, a tak mało o nich wiemy. Mniej niż o Londynie, Madrycie, Berlinie, ba - Nowym Jorku czy ostatnio coraz modniejszej Azji Wschodniej.

Co do odwagi - po prostu przed wyjazdem trzeba zapomnieć o ogromie trasy, wyjść z domu jak gdyby nigdy nic i wsiąść na siodło A potem włącza się tryb przetrwania i eksploratora - chłoniesz przestrzeń i akceptujesz to, co przyniesie ci droga przed tobą. Jechałem sam, bo nie mogłem znaleźć drugiego takiego wariata. Na kolejny sezon już mam kompana Problem tylko w tym, że tak długie wyprawy masakrują nogi i na miesiąc uniemożliwiają jakościowy trening biegowy.

Zdjęcie mostu jest z odcinka Tatarów - Jaremcze (niedaleko Howerli). W kwestii dróg na Ukrainie dużo się zmienia. Niestety spora część z nich wygląda jak ta w okolicy Howerli (poniżej na zdjęciu). Tym razem całą trasę sprawdziłem przed wyjazdem na Google Maps - kalibrowanie trasy zajęło mi przed komputerem 4h Ale dzięki temu byłem pewny, że nie wyląduję - jak poprzednim razem - na szutrowych bezdrożach i nie będę musiał przeprawiać się w bród rzeki... Niemniej nie uniknąłem niemiłych niespodzianek, np. zakaz przekraczania granicy na rowerze (między Słowacją i Ukrainą oraz Ukrainą i Węgrami), ale są na to sposoby



Poniżej wklejam szczegółową relację-reportaż (100 zdjęć), jeśli Was interesuje:
https://www.facebook.com/nestor.kaszyck ... b0615f33c7

[beata]

Problem tylko w tym, że tak długie wyprawy masakrują nogi i na miesiąc uniemożliwiają jakościowy trening biegowy.

Wiesz, masakrują, ale też - dają moc, choć od razu po powrocie to czuje się raczej niemoc .
Ja teraz jeżdżę w Alpy i wspinam się, podczas 15 dni robię około 10-13 tys. m samych podjeść i tyle samo ostrych zejść, taszcząc na plecach co najmniej 10kg. Po powrocie nogi nieźle zmasakrowane, ale po jakimś czasie czuć w nich jednak doładowanie.
Teraz uważam, że czy rower czy trekking albo wspin, zawsze to zmiana ruchu i zaangażowanie całego ciała, a nie głównie nóg. Po iluś latach treningu biegowego takie urozmaicenie jest ważne a może nawet ważniejsze, niż ciągłe klepanie km.

Zdjęcie mostu jest z odcinka Tatarów - Jaremcze (niedaleko Howerli).

No to ten most kojarzę .
Ja podróżowałam zawsze lokalnym transportem, więc większość lokalnych miejscowości poznałam, i takie przygody, jak nocleg na dworcu w Stanisławowie czy pod mostem w Kołomyi nie są mi obce, heh .

Teraz na rowerze to najbardziej obawiałabym się pogody. Jednak na pieszo - z plecakiem - nawet w deszczu da radę, na rowerze niby też da (wiem, bo trochę jeździłam kiedyś po Polsce), ale wszystko zaczyna rzęzić, wszystko doszczętnie przemaka, robi się ślisko i niebezpiecznie.

Jeszcze raz gratuluję przygody!

[rolin']

Do czego ty się teraz przygotowujesz?

[nestork]

Do poniedziałku myślę, że stopniowo pozbieram brakujące statystyki z lutego i je tu wstawię. Trochę mi to niestety zajmuje, bo trochę co innego mam w SportTracksie, a co innego na Stravie. Napiszę też, jakie mam plany startowe na wiosnę i przedstawię dokładny plan treningowy na najbliższe 8 tygodni, bo do tej pory (późną jesienią 2017 i zimą 2018) biegałem bez konkretnego planu.

[beata]

Mi to nawet się podoba, że Twój blog to pewnego rodzaju retrospekcja, chociaż czasem o tym zapominam i ostatnio nieco przeraził mnie wpis

15 km rower

w obecnych okolicznościach temperaturowych, ale po chwili doczytałam, że to zapis z 17 stycznia .
Wtedy to i ja jeszcze na rowerze jeździłam .

[nestork]

Haha, byłoby ciężko ale znam takich mocarzy, co trenują rower na zewnątrz zimą przy -20*C. U mnie zimą rower to raczej kilkukilometrowe dojazdy (których nawet nie nagrywam i dlatego w podsumowaniu tygodniowym podaję tylko sumę na oko), ale nie oszczędzam się - zdecydowanie powyżej 20 km/h, przeważnie bawię się tempem i na dłuższych prostych przyspieszam powyżej 30 km/h, mocno kręcę na podjazdach.

Zresztą przez ostatnich kilka dni biegałem szybkie lub długie treningi przy tych nawet -12*C, a odczuwanej -19*C, więc trenować biegowo da się. Opiszę w swoim czasie

[beata]

Jasne, biegać się da - przebiegałam już kilkadziesiąt różnych zim .
Jednak rower zimą u mnie odpada: inna prędkość niż podczas biegu - znacznie większe wychłodzenie, marzną ręce i stopy i ogólnie jakaś jestem sztywna, poza tym gdy jest zimno, mam jakby gorszą percepcję więc zwyczajnie jeździć się boję, bo też lubię pocisnąć .

[rolin']

Przed połówką te 6 x 1 km jeszcze spoko. Ale przed maratonem to już lepiej by było zamiast tego jakiegoś proga polecieć. Przy okazji zamieniając go miejscami z środowym treningiem.